Labradorforum

Gisteravond hadden wij visite van een bevriend stel, wat hun hond had meegenomen om kennis te laten maken met Dex. Dat ging allemaal prima en verliep rustig.

Nu is het zo dat ik andere mensen Dex nooit laat optillen. Alleen wij zelf en mijn ouders die af en toe oppassen, pakken hem weleens op, maar ook alleen als dat nodig is. Dex houdt er niet van en wrikt zich meestal los als anderen hem optillen en om ongelukken te voorkomen, zeggen we dus normaal gesproken altijd dat hij niet mag worden opgetild. Behalve gisteren.

De vriendin die op visite was, zat op de bank. Ze pakte Dex op om even te kroelen met hem. Ik had nog niet gezegd dat hij niet opgetild mag worden, het was al gebeurd voor ik er erg in had. Op zich ook geen probleem, ik dacht nog 'ze heeft zelf een grote hond, dus vast wel wat ervaring'. Het jammere was dan ook dat Dex zich begon los te wringen en zij hem uiteindelijk van redelijke hoogte (1,5 meter zeker) heeft laten vallen. Hij stuiterde vrij hard op de grond. Piepte niet, stond weer op en liep normaal maar oh oh wat heb ik er last van. Nog nooit is hij gevallen bij ons! En zo iemand laat 'm wel eventjes vallen! Rest van de avond een rothumeur en bang voor zijn gewrichten vanwege alle HD verhalen. Wat nou als er iets beschadigd is en hij hier later last van krijgt?

Ik kan op internet maar weinig ervaringen vinden. Is er hier iemand met ervaring en kan iemand mij vertellen hoe erg het is voor de gewrichten? Hij viel half op z'n pootjes en viel om. Ook vanmorgen bij het opstaan, leek hij geen last te hebben van zijn gewrichten, maar het zit me gewoon niet lekker.

Voel me ook schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik hem beter had moeten beschermen. Vanaf nu ga ik dan toch nog maar strenger zijn naar anderen , blijkbaar is dat nodig! Later op de avond had Dex 'iets' in zijn bek en stond zij op om het uit zijn bek te halen. Ze maakte er direct een strijd van met hem en pakte hem zelfs even bij zijn nekvel waardoor hij piepte. Zo gaan wij helemaal niet met hem om zelf. Hij laat gewoon los wat hij in zijn bek heeft als ik daarom vraag en zo niet dan pak ik het rustig uit z'n bek, geen strijd. Ze zei ook nog 'nee dat ga je niet van me winnen hoor'. Wat is dat toch met mensen en altijd de strijd aan willen gaan met honden.

Nou voorlopig nodigen we ze in ieder geval niet meer uit

Ik hoop dat iemand wat ervaring kan delen?

Misschien nog handig ter aanvulling; Dex is nu 14 weken. Hij is een bijzonder langzame groeier, weegt nu namelijk pas 6,5 kg (is niet te mager, wel klein van postuur tot nu toe).

Als je niks aan hem ziet, kun je er nu ook niet zoveel mee. Als er echt iets mis is met hem, merk je dat snel genoeg. Wat betreft omgaan met honden, iedereen doet dat inderdaad op zijn eigen manier. Daar kun je alleen heel erg duidelijk over zijn naar andere mensen en zeker in je eigen huis je eigen plan trekken.
Wij zijn met Rebel inmiddels aardig wat gewend, hij is zo lomp en enthousiast dat ik soms mijn hart vasthoud dat hij zichzelf niet verwondt. Maar tot nu toe gaat het altijd goed. Voordeel dat hij zo groot en lomp is, met zijn 20 kilo tilt nooit iemand hem zomaar op...

Rot dat je zo geschrokken bent!

