Onze dochter is sowieso nogal behoudend. Ook met mensen. Zij bepaald of ze dichterbij komt en niet jij zeg maar. En met honden gaat het al niet anders. Zoon kan gelijk helemaal into a dog zijn zo ook bij onze logeerhond. Bij dochter duurt het dan een paar keer maar als de knop om is loopt ze ineens als geen ander parmantig met hem door de wijk.
En die puppies zijn onberekenbaar, springen ineens tegen je op, knabbelen aan je tenen of trekken aan je broek. Dat vind ze allemaal een beetje to much. Zoon vind het ook nog spannend hoor. Ze moeten leren om dan zelf rustig te blijven maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
We hebben dochter maar gelaten, ook bij fokster afgelopen weken zat zij hoog en droog op bank of stoel en wij tussen de puppen. Dochter doet dingen op haar tempo en dat komt wel als Saartje eenmaal thuis is. Straks een hele kerstvakantie voor de boeg
Eenmaal thuis heeft ze enthousiaste praatjes ook tegen buren en leerkrachten enzo. Maar in de praktijk....
Komt wel goed.