Labradorforum

Boris begon nu bijna 3 weken geleden...sOchtends hadden we een stuk gewandeld,we kwamen onderweg een ander baasje met hond tegen en de 2 hebben even gespeeld.Op dat moment zag ik nog niks raars...
sAvonds zag ik ineens na de wandeling dat hij iets kreupel liep met zijn rechter voorpoot.Gelijk heb ik hem het hele weekend op rust gezet.En zondagavond liep hij weer als vanouds.Maar maandagochtend liep hij ineens weer kreupel.Weer op rust gezet en dinsdag liep hij weer normaal...Toen ik dinsdagavond voor we naar bed gingen zag dat hij weer een paar pasjes kreupel liep besloot ik de volgende ochtend de dierenarts te bellen.Bij onze eigen dierenarts kon ik niet terecht dus een ander gebeld die ook orthopedisch onderlegd is.Zij heeft hem echt uitgebreid onderzocht en dacht dat het een verrekte pees of spier was.Weer terug naar rust en een week Metacam meegekregen.Hij liep weer als vanouds en na telefonisch contact met de dierenarts na anderhalve week rust en een week Metacam mocht ik weer heel langzaam opbouwen.
Dat ging ongeveer 5 dagen goed en ineens liep hij weer een paar pasjes kreupel.Dus weer gebeld. Rontgenfoto laten maken maar dit zag er (gelukkig) keurig uit volgens de dierenarts.Ik moest het zien als een gekneusde enkel.Boris is heel enthousiast en gaat snel over zijn grenzen dus weer naar huis en nu 3 weken Metacam ter ondersteuning en een maand lang maximaal 5-10 minuten per keer lopen.We zitten nu in de 1e week Metacam en gisteravond wilden we naar puppycursus(gewoon doen zei de dierenarts).Maar tot mijn grote verbazing liep hij weer kreupel,dus ben ik weer huiswaarts gegaan. Ik vraag me steeds af wat het toch kan zijn? Hij is vrolijk,en eet als een slootgraver.
Maar ik maak me wel ongerust! Iemand iets soortgelijks meegemaakt?

tsja, een jonge labrador en kreupelen is altijd een zorgelijke combi natuurlijk, je denkt toch snel aan ED of iets in die richting. Als je het niet vertrouwt zou ik toch proberen bij een orthopeed op consult te gaan.

ja, mee gemaakt met mijn blonde reu, die nu 5 is. Hij begon als pup ook te kreupelen nadat hij zich verstapt had in los zand. Twee weken rust en het ging weer mis. Vervolgens twee weken rust en pijnstilling/ontstekingsremmer, maar het ging opnieuw mis. Röntgenfoto's gemaakt waaruit bleek dat zijn voorpootjes goed waren (de linker elleboog was erg pijnlijk, maar er was op de foto's niets te zien wat niet goed was; het zat dus in de pezen/spieren/banden).

Vervolgens heb ik hem bijna 5 weken lijnrust gegeven met de 1e weken de volledige dosis een pijnstilling/ontstekingsremmer (waarbij het natuurlijk om dit laatste gaat) en na de 3e week ben ik terug gegaan naar de halve dosering (op advies van de dierenarts). Hij heeft gedurende die 4 weken niet gerend en gesprongen, niet in huis en niet buitenshuis (heeft wel gezwommen waarbij ik met hem het water in en uit liep en meerdere keren op een dag stukken rechtlijnig gelopen, aan een lijntje volgen). Vanaf de 5e week zijn we het rustig weer op gaan bouwen; starten met een beetje rennen. Het ging goed en bleef goed gaan. Tot op heden geen last meer gehad van elleboogjes.

Ps Spelen met andere honden zou ik een hele tijd achterwege laten; dit is vragen om problemen. Pupcursus zou ik alleen bijwonen, zonder pup, gedurende de lijn rustfase (4-5 weken). Daarna zou ik hem meenemen, maar ik zou hem niet laten spelen op de cursus met de andere pups (dit is iets wat ik mijn hondjes überhaupt niet laat doen).

sbientje schreef: tsja, een jonge labrador en kreupelen is altijd een zorgelijke combi natuurlijk, je denkt toch snel aan ED of iets in die richting. Als je het niet vertrouwt zou ik toch proberen bij een orthopeed op consult te gaan.

Klopt...en een ED is helemaal niet op een foto te zien voor de regel...ben daar zelf ook 2 x mee naar huis gestuurd.
Toch op een gegeven moment gaan opereren, een joekel van een LPC