Ik kan ook niet wachten tot hij wat groter en iets minder kwetsbaar is . Ik hoop maar dat het is meegevallen. Ik vraag me af of het mogelijk is dat alles nu oké lijkt maar hij hier later toch op de een of andere manier last van kan krijgen. Wanneer zou je dat dan merken en hoe vooral? Je wordt hier en daar ook wel een beetje bang gemaakt met alle HD verhalen (ik in ieder geval wel) en dat is de voornaamste reden dat ik me zo'n zorgen maak.

De fokker heeft mij altijd gezegd dat als er iets beschadigd raakt in zijn gewrichten of als het niet goed groeit, je dat snel gaat zien aan het lopen. Stijf lopen en dat het eruit ziet alsof het niet prettig voelt. Bij ons vertelden ze ook dat het met name risicovol is als de pootjes opzij gaan, zeg maar, extreem naar buiten.
Ik ben er ook wel erg alert op met Rebel inderdaad, ook omdat hij enorm hard groeit. Maar we kunnen ze niet in een glazen hokje zetten, dus tja...blijft lastig!

Het is moeilijk om te zeggen of hij iets overhoud van een val.
Wanneer je iets zou merken is niet te voorspellen. Als hij onregelmatig loopt of zelfs mank, zou ik wel naar een dierenarts gaan, maar dat zou ik ook doen als mijn pup niet gevallen was. Hopelijk loopt het allemaal met een sisser af.

En ik hield de pup gewoon voornamelijk bij mij in de buurt of zelfs in de bench als er bezoek was (als ik niet zeker wist dat ze de pup met rust lieten, of zich met de opvoeding bemoeide)

Heb je je vriendin dan niet duidelijk gemaakt dat je niet ziet zitten wat zij doet. Dus niet optillen en al helemaal niet met de opvoeding bemoeien? Ze gaat toch ook niet stofzuigen als ze ziet dat er wat rommel op de vloer ligt?

Direct goed duidelijk zijn en als ze dan toch dingen doen die jij niet wilt, echt gewoon zeggen!

Als je het een gerust gevoel geeft, laat hem dan even nakijken door de DA. Schuld gevoel snap ik, maar probeer het van je af te schudden

HennyH schreef: Heb je je vriendin dan niet duidelijk gemaakt dat je niet ziet zitten wat zij doet. Dus niet optillen en al helemaal niet met de opvoeding bemoeien? Ze gaat toch ook niet stofzuigen als ze ziet dat er wat rommel op de vloer ligt?

Direct goed duidelijk zijn en als ze dan toch dingen doen die jij niet wilt, echt gewoon zeggen!

vreselijk zulke mensen idd. Ik heb het 1 keer gehad, iemand die zo iets bij Pom uit haar bek griste, terwijl hij haar bij haar nekvel vasthad. Dat wil ik dus niet hebben, ook ivm het apporteren. Heb ik gezegd en gelukkig wordt het gerespecteerd, maar kan best lastig zijn hoor. Zeker als je goed bevriend bent en het gaat botsen..

Stom dat ik niks gezegd heb tegen haar gisteren. Ik zat vooral verbaasd te kijken en het was voorbij voor ik er erg in had. Inderdaad uit 'angst' voor botsingen heb ik me maar even zitten verbijten gisteren. Ik ga er wel beter op letten in het vervolg. Ik kan me niet voorstellen dat ik zelf zo met andermans hond om zou gaan... heel apart.

Maar goed, het is gebeurd en ik hoop maar dat hij aan het vallen niets over heeft gehouden. Hij is niet met zijn pootjes gestrekt zijwaarts gegaan (gelukkig). Hij viel wel hard op de voorpootjes en viel toen op z'n zij. Vandaag heeft hij bewust iets meer rust gehad voor de zekerheid en meer kan ik ook niet doen denk ik.

Hoe kleiner de pup (lees: lichter in gewicht) hoe minder kans op blessures. Als hij 14 kilo had gewogen dan was de klap groter geweest. Ws heeft hij niets, want als hij pijn heeft gaat ie manken. Komt goed (schatje )

Dankje Lien! Scheelt inderdaad dat hij nog zo'n ukkie is