Labradorforum

Ik wist het zeker we nemen een reutje. Geen idee waarom. De honden in mijn familie waren altijd reutjes. Onbekend maakt onbemind?

Ik sta op het punt een fokker te mailen dat ik interesse heb en ik had wat op hun site gelezen en dacht ineens waarom een reutje en geen teefje.

Ik ben benieuwd wat jullie overwegingen zijn geweest voor een of ander. Ik had ergens gelezen dat het geen verschil hoeft te maken kwa karakter, werklust of iets dergelijks. Ok ze zijn natuurlijk biologisch verschillend en daar heb je rekening mee te houden.

At the end of the day willen we een hond die bij ons gezin past, met een fijn karakter en we willen er wel actief mee aan de slag.

Ik ben benieuwd naar jullie overwegingen in deze.

vr gr Caroline

Wij hebben een Golden teefje gehad en we hebben Diezel, maar voor mij geen reu meer. Al dat gezeik van hem en dat gelebber aan elk plekje waar het loopse teefje heeft gelopen. En dan het dominante naar andere reuen. Wij hebben hem niet gecastreerd, waarom...geen idee. Dat zou ik dan misschien met een volgende wel doen. Maar die moet dan ook kleiner zijn. Dus geen labreu meer.

En een teefje vind ik als het zo 1 is als Kira was, dan zou het perfect zijn. Zou haar wel op vroegere leeftijd laten steriliseren. Maar ze zijn qua karakter allebei erg lief en leuk. Ieder op zijn manier.

Bedankt voor je reactie. Duidelijk verhaal.

Ik heb de vraag ook voorgelegd aan de fokker waar ik interesse in heb. Wij gaan denk ik in het voorjaar daar op bezoek en ik ga me ook door hun laten voorlichten. Ze hebben een flinke groep labradors en werken er ook veel mee. Ik heb natuurlijk ook de kids die niet heel klein zijn maar ook niet heel groot (tzt 8 en 10,5) en misschien is voor hun ook een vrouwtje wel hanteerbaarder.

Bij vriendje van mijn zoon hebben ze ook sinds een half jaar een gele lab teefje. Ik zal hun ook eens vragen naar hun keuze.

Ik hou het denk ik nog even open.

gr Caroline

Het is heel persoonlijk of je een voorkeur hebt voor een reu of een teefje. In principe maakt het voor het karakter niet echt verschil, tenminste niet qua werklust of luisteren. Natuurlijk hebben beiden te maken met hormonen en dat uit zich bij beiden anders. Een teefje KAN rond de loopsheid anders zijn, wat hangeriger, wat minder actief willen zijn, wat meer "bitchy" richting andere honden. Een reu kan weer last hebben van als er ergens in de buurt een loops teefje is en daardoor wat slechter luisteren, pieperig zijn, etc. Reu kan last hebben van voorhuidontsteking (groene spetters!) en een teefje is 1 á 2 keer per jaar loops (druppeltjes bloed). Reu is inderdaad meestal wat groter en wat sterker dan een teef.

Ik ben zelf echt een "teven-mens" Heb gewoon meer met teefjes dan met reuen, dat ligt aan het nuance-verschil tussen die twee. En dat is iets wat ik niet goed kan uitleggen. Misschien dat iemand anders dat wel kan

Ik zou dus vooral eens kennis maken met zowel teven als reuen, misschien dat het dan voor jezelf duidelijker wordt waar jouw voorkeur ligt

We hebben er eens een tijdje op gekauwd. Maar de kogel is toch door de kerk. Dit gezin gaat voor een reu. Een zwarte welteverstaan. We staan nu op de lijst voor een reutje bij een bepaald vrouwtje. Pas voor begin volgend jaar ws. Voor potentiële teefjes was de wachtlijst ook al te lang om nog een kans te maken. Maar dat kwam dus goed uit. Ik ben benieuwd.

