Labradorforum

Wandelen met onze labradorpup van 9 weken is een echt probleem. Hij pakt alles maar dan ook echt alles op van de grond om lekker op te kauwen (het liefst erbij gaan liggen).. Momenteel ligt er overal snoeiafval met scherpe houtjes e.d. Ik ben dus constant bezig om te zorgen dat hij niks eet... Lastig want hij luistert uiteraard nog niet naar me... Als hij iets in zijn bek heeft moet ik wel iets heel lekkers hebben voordat hij het af wilt geven.. Zo is wandelen voor hem en voor mij helemaal niet leuk..
Iemand tips over hoe ik dit aan kan pakken?

Ik zou hem eerst leren dat het bij mij te doen is, dat ik interessanter ben dan de grond en alles wat daar op ligt. Zou met hem gaan spelen en kleine stukjes volgen oefenen en weer spelen en weer een beetje volgen, waarbij zijn aandacht voor mij continu beloond wordt met spel en/of wat lekkers. Dit zou ik doen op een plek bv in jullie tuin waar geen takjes liggen (even de takjes weghalen). Wanneer hij na een tijdje niet meer gefocust is op de grond, maar op jou kan je ook naar andere plekken lopen. De pup moet nog alles leren, zo ook het "netjes" wandelen.

Leren duurt nu eenmaal even.
Uiteindelijk hebben wij ze geleerd dat ze niets van de grond mogen pakken/eten, behalve een bal.
Dus ook geen takjes, gezellig waaiende blaadjes of paardenpoep. Het kost flink wat tijd: afleiden is het devies!

Thuis oefenen met los: een speeltje en lekker samen spelen. Een snoepje erbij is helemaal niet erg: weet hij veel wat jij bedoelt. Maar als jij het gewenste gedrag 'per ongeluk' kunt opwekken, kun je daar mooi een commando aanhangen. En blij zijn als het een keer goed gaat!

(ondertussen ben ik er heel gelukkig mee, omdat er hier in de buurt her en der gif was gevonden en ik er zeker van kon zijn dat mijn monsters dat niet gingen eten)

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ga dus gewoon door met oefenen, en dan wat meer in de tuin, waar minder takjes e.d. te vinden zijn.
Het is dus niet alleen bij onze pup, dat is fijn om te horen. (onze 1e hond dus ben nog een leek)

Ja het zal heel fijn zijn als hij het geleerd heeft (ik snap dat dat tijd nodig heeft) en onbegrijpelijk dat er mensen zijn die gif neerleggen !

nou hier is het dus helemaal anders gegaan,maar ook succesvol:

Co is nu 9 jaar oud,maar kijkt nog steeds achterom als er iets eetbaars op de grond/in het bos ligt: dat doet ZEER namelijk!

Toen Co nog Cootje heette liep hij meestal los en voor ons uit ,en op het moment dat hij iets wilde oppakken of eten kreeg hij een eikel op zn kont gemikt,en die was meestal raak! Ik had mn jaszak altijd vol met eikels .

Kyra (6 jaar oud) is hier pas een klein jaar maar ook zij kijkt nu al achterom vreten is auw ik wil het gewoon niet hebben, klaar!

Haha, dat is inderdaad ook een oplossing. Die hou ik in mijn achterhoofd voor het geval hij het niet wil leren