Labradorforum

Laboriginals schreef:Nog even over die test op het Van Hall instituut. Er schoot me ineens te binnen dat die ´dubbele´ zwarte reu dus achter elkaar 12 keer !!!! gekeurd is (6 keurmeesters). Hij heeft dus 12 keer zijn kunstje moeten laten zien. Als het een hond van mij was geweest, weet ik wel zeker dat hij na de 6e of 7e had gedacht: mag ik nou naar huis? Wat zijn presentatie uiteraard niet ten goede komt.
Als je iets wilt testen, moeten de testcondities gecontroleerd en onveranderlijk zijn. Ik geloof nooit dat je die voorwaarde bij zo´n test kunt waarborgen. Honden zijn geen machientjes, die worden moe of verliezen hun enthousiasme en dat is zeker bij een keuring, waar het gaat om presentatie, funest.

Hanneke

Dit vind ik een zwak excuus, ten eerste hoort een labrador niet moe te zijn na 12 keer een paar rondjes lopen en ten tweede kunnen ze dan alleen op z'n gangwerk wat aanmerkingen hebben, mocht hij moe geweest zijn, maar qua uiterlijk is er dan niks veranderd!

Dat ze naar extremen gaan kijken is prima, maar ik vind het belangrijker dat ze kijken of de hond qua maten binnen de standaard zit en of de hond in verhouding is.

Dorine, dat is idd een prachtige labrador Daar mogen ze wat mij betreft naar terug vwb de standaard. Ik vind Doran er best veel op lijken qua bouw, alleen heeft die een vollere staart.

Bij elke jurysport is altijd sprake van subjectiviteit. Dat hoort nou eenmaal bij menselijk oordelen. Bij een keuring vraag je als exposant de mening over jouw hond van die ene keurmeester, niets meer en niets minder. Een keurmeester is er natuurlijk voor opgeleid om honden te keuren en velen zijn zeer ervaren, maar verschillen in interpretatie zal je altijd houden. Dat zie je overal gebeuren waar mensen iets moeten beoordelen, of dat nou de voetbalscheidsrechter is of een jurylid bij een dressuurproef of bij kunstrijden op de schaats of turnen of weet ik veel. En wat Bianca zegt, het scheelt natuurlijk heel erg of er gekeurd wordt door een rasspecialist of een allrounder, door iemand die zelf jachtlijnen fokt of iemand die zware showtypes fokt. Dat verschil in beoordeling is inherent aan het systeem. Je vraagt het oordeel van die ene keurmeester en dat is persoonlijk en zo kan je inderdaad de ene keer met een ZG naar huis gaan en de andere keer met een U. Of de ene keer wordt een hond beste van het ras en de andere keer gaat hij met een anonieme U de ring uit. Je kunt er geen meetlat naastleggen, het is geen optelsom van losse onderdelen, het gaat om het type, het totaalbeeld. En dat is hartstikke persoonlijk.

Hanneke

Lunatic schreef:

Laboriginals schreef:Nog even over die test op het Van Hall instituut. Er schoot me ineens te binnen dat die ´dubbele´ zwarte reu dus achter elkaar 12 keer !!!! gekeurd is (6 keurmeesters). Hij heeft dus 12 keer zijn kunstje moeten laten zien. Als het een hond van mij was geweest, weet ik wel zeker dat hij na de 6e of 7e had gedacht: mag ik nou naar huis? Wat zijn presentatie uiteraard niet ten goede komt.
Als je iets wilt testen, moeten de testcondities gecontroleerd en onveranderlijk zijn. Ik geloof nooit dat je die voorwaarde bij zo´n test kunt waarborgen. Honden zijn geen machientjes, die worden moe of verliezen hun enthousiasme en dat is zeker bij een keuring, waar het gaat om presentatie, funest.

Hanneke

Dit vind ik een zwak excuus, ten eerste hoort een labrador niet moe te zijn na 12 keer een paar rondjes lopen en ten tweede kunnen ze dan alleen op z'n gangwerk wat aanmerkingen hebben, mocht hij moe geweest zijn, maar qua uiterlijk is er dan niks veranderd!