Het wordt dan als het goed is een hond waar zowel het uiterlijk goed is als waar het jagen nog goed vertegenwoordigd is. Voor ons goed in het midden dus.

ik wilde eigenlijk een teefje, maar er werden alleen maar reutjes geboren. Nou ja, toen ben ik toch maar voor een reutje gegaan. Hij is er pas net natuurlijk, dus ik kan er nog niet al te veel over zeggen maar heb wel het idee dat het voor het grootste gedeelte toch afhangt van het individuele karakter. Over het algemeen vind ik reuen wat aanhankelijker maar er zijn genoeg teven die ook echte knuffelkonten zijn en ook reuen die er niets van moeten hebben. Mijn teef is wel duidelijk een fellere dan de reu, zelfs als pup was zij veel bewerkelijker. Charlie is echt een stuk kalmer en makkelijker, niet zo stout. Maar zoals ik al zei, volgens mij is dit meer een individueel verschil..

Hier echt reuenmensen !
Het grovere, het hogere, het stoerdere ....

Teven vind ik persoonlijk vaak te iel, (uitzonderingen natuurlijk daargelaten) dus vandaar onze keus voor reuen

Kay schreef: Hier echt reuenmensen !
Het grovere, het hogere, het stoerdere ....

Teven vind ik persoonlijk vaak te iel, (uitzonderingen natuurlijk daargelaten) dus vandaar onze keus voor reuen

grappig is dat, ik vind veel reuen juist te grof smaken verschillen, dat blijkt maar weer

sbientje schreef: ik wilde eigenlijk een teefje, maar er werden alleen maar reutjes geboren. Nou ja, toen ben ik toch maar voor een reutje gegaan. Hij is er pas net natuurlijk, dus ik kan er nog niet al te veel over zeggen maar heb wel het idee dat het voor het grootste gedeelte toch afhangt van het individuele karakter. Over het algemeen vind ik reuen wat aanhankelijker maar er zijn genoeg teven die ook echte knuffelkonten zijn en ook reuen die er niets van moeten hebben. Mijn teef is wel duidelijk een fellere dan de reu, zelfs als pup was zij veel bewerkelijker. Charlie is echt een stuk kalmer en makkelijker, niet zo stout. Maar zoals ik al zei, volgens mij is dit meer een individueel verschil..

Fokster zei bij ons ook dat teefjes vaak feller zijn en reutjes meer dat stoere. Dat je aan dat stoere wel wat kan doen maar dat het felle van een teefje wel blijft.

Wij zijn wel van het stoere

sbientje schreef: ik wilde eigenlijk een teefje, maar er werden alleen maar reutjes geboren. Nou ja, toen ben ik toch maar voor een reutje gegaan. Hij is er pas net natuurlijk, dus ik kan er nog niet al te veel over zeggen maar heb wel het idee dat het voor het grootste gedeelte toch afhangt van het individuele karakter. Over het algemeen vind ik reuen wat aanhankelijker maar er zijn genoeg teven die ook echte knuffelkonten zijn en ook reuen die er niets van moeten hebben. Mijn teef is wel duidelijk een fellere dan de reu, zelfs als pup was zij veel bewerkelijker. Charlie is echt een stuk kalmer en makkelijker, niet zo stout. Maar zoals ik al zei, volgens mij is dit meer een individueel verschil..

Fokster zei bij ons ook dat teefjes vaak feller zijn en reutjes meer dat stoere. Dat je aan dat stoere wel wat kan doen maar dat het felle van een teefje wel blijft.

Wij zijn wel van het stoere

ja teefjes zijn vaak wel wat pinniger idd, maar dat vind ik juist wel leuk aan ze, ik hou wel van een beetje eigen agenda. Maar reuen vind ik ook leuk hoor, tot nu toe (2,5 week hahaa) is het iig een schatje

Carobella schreef: Fokster zei bij ons ook dat teefjes vaak feller zijn en reutjes meer dat stoere. Dat je aan dat stoere wel wat kan doen maar dat het felle van een teefje wel blijft.

Heb je mijn zachtgekookte ei nog nooit gezien

Hier ook een reu die een heerlijk lief watje is.
En nu een teefje erbij van inmiddels bijna 11 weken, omdat ik een pupje wilde waarvan de energie voor mij goed voelde en dat was bij dit teefje.