Labradorforum

Santhos had in september ineens een wond tussen twee tenen van zijn voorpoot.
Telkens na een kuur en badjes soda leek het te genezen, maar na korte tijd was het 2x achter elkaar terug, 3e kuur en sodabadjes leken de oplossing.
Maar zag vandaag dat het na ruim 2 maanden weer kapot gaat.

Als je kijkt hoe het ontstaat; eerst is er een verdikking tussen de twee tenen, door het lopen en de bult loopt hij denk ik een blaar die vervolgens kapot gaat.
Vervolgens gaat hij er aan likken.
Likken was goed volgens de da, want dan hield hij het zelf open en wanneer het open was, dan kon wat er eventueel in zat eruit zweren.

Volgens de dierenarts kon er iets in de poot zitten, maar op rontgen is niet elk materiaal te zien en operatief zoeken naar iets in de poot, is zoeken naar een speld in een hooiberg.
Dus ik denk dat hij nu iets van een biopt moet doen.
Ben wel bang voor de uitslag.

Iemand toevallig een idee wat het zou kunnen zijn of tips?
Morgen hebben we een afspraak staan bij de da.

Dit heb ik ook eens gehad. Bij mijn hond is het gelukkig uit zichzelf dicht gegaan. Wel heb ik geweekt in de biotex.
maar ik heb ook wel eens gehoord bij een andere lab dat ze het geopereerd hebben en dat er toch wat uit kwam waarschijnlijk was dat een grasaar. Daarna is het bij haar ook goed genezen. Dus geen paniek hoor.

Onze Norah heeft daar ook last van. Om de zoveel tijd komt er een zwelling tussen haar tenen opzetten en na enige tijd knapt hij open en dan komt er een hoop prut uit. Ik week het dan ook 2x per dag in de soda of Dettol en dan trekt het na enige tijd weer dicht. Er zit verder niets in haar poot. De bult zit er altijd wel maar na een openbarsting slinkt hij wel weer een stuk. Norah heeft het al een paar jaar.

Vanmiddag naar de da geweest.
Hij denkt dat er niet iets in de poot zit, omdat het ruim 2 maanden mooi dicht is en er verder niets aan te zien is geweest.
Nu gaat hij volgende week een röntgenfoto nemen en eventueel een biopt.
Mogelijk wordt de teen geamputeerd.

Ik krijg er geen foto op, maar het ziet er erg onrustig en prutterig uit, ondanks het biotexbadje.

Hopelijk is hij snel van dit probleem af, want hij is natuurlijk door z'n leeftijd al een oud mannetje, maar nu helemaal.

er was ooit nog iemand die dit had volgens mij. het komt me heel bekend voor. Dat bleek uiteindelijk toch wel wat ernstigs te zijn.. gut wie was dat nou ook weer...

Sabien, ik ga er niet vanuit dat je een hond van mij bedoelt maar onze Dewi heeft ook een jaar of 8 geleden een keer een grote bult tussen haar voortenen gehad en die is toen operatief verwijderd. Helaas kwam de bult na enige tijd weer terug en hij zit er nog steeds maar dan in hele grote vorm. Verwijderen was en is geen optie. Bij haar ging de bult echter nooit open. Hij is gewoon groot en voelt heel slap aan. Ze heeft er totaal geen last van en loopt er nog mee als een kievit. Nou ja, een oude kievit dan

Hierbij een foto van de poten:



Norah

Caya schreef: Sabien, ik ga er niet vanuit dat je een hond van mij bedoelt maar onze Dewi heeft ook een jaar of 8 geleden een keer een grote bult tussen haar voortenen gehad en die is toen operatief verwijderd. Helaas kwam de bult na enige tijd weer terug en hij zit er nog steeds maar dan in hele grote vorm. Verwijderen was en is geen optie. Bij haar ging de bult echter nooit open. Hij is gewoon groot en voelt heel slap aan. Ze heeft er totaal geen last van en loopt er nog mee als een kievit. Nou ja, een oude kievit dan

ik weet het niet meer, volgens mij was het een zwarte hond en die bult leek wel een soort van enorme blaar.. beetje gelig zag het eruit. Heh wat irritant dat ik niet meer weet wie dat nou was..

Olly van Miske misschien,maar dat is pas gebeurd.Bleek een stukje hout te zijn en is operatief verwijderd.

sbientje schreef: er was ooit nog iemand die dit had volgens mij. het komt me heel bekend voor. Dat bleek uiteindelijk toch wel wat ernstigs te zijn.. gut wie was dat nou ook weer...

Bedoel je misschien Geordie van Toos? Ze heeft een hondenschool.

Elly H schreef:

sbientje schreef: er was ooit nog iemand die dit had volgens mij. het komt me heel bekend voor. Dat bleek uiteindelijk toch wel wat ernstigs te zijn.. gut wie was dat nou ook weer...

Bedoel je misschien Geordie van Toos? Ze heeft een hondenschool.

Ja! die bedoelde ik denk ik idd!

Hoi hoi,

In inmiddels een paar weken verder.
Op de röntgenfoto was helemaal niets te zien.
De dierenarts heeft het toen verder opgesneden en wat weefsel afgenomen en gespoeld.
Weefsel hebben we nog niet laten onderzoeken, omdat de dierenarts hoop heeft dat het er nu uit is, ondanks hij er niets uit heeft zien komen.
Zalf en een kuur meegehad.
Het leek heel spoedig te genezen, hechting ging er uit, wondje zag er mooi droog uit en hij liet alles mooi met rust.
Totdat we een uurtje zijn kap om waren vergeten te doen, hij had heel het wondje open gelikt, het zag er niet uit.
Weer opnieuw een zalfje en een kuur mee, opnieuw hechten was geen optie.
Nu is er nog een heel klein puntje open, we blijven nog even zalven en hopen dat het snel dicht is en hij snel zonder kap de nacht door kan.
En dan is het afwachten geblazen of alles dicht blijft.
Zo niet, dan sturen we het weefsel dat weg is genomen op.
Maar hopelijk is het leed nu geleden.

En? Hoe ziet het er nu uit? Alles onder controle?

Hoe gaat het nu?
Het leek goed te gaan, wondje op z'n poot mooi dicht.
Nu vanaf vorige week een ander probleem, of toch een gerelateerd probleem, ik weet het niet.
Santhos loop nu ineens mank met z'n linkerpoot en als hij op z'n linkerzij wilde draaien, dan jankte hij.
Dierenarts lijkt geen idee te hebben wat het kan zijn, santhos is zo bang bij de dierenarts, dat hij strak staat van de angst en hij geen pijn aangeeft en onderzoeken, zoals draaien met z'n kop etc erg moeilijk gaat, doordat hij zich zo aanspant. Nu ontstekingsremmers en pijnmedicatie mee.
Daar doet hij het redelijk op.
Hij kruipt nu gelukkig weer in z'n mand en we hebben hem niet meer horen janken.
Ver lopen doen we nu niet, aangezien Santhos moet rusten.
Nu afwachten hoe dit gaat verlopen.

Als hij zo vreselijk bang is bij de DA is het dan misschien een idee om de dierenarts thuis te laten komen? Misschien dat hij in zijn eigen omgeving wat rustiger is? Sterkte in ieder geval.