Labradorforum

We zijn aan het kamperen en Binta is mee.
Spannend voor ons want hoe zal het gaan met Binta in de tent...
Nou, het gaat prima!
Er staan veel honden op deze camping en er is dan ook regelmatig geblaf te horen maar onze meid is daar niet van onder de indruk en laat zich al helemaal niet verleiden ook te gaan blaffen
Ze blaft af en toe, gewoon als ze er zelf zin heeft om brutaal te doen.....
Ze is alleen een beetje vroeg wakker (zelfde tijd als wanneer we moeten werken)maar ach,dan wandelen we een rondje en genieten samen van de natuur en stilte op de camping.
Zo fijn dat onze met mee kan kamperen!

Ach, wat heerlijk!!! Wij kijken er ook naar uit als we volgende zomer weer gaan kamperen, maar dan met onze nieuwe lab! Hoop dat Joep het net zo geweldig zal vinden als onze Lex het vond.....

Ik hoop het ook voor jullie Susan, is natuurlijk even afwachten met Joep.

Heerlijk ! Ik weet het niet hier.. slaap een enkele keer wel eens op de bank ( omdat ik ziek ben ofzo ) en dan is het niet echt geweldig. Meneer snurkt nl en bovendien vind hij het af en toe nodig om te checken of ik nog wel leef... krijg ik ineens een natte neus in mijn gezicht geduwd. Als ik dan niet reageer gaat hij steeds gekker doen.. Raar beest.

Overigens niet erg hoor.. ik houdt helemaal niet van kamperen..

kristies schreef: Heerlijk ! Ik weet het niet hier.. slaap een enkele keer wel eens op de bank ( omdat ik ziek ben ofzo ) en dan is het niet echt geweldig. Meneer snurkt nl en bovendien vind hij het af en toe nodig om te checken of ik nog wel leef... krijg ik ineens een natte neus in mijn gezicht geduwd. Als ik dan niet reageer gaat hij steeds gekker doen.. Raar beest.

Heel herkenbaar, die natte neuzen-check....

Haha die natte neus is hier ook herkenbaar als we op de bank liggen
In de tent hadden we de kampeer bench mee dus daar lag ze s' nachts in dus geen natte neuzen.

Vandaag weer naar huis en tijdens het inpakken en afbreken van de tent heeft ze alles goed in de gaten gehouden op het laatst viel ze pas in slaap.
Binta zal wel moeten wennen aan de rust want bijna iedereen die bij ons langs kwam lopen gaf haar een aai en kroel.
We zaten op een camping waar veel kinderen met autisme met hun ouders verbleven en een aantal kinderen bleef steeds terug komen om haar te aaien.
Binta is altijd heel rustig met kinderen en gaat meteen op haar rug liggen om zich te laten vertroetelen.
Ze heeft zelfs van ons overbuurmeisje hun telefoonnummer gekregen omdat Binta haar zo zou gaan missen schattig toch?

Haha, wat gaaf dat het zo goed ging en dat ze een telefoonnummer heeft gekregen.
Wat een toppertje.

Schattig he? Het meisje bleef maar doorgaan met vertellen hoe erg Binta haar zou gaan missen, ook na het geven van het telefoonnummer. Ze vroeg om een foto van zichzelf aan haar moeder voor Binta.
Die hadden ze natuurlijk niet dus heb ik een foto van het meisje met Binta gemaakt met de plechtige belofte de foto elke dag aan Binta te laten zien zodat ze niet verdrietig zou worden.
Daarna kon ze pas met een gerust hart met haar vader naar het zwembad