nieuwe halsband naar de vaantjes :-(
Geplaatst: 25 okt 2009, 17:09
Häsel was gisteren en vandaag een zalige hond. Rustig in huis, ze volgde me overal in huis (wat ik wel leuk vind ), rustig met de kindjes, flink op de wandelingen, tijdens de trainingsmomenten deed ze het heel goed,... Zalig gewoon! Daarnet nog eens gaan wandelen. Soms vrij, soms wat oefenen. Het ging heel goed. De eerste uitdaging waren de paardjes die normaal gezien achteraan in de wei staan, maar nu met z'n allen aan de draad van de straatkant stonden. Maar, met veel en intens met Häsel bezig te zijn, is het ons gelukt om zonder problemen voorbij de paardjes te gaan.
Maar dan... Op ongeveer 100 meter van ons huis gekomen, zie ik onze buurman uit de straat komen met zijn labrador. Häsel ziet hem van ver en die oortjes stonden direct in de 'baasje-baasje-ik-heb-iets-gezien-stand'. Dus ik keer om en pas als ze terug aandacht heeft voor mij, keer ik me opnieuw om. Dit moet ik verschillende keren herhalen. Tot ze plots zo hard trekt aan de leiband, dat haar nieuwe halsband (een mooie leren paarse halsband die ik vanmorgen gekocht had op de show in Leuven ) gewoon knakt, het leder gewoon over. Dus Häsel is los. Ze loopt (allé, vliegt ) direct naar die labrador, gaat daar even dag zeggen, en gaat dan verder op verkenning. Na veel gedoe (lopen door de tuinen, roepen,...) heb ik haar eindelijk terug. Maar ze heeft dus geen halsband meer aan, dus bij het eerstvolgende interessante dat ze zag, was er weer geen houden aan en was ze terug weg. Uiteindelijk is ze terug bij mij dankzij het commando 'kom hier' en veel gerammel met het koekjeszakje. Ik ben praktisch rond haar hals blijven hangen tot we thuis waren.
En op zo'n momenten zou ik zo beginnen wenen, hé...
Maar dan... Op ongeveer 100 meter van ons huis gekomen, zie ik onze buurman uit de straat komen met zijn labrador. Häsel ziet hem van ver en die oortjes stonden direct in de 'baasje-baasje-ik-heb-iets-gezien-stand'. Dus ik keer om en pas als ze terug aandacht heeft voor mij, keer ik me opnieuw om. Dit moet ik verschillende keren herhalen. Tot ze plots zo hard trekt aan de leiband, dat haar nieuwe halsband (een mooie leren paarse halsband die ik vanmorgen gekocht had op de show in Leuven ) gewoon knakt, het leder gewoon over. Dus Häsel is los. Ze loopt (allé, vliegt ) direct naar die labrador, gaat daar even dag zeggen, en gaat dan verder op verkenning. Na veel gedoe (lopen door de tuinen, roepen,...) heb ik haar eindelijk terug. Maar ze heeft dus geen halsband meer aan, dus bij het eerstvolgende interessante dat ze zag, was er weer geen houden aan en was ze terug weg. Uiteindelijk is ze terug bij mij dankzij het commando 'kom hier' en veel gerammel met het koekjeszakje. Ik ben praktisch rond haar hals blijven hangen tot we thuis waren.
En op zo'n momenten zou ik zo beginnen wenen, hé...


