Labradorforum

Sinds kort sta ik ingeschreven bij dit forum en ik wil jullie een mooi verhaal vertellen over onze laatste Lab. Ze heette Misty en we hebben haar vanaf haar zesde in huis gekregen. Eind april moesten we haar laten inslapen vanwege kanker, elf jaar oud. We hebben haar veel te kort gehad!
Afgelopen zomer liep ik heerlijk met haar te wandelen in het buitengebied
bij ons aan de weg. Ineens wil ze niet verder lopen en staat vriendelijk kwispelend te kijken naar een familie veldmuis die gezellig door het gras aan het scharrelen is. Ze houdt haar kop scheef en kijkt mij verbaasd aan:dat er zulke kleine beestjes bestaan, lijkt ze mij te vragen?!
Een goed hondenmaatje van haar zou er wel raad mee geweten hebben . Maar die was er gelukkig niet bij.
Toen ze uitgekeken was zijn we weer doorgelopen. Wel een Lab maar geen jachtinstinct gelukkig!
Zo'n Lab willen we weer graag vinden en we zijn druk op zoek.

't Is of je het over mijn Bowie hebt.
Lief en zacht voor alles wat leeft.
Ik denk dat er zo niet veel te vinden zijn.
Succes met je zoektocht.

Nou als jij ook zo'n lieverd hebt, dan zijn er vast wel meer hoop ik!

Ik hoop het ook en ben ook heel benieuwd of en waar je er 1 gaat vinden.
Zonder jachtinstinct maar wel met will tot please 't baasje.

Wow da's wel super dat Misty niet reageerde op een muisje! Veel succes met de zoektocht naar een nieuwe pup! (Ik zag bij de kennel van v.d. Florettyhof dat men nog voor 2 zwarte puppies op zoek is naar een nieuw baasje.)

De meeste labradors hebben toch weinig jachtinstinct? Ze vallen onder de jachthondengroep, maar het maakt toch verschil of het een jachthond is die enkel moet apporteren of eentje die het wild moet opjagen (en oh help, nog verscheuren...)

Mijn Caedlih was net zo'n zalig allemansvriendje als jullie labje, eentje die ooit een speelbuiging maakte naar een konijn.


Doby heeft duidelijk meer jachtinstinct (die jaagt graag op allerlei insekten, om ze daarna smakelijk te verorberen...).
Maar toch zie ik een groot verschil met niet-retrievers: hij heeft niet die intense concentratie en spanning als hij bv. vogels ziet. Hij kijkt er graag naar, maar op een ontspannen manier.
En als hij er, bij wijze van uitzondering, eens achteraan zit, heeft het veel meer weg van een spelletje "tikkertje", zonder noodlottige gevolgen.
Ook de poes hoeft geen angst te hebben: hij wil oh zo graag met haar spelen en maakt de ene enthousiaste speelbuiging na de ander. Hij krenkt haar nog geen haartje.
Een kip die bang op volle snelheid wegcrosst, ja, daar crosst hij achteraan. Kippen die niet weglopen, daar maakt hij een speelbuiging naar.
Hij vliegt op paarden en koeien af. Niet om ze op te jagen, maar om ze enthousiast te begroeten en besnuffelen.


En Doby is nog geen 5 maand. Aan dat achter wegcrossende kippen aanzitten en dat op koeien en paarden afstormen, wordt volop gewerkt. Ik heb er goede hoop op!

Als je én een labrador koopt én ze vanaf het begin af aan veel met andere diersoorten laat kennismaken (heb ik religieus gedaan), heb je veel kans dat je weer zo'n allemansvriendje in huis zult hebben.

Mijn wobbetje was er ook zo één... die deed letterlijk geen vlieg of mug kwaad... al zat zijn kop vol...

Zabbo is helemaal anders daarin... jaagt op alles wat beweegt.... en ik denk niet dat het om een lieve begroeting te doen is.... hij is een mix labradror/golden retriever... begrijp er niks van... lieve god wat heeft hij een jachtinstinct...ik word er helemaal wanhopig van...

