Labradorforum

Co word straks in November 9 jaar,en wat hebben we toch al die jaren werk aan hem gehad.
Als pup had hij al enorm veel zelfvertrouwen,we zijn zelfs ooit gebeld door de trainer van puppiecursus of ik met Co samen met een mevrouw met een Saarloos pup die heel bang was wilde gaan wandelen.dat was erg leuk.

kwamen we andere reuen tegen ,dan ging Co echt niet aan de kant ,ook al heette die dan Rottweiler of Weimaraner of nog erger
we hebben ook menig vechtpartijtje meegemaakt.helemaal niks aan hoor.
Ik liep altijd met mn blik 100 meter vooruit:komt er wat aan,en zo ja wie?

Onze boerenfox Eppie had nog al de gewoonte om ruzie te maken met andere honden en dan vervolgens het Co op te laten knappen!

Op 7 jaar heb ik hem na lang nadenken toch laten castreren na het zoveelste voorval ,nu met een bejaard labradorteefje die net geopereerd was aan haar heupen: Co klapte er zo bovenop om haar aan te randen,dat was de bekende druppel..
geen spijt van gehad hoor, hij werd een prettige maat om mee te wandelen en hijzelf had ook meer rust.

Nu hebben we Kyra erbij en zie: Co word wel heel erg mild; hij laat gewoon over zich lopen!
Dat PIK je toch niet Co! riep ik vanmiddag;( na het eten kregen ze allebei een pensstaafje,en zij had hem natuurlijk al na 2 happen op, het vraatzuchtig monster, maar Co neemt het mee naar zn plek om dan rustig te kunnen kauwen) komt Kyra eraan en rukt zo zijn pensstaafje uit zn bek.
En dat tolereert hij dan. De sukkel.

Hij slaapt ook al jaren met een knuffel(Ernie uit sesamstraat) maar sinds een paar weken ligt Ernie verfrommeld achter Kyras kussen.
Van de week werd ik snachