Labradorforum

Halverwege december begon Bowie te kwakkelen. Overgeven, niet willen eten, gelukkig nog wel drinken, maar je zag hem elke dag wat magerder worden.
We hebben toen de DA laten komen en die heeft wat bloed afgenomen. 's Avonds hadden we al de uitslag, de bloedwaardes van lever en nieren waren veel te hoog en we mochten de volgende dag al komen voor een echo. Wel fijn dat het zo snel kon, want het was de dag voor Kerstmis.
Helaas geen goed nieuws. Je kon zien dat een van de nieren wat onregelmatig en verschrompeld was, maar dat kon chronisch zijn en de andere niet zag er nog goed uit. Het slechte nieuws was dat er in de lever tumoren te zien waren. Zolang er geen punctie wordt genomen weten we natuurlijk niet wat voor tumoren het zijn, maar wat is daar de meerwaarde van? Met het hele ziektebeeld en het afvallen gaf de DA ons niet veel hoop. Uiteindelijk kregen we een doosje pijnstillers mee, maar volgens de DA gaat Bowie die niet meer leegmaken. Er zitten er 50 in.
Inmiddels is Bowie ook minder gaan drinken. Zijn waterbak raakte hij niet meer aan, hij wil alleen nog maar drinken als we aan het wandelen zijn, uit plassen of van putdeksels en wandelen doet hij nog steeds graag. Hij wil eigenlijk niet naar binnen als we terugkomen. Herkent iemand dat?
We zijn gaan experimenteren met allerlei soorten voer, waar we ook extra vocht aan toevoegen. Vlees, verschillende brokken, lekkere hapjes, maar we merken nu dat hij het in eerste instantie lekker lijkt te vinden, maar alleen voor een of twee keer. Een volgende keer laat hij het weer staan en ik moet zeggen dat ik het nu even niet meer weet.
We hebben ook nog cannabisdruppels gegeven, maar inmiddels lust hij zelfs een bruine boterham met pindakaas niet meer. Ik heb net nog ragout met macaroni gegeven, maar ook dat laat hij staan en kwam hij in het begin nog een beetje aan, het gaat nu weer bergafwaarts.
Een vervelende bijkomstigheid is dat Jessy zich gaat spiegelen aan dat gedrag. Als Bowie niet eet, laat zij haar eten ook staan. Al met al..... grote zorgen met die twee oude bruintjes.
Heeft iemand nog een idee wat ik kan proberen?

Ach wat een vreselijke zorgen.
Ik ben bang dat je nog maar 1 juiste beslissing voor hem kan nemen, en dat is hem laten gaan.
Hoeveel pijn en verdriet dit ook doet.
Als ik je verhaal zo lees heb je, met de dierenarts, al zoveel gedaan zonder echt resultaat
Zijn de vooruitzichten volgens de dierenarts slecht.
Waar is dan het wachten op, tot nog erger lijden?
Ik wil je heel erg veel sterkte wensen met beslissen wat het best is.

Het moeilijke is dat we nog niet merken dat hij pijn heeft. We geven hem 's morgens wel een pijnstiller, maar merken niet echt een verschil met 's avonds.
Wandelen doet hij nog heel graag, het kan niet vaak of lang genoeg, alleen wordt het nu een probleem als hij zo weinig blijft eten. Als dat zo blijft zal het inderdaad een kwestie worden van een beslissing nemen dat het zo genoeg is, maar zover is hij volgens mij nog niet.

Ik heb dit (gelukkig) nog nooit mee gemaakt. Toch zal ik niet te veel veranderen in het dieet van je hond, tenzij hij veranderingen gewend is. Anders is het ook nog belastend voor de maag.
Kijk goed naar je ventje en luister naar je gevoel. Maar een goede afweging tussen de ongemakken die hij (eventueel) ervaart en het plezier wat hij nog in het leven heeft en wat hij uit dingen van het leven haalt. Heel veel sterkte de komende tijd. Het is zo lastig om keuzes te maken. Labjes laten zich niet makkelijk lezen wat betreft ongemakken. Geniet van de gezamenlijke wandelingen en het plezier.

Ik sluit me aan bij de teksten van Milou en Romke. Sterkte ermee en met het nemen van het juiste besluit

wat een zorg , maar ook ik sluit me bij bovenstaande aan, geniet nog zolang het kan van hem .

Geniet van je bruine beer zolang het nog gaat

Jee, sterkte met Bowie