Labradorforum

Rare vogel, hoor: die Doby van me. Geen idee of hij wel echt een Labrador is. Volgens mij heeft hij daar zelf ook geen idee van.

Per definitie houdt een Labrador van water. Ja, toch?
Het was in elk geval één van de redenen waarom ik terug een Labrador wou. Noem me gek, maar ik heb niets liever dan een hond voor wie geen enkel plasje veilig is. Het levert je achteraf behoorlijk wat extra werk op, maar ach: de glimlach die het steevast op mijn gezicht tovert, is dat wel waard.
Terug een Labrador dus.

Alleen schijnt deze Labrador ergens niet van op de hoogte te zijn. Hij loopt namelijk met een wijde boog om elke plas heen. Geen natte voetjes voor dit heerschap.
En als het regent, kan hij niet snel genoeg terug binnen zijn.

Met wat training vanwege het wanhopige baasje, heeft hij zijn angst voor natte voeten verloren en wil, op haar vraag, best wel eens door ondiep water ploeteren.
Op haar vraag, anders niet.

Maar wat het manneke wel schitterend vindt, zijn groot uitgevallen vogelbadjes die op de grond staan. De eerste keer dacht ik nog dat het het begin van zijn watercarrière was, maar nee: een vogelbadje is al wat het heerschap belieft.
En het liefst haalt hij al het water er enthousiast uit, al gravend alsof het zand betrof.

Na mijn eerste labje voor wie geen plasje, beek of vijver veilig was, heb ik terug een labrador.
Eentje met een identiteitscrisis.

Maar: ik blijf hopen!

Inderdaad gewoon blijven hopen.
Bowie gaat ook liever niet uit als het regent, loopt om plassen heen en ook van plassen of een grote boodschap doen op nat gras krijg je natte pootjes dus dan hou je het nog even op.

En toch is dit wat Bowie het allerliefste doet:

Ja het zegt niks hoor
Mijn Flitsje liep ook van pup af aan om plassen heen. Sprong er zelfs overheen als hij moest volgen.
Hij heeft zelfs een hele tijd ook niet willen zwemmen, maar dat is inmiddels weer helemaal goed gekomen, hij zwemt heel graag
Dus komt vast helemaal goed met de kleine Doby

Hier ook zo een mafketel.
DSie dus echt niet buiten wil als het regent met een grote boog om plassen en gaat en het vertikt het meer of de sloot in te gaan.

haha volgens mij gaat dat nog wel over Joep wordt bijna 2 en liep ook altijd met een boog om iedere water en modderplas heen... maar sinds een paar weken rent hij er als een gek doorheen!

Floortje Faun schreef:Rare vogel, hoor: die Doby van me. Geen idee of hij wel echt een Labrador is. Volgens mij heeft hij daar zelf ook geen idee van.

Per definitie houdt een Labrador van water. Ja, toch?
Het was in elk geval één van de redenen waarom ik terug een Labrador wou. Noem me gek, maar ik heb niets liever dan een hond voor wie geen enkel plasje veilig is. Het levert je achteraf behoorlijk wat extra werk op, maar ach: de glimlach die het steevast op mijn gezicht tovert, is dat wel waard.
Terug een Labrador dus.

Alleen schijnt deze Labrador ergens niet van op de hoogte te zijn. Hij loopt namelijk met een wijde boog om elke plas heen. Geen natte voetjes voor dit heerschap.
En als het regent, kan hij niet snel genoeg terug binnen zijn.

Met wat training vanwege het wanhopige baasje, heeft hij zijn angst voor natte voeten verloren en wil, op haar vraag, best wel eens door ondiep water ploeteren.
Op haar vraag, anders niet.

Maar wat het manneke wel schitterend vindt, zijn groot uitgevallen vogelbadjes die op de grond staan. De eerste keer dacht ik nog dat het het begin van zijn watercarrière was, maar nee: een vogelbadje is al wat het heerschap belieft.
En het liefst haalt hij al het water er enthousiast uit, al gravend alsof het zand betrof.

Na mijn eerste labje voor wie geen plasje, beek of vijver veilig was, heb ik terug een labrador.
Eentje met een identiteitscrisis.

Maar: ik blijf hopen!

Als die wat ouder is moet je hem is laten zwemmen met een paar oudere labs. Zal die vast wel leuk vinden .;

Ik vind het tegelijkertijd jammer én grappig. Dat laatste is de reden dat ik het wilde vertellen.
Eerst leek het wel een kat, zoals zijn gezichtje vol afgrijnzen vertrok die eerste keren dat hij natte pootjes opliep. Hij hief ook meteen zijn pootje op om eraan te snuffelen. Kwam er nog net aan tekort dat hij beledigd zijn pootje uitschudde...
En nu schijnt hij te denken dat hij een vogel is...


Maar: vogel of niet, er is toch al water waar hij uit zichzelf in gaat. Dat geeft de burger moed! En we hebben zo staan schateren met zijn "badje".

@Bowie: grappig verteld en leuke foto's!
Ik vind het zo vreemd om te lezen dat sommige labjes verschil maken in het "soort" water: wel graag zwemmen, maar geen plassen of beken. En jouw Bowie zelfs geen regen of nat gras. Begrijpe wie begrijpe kan.
Maar: het geeft wel hoop dat ik, met een beetje geluk, dat leuke apport uit het water niet zal moeten missen.

Gemeen als ik ben, heb ik al enkele plannetjes.
Er is een grote plas in de buurt waar het water geleidelijk aan dieper wordt en waar we deze zomer samen in kunnen. Nu nog wachten op warmer weer voor dat watje van een baasje.
En in de wijk woont een labrador die dol is op beken en plassen. Ze hebben elkaar ondertussen al ontmoet en kunnen het goed met elkaar vinden. We moeten alleen nog even wachten tot het manneke lang genoeg wandelen mag om te kunnen afspreken.

Wandelen met iemand met een waterlab kan helpen zo heeft Mila al vele woefkes van hun watervrees af geholpen metgezel wat gefrustreerde baasjes als gevolg :p
Deze week in de Agility-les: het had geregend,dus het grasveld stond half onder water.iedereen wachtte op zijn beurt op droge plekjes' Mila lag met haar hele lijf in de modder
En wat had het vrouwtje vergeten in de auto te leggen? Handdoeken!