Dat ze naar extremen gaan kijken is prima, maar ik vind het belangrijker dat ze kijken of de hond qua maten binnen de standaard zit en of de hond in verhouding is.

Dorine, dat is idd een prachtige labrador Daar mogen ze wat mij betreft naar terug vwb de standaard. Ik vind Doran er best veel op lijken qua bouw, alleen heeft die een vollere staart.

Ik vind het alleen heel opmerkelijk dat 5 keurmeesters diezelfde hond de tweede keer anders beoordelen. Daar zijn ze dus heel unaniem in. Dat vind ik te denken geven.

Hanneke

Laboriginals schreef:Bij elke jurysport is altijd sprake van subjectiviteit. Dat hoort nou eenmaal bij menselijk oordelen. Bij een keuring vraag je als exposant de mening over jouw hond van die ene keurmeester, niets meer en niets minder. Een keurmeester is er natuurlijk voor opgeleid om honden te keuren en velen zijn zeer ervaren, maar verschillen in interpretatie zal je altijd houden. Dat zie je overal gebeuren waar mensen iets moeten beoordelen, of dat nou de voetbalscheidsrechter is of een jurylid bij een dressuurproef of bij kunstrijden op de schaats of turnen of weet ik veel. En wat Bianca zegt, het scheelt natuurlijk heel erg of er gekeurd wordt door een rasspecialist of een allrounder, door iemand die zelf jachtlijnen fokt of iemand die zware showtypes fokt. Dat verschil in beoordeling is inherent aan het systeem. Je vraagt het oordeel van die ene keurmeester en dat is persoonlijk en zo kan je inderdaad de ene keer met een ZG naar huis gaan en de andere keer met een U. Of de ene keer wordt een hond beste van het ras en de andere keer gaat hij met een anonieme U de ring uit. Je kunt er geen meetlat naastleggen, het is geen optelsom van losse onderdelen, het gaat om het type, het totaalbeeld. En dat is hartstikke persoonlijk.

Hanneke

Met het grote verschil dat een jurielid van dresuur of turnen naar de prestaties kijkt die er geleverd worden, een hondenkeuring gaat om uiterlijk en of hij/zij representatief is binnen de rasstandaard. Het zou dus never nooit met de persoonlijke voorkeur van de keurmeester te maken mogen hebben en gaat in dit geval ook niet om het keuren van prestaties, met uitzondering van het gangwerk dan misschien.

Bij het toekennen van een kwalificatie gaat het niet alleen om de rasstandaard, maar ook om de voorwaarden voor het toekennen van een kwalificatie. Die staan in het Kynologisch Reglement en die laten zeer zeker ruimte voor persoonlijke interpretatie.

Er staat in het K.R.:
Een keurmeester kiest uit de volgende kwalificaties. (Kiest, dat impliceert al een bepaalde mate van vrijheid)

a. uitmuntend, voor honden die zodanig aan de standaard voldoen dat een geringe afwijking of een kleine fout het ideale rasbeeld niet verstoort.. enz.
b. zeer goed, voor honden die in het algemeen vaan de standaard voldoen maar door enkele onvolkomenheden die het ideale rasbeeld verstoren, niet voor de kwalificatie Uitmuntend in aanmerking komen.

enz. enz.

´een geringe afwijking´ of ´een kleine fout´ dat is dus hartstikke subjectief. Want de keurmeester zelf bepaalt of hij iets (een ontbrekende kies bijv. of een bolo-pad of een kleine ridge of een fractie lage staart) zwaar genoeg vindt of niet om de hond een lagere kwalificatie te geven.

Hanneke

Er moet een keus gemaakt worden omdat er maar 1 kan winnen, degene die het best binnen de rasstandaard valt dus (naar mijn mening)

Ik vind die regels maar vaag, als je een foutje heb, ook al stoort deze niet erg, kan je volgens mij nooit een U scoren, uitmuntend ben je niet als je een fout hebt.

Volgens mij zou het verstandig zijn om overal maten aan te plakken, schofthoogte tussen de 54 en 58 cm, borstomvang tussen bepaalde maten, staartlengte, pootlengte, ribbenkast. Laten we nou de hond Branshaw Bob van de vorige pagina voor de gein eens als voorbeeld nemen, je meet alles van zo'n hond op en geeft daar een marge aan, dus iets groter of kleiner mag, maar niet veel, iets breder mag, maar zeker niet veel enz. enz. Dan heb je het over een duidelijk rasstandaard en hoeven we niet afhankelijk te zijn van de persoonlijke smaak van een keurmeester! En vallen de excessen, welke kant op dan ook, vanzelf weg.

Rashonden zijn ontstaan door inteelt volgens sommige.
Hoe zijn wij als mens vermeerdert?
Ook door inteelt?!
We komen tenslotte van Adam en Eva af.

Lambert schreef:Rashonden zijn ontstaan door inteelt volgens sommige.
Hoe zijn wij als mens vermeerdert?
Ook door inteelt?!
We komen tenslotte van Adam en Eva af.

Dat zeg jij, maar ik denk dat wij van de apen afstammen, en nu?

Roos schreef:

Lambert schreef:Rashonden zijn ontstaan door inteelt volgens sommige.
Hoe zijn wij als mens vermeerdert?
Ook door inteelt?!
We komen tenslotte van Adam en Eva af.

Dat zeg jij, maar ik denk dat wij van de apen afstammen, en nu?

denk niet dat we deze discussie moeten willen.
ontopic denk ik dan maar weer

roef schreef:

Roos schreef:

Lambert schreef:Rashonden zijn ontstaan door inteelt volgens sommige.
Hoe zijn wij als mens vermeerdert?
Ook door inteelt?!
We komen tenslotte van Adam en Eva af.

Dat zeg jij, maar ik denk dat wij van de apen afstammen, en nu?

denk niet dat we deze discussie moeten willen.
ontopic denk ik dan maar weer

Dat weet ik wel zeker van niet, was ook meer een grapje van deze

Roos schreef:

roef schreef:

Roos schreef: Dat zeg jij, maar ik denk dat wij van de apen afstammen, en nu?

denk niet dat we deze discussie moeten willen.
ontopic denk ik dan maar weer

Dat weet ik wel zeker van niet, was ook meer een grapje van deze

weet ik meid

Lunatic schreef:Er moet een keus gemaakt worden omdat er maar 1 kan winnen, degene die het best binnen de rasstandaard valt dus (naar mijn mening)

Ik vind die regels maar vaag, als je een foutje heb, ook al stoort deze niet erg, kan je volgens mij nooit een U scoren, uitmuntend ben je niet als je een fout hebt.

Volgens mij zou het verstandig zijn om overal maten aan te plakken, schofthoogte tussen de 54 en 58 cm, borstomvang tussen bepaalde maten, staartlengte, pootlengte, ribbenkast. Laten we nou de hond Branshaw Bob van de vorige pagina voor de gein eens als voorbeeld nemen, je meet alles van zo'n hond op en geeft daar een marge aan, dus iets groter of kleiner mag, maar niet veel, iets breder mag, maar zeker niet veel enz. enz. Dan heb je het over een duidelijk rasstandaard en hoeven we niet afhankelijk te zijn van de persoonlijke smaak van een keurmeester! En vallen de excessen, welke kant op dan ook, vanzelf weg.

Dit lijkt me helemaal griezelig worden. Ik denk juist dat de kern van de oplossing ligt in het voorkomen van het maken van "klonen". Rashonden hebben altijd een bepaalde gelijkheid in uiterlijk, een duidelijke overeenkomst wat het ras "maakt" (Hanneke's stuk over rasstandaard). Wat mij betreft is rasstandaard meer dan dat. Het is een kenmerk van een type hond, met daarbij behorend uiterlijk maar voor mij vooropstaand karakter en werkeigenschappen.
Door alleen maar te selecteren op de centimeter (zoals jij beschrijft) wordt de genenpool helemaal dodelijk vrees ik. Daarom pleit ik nog steeds voor mijn eerste standpunt: weg met vastprikken op uiterlijk en terug gaan naar type hond

Ik heb gelukkig dan ook de ballen verstand van fokken

Ik bedoelde zeker niet klonen trouwens, maar meer duidelijkere richtlijnen waarbinnen de ho den moeten vallen, minimaal zoveel lengte voor de poten, zodat we uitwassen kunnen tegen gaan.