Budje was er ook zo eentje,hij redde ooit een heel klein konijntje uit de bek van onze poes en kwam ermee naar mij gelopen,gaf het af zonder los te moeten zeggen ik heb het konijntje over de draad kunnen zetten.
Killian wordt er ook zo eentje denk ik,zo zachtaardig aan het worden.
Dus denk dat er nog labjes zijn,alleen moeilijk om al te zeggen van een pupje of het zo wordt,als pupje gaan ze toch overal achteraan als er iets beweegt.

wobbetje schreef:Mijn wobbetje was er ook zo één... die deed letterlijk geen vlieg of mug kwaad... al zat zijn kop vol...

Zabbo is helemaal anders daarin... jaagt op alles wat beweegt.... en ik denk niet dat het om een lieve begroeting te doen is.... hij is een mix labradror/golden retriever... begrijp er niks van... lieve god wat heeft hij een jachtinstinct...ik word er helemaal wanhopig van...

: grappig om te lezen dat er nog honden zijn die een kop vol muggen geen bezwaar lijken te vinden. Ik mocht ze van Caedlih niet eens verwijderen (deed het natuurlijk toch!)...
Soms vroeg mijn moeder verschrikt wat er met Caedlih gebeurd was: zaten er allemaal kleine bloedvegen op haar snoetje...
Een echt allemansvriendje, die Caedlih van me: gaf zelfs vrijwillig bloed aan die arme (???), hongerige muggetjes.

@Wobbetje: ik kan wel geloven dat je wanhopig wordt van het jachtinstinct van Zabbo, ik wou zelf ook zo ontzettend graag terug een labje zonder jachtinstinct.
Eentje waarmee ik terug samen aan de waterkant kan zitten genieten, ZONDER dat alle watervogels opgeschrikt worden. Waarmee ik kan wandelen ZONDER dat me dode konijnen en kippen gebracht worden (nou ja: vers geslachte dan, zeer dode krijg ik namelijk wel weer van veel dichter dan gewenst te zien). Eentje die me toestaat genietend naar het gespeel en geklauter van eekhoorntjes te kijken, die misschien zelfs al even genietend naast me staat mee te kijken (wat Caedlih dus deed). Eentje die de herten niet opjaagt.

Doby jaagt voorlopig nog de meeste dieren schrik aan met zijn enthousiaste begroetingen en speelbuigingen, maar gelukkig is het bij hem echt niet meer dan dat.

En ik weet dat je problemen hebt met het loslopen. Is daar al enige verbetering in gekomen?

@Joanna: ga je voor een pupje, of kies je terug voor eentje uit het asiel?

Hier nog zo een die geen vlieg kwaad doet, dode beestjes vind ie erg lekker maar levende beestjes vind hij alleen maar interessant om naar te kijken

Wat leuk al die reakties van jullie! Wij zijn op zoek naar een wat oudere lab. Onze eerste lab(met stamboom) is als pup bij ons gekomen en zij heeft één keer een nestje gekregen. Dat was geweldig om een keer mee te maken!
Zij is 14 jaar oud geworden. Zij was ook zo'n "alles en iedereen leuk vinden type".

Onze tweede lab hebben we via een advertentie (word ik nu geschorst als lid?) van Marktplaats.
Ze was van een erkende fokker en is regelmatig van eigenaar verwisseld: te weinig tijd of geen zin meer in een hond, waren de argumenten.
Tenslotte is ze opgevangen door mensen die meerdere honden hadden. Zij hebben haar een half jaar prima verzorgd.

Wij zagen haar advertentie en zijn meteen gaan kijken. We waren meteen verliefd op haar .Ze was 6 jaar toen we haar kregen.

In het begin was ze een beetje verlegen, zo van: moet ik hier straks ook weer weg? Maar ze werd steeds vrijer en durfde al gauw helemaal uit haar dak te gaan van geluk. Rondjes racen om ons heen, als ze had kunnen schateren dan had ze dat gedaan.
We moesten haar vanwege een grote tumor op haar long laten inslapen.
We hebben haar maar 5 jaar gehad.

We zijn op zoek naar een wat oudere hond, omdat we opzien tegen het weer helemaal opvoeden van een pup. We hebben geen haast maar we missen de gezelligheid van een hond in huis.
Zodra we er één gevonden hebben zijn jullie de eersten die het horen