pech
Geplaatst: 16 mar 2016, 12:04
Vorige week zondag wandelden we in de duinen toen een klein jongetje met hond aan ons tegemoet liep.
Omdat we het idee hadden dat het ventje de hond niet echt onder controle had stapte mijn man van het pad af het gras in, zette Truffel op zijn kont (Truf luistert goed) om zo het ventje ruimte te geven om door te kunnen lopen.
Maar nee het kind kwam met hond recht op ons af en toen mijn man een stap naar voren deed, gleed hij uit in het natte gras plus de modder (het regende) en lag vervolgens languit en kon niet meer opstaan.
Ik heb direct 112 gebeld, om een ambulance gevraagd, uitgelegd waar we ons bevonden (het gebied is afgezet met schrikdraad, hekken en wildroosters vanwege die Schotse Hooglanders die daar lopen) dus is het niet eenvoudig de duinen in te rijden.
Maar toen de ambulance gearriveerd was werd Roelof (na een opblaasbare brace aangelegd) op de brancard in de ambulance geschoven. Geweldige service van de ambulancebroeders! Na eerst mij naar huis te hebben gebracht richting ziekenhuis.
Diagnose: gebroken kuitbeen en met de enkel was ook het een en ander mis.
Van 2 tot 10.00 uur in het ziekenhuis doorgebracht en nadat de gipsmeester het 2e gips had goedgekeurd mochten we vertrekken.
Afgelopen donderdag is hij geopereerd en nu slijt hij zijn tijd tussen de bank en het bed en hinkelt met behulp van krukken een beetje door het huis.
Ons plan om naar Frankrijk te vertrekken gaat dus in de ijskast. Omdat Roelof de ochtend- en avondwandelingen met Truffel maakt (2 handen en 4 poten op 1 buik die twee) ziet men mij nu meer op straat en stelt vervolgens vragen wat er met de baas is.....
Het goede nieuws is dat een nieuwe buurvrouw verpleegster is en direct aanbood dagelijks het verband te komen verwisselen. Bravo!
Hoe lang dit akkefietje gaat duren is nog niet helder.
Omdat we het idee hadden dat het ventje de hond niet echt onder controle had stapte mijn man van het pad af het gras in, zette Truffel op zijn kont (Truf luistert goed) om zo het ventje ruimte te geven om door te kunnen lopen.
Maar nee het kind kwam met hond recht op ons af en toen mijn man een stap naar voren deed, gleed hij uit in het natte gras plus de modder (het regende) en lag vervolgens languit en kon niet meer opstaan.
Ik heb direct 112 gebeld, om een ambulance gevraagd, uitgelegd waar we ons bevonden (het gebied is afgezet met schrikdraad, hekken en wildroosters vanwege die Schotse Hooglanders die daar lopen) dus is het niet eenvoudig de duinen in te rijden.
Maar toen de ambulance gearriveerd was werd Roelof (na een opblaasbare brace aangelegd) op de brancard in de ambulance geschoven. Geweldige service van de ambulancebroeders! Na eerst mij naar huis te hebben gebracht richting ziekenhuis.
Diagnose: gebroken kuitbeen en met de enkel was ook het een en ander mis.
Van 2 tot 10.00 uur in het ziekenhuis doorgebracht en nadat de gipsmeester het 2e gips had goedgekeurd mochten we vertrekken.
Afgelopen donderdag is hij geopereerd en nu slijt hij zijn tijd tussen de bank en het bed en hinkelt met behulp van krukken een beetje door het huis.
Ons plan om naar Frankrijk te vertrekken gaat dus in de ijskast. Omdat Roelof de ochtend- en avondwandelingen met Truffel maakt (2 handen en 4 poten op 1 buik die twee) ziet men mij nu meer op straat en stelt vervolgens vragen wat er met de baas is.....
Het goede nieuws is dat een nieuwe buurvrouw verpleegster is en direct aanbood dagelijks het verband te komen verwisselen. Bravo!
Hoe lang dit akkefietje gaat duren is nog niet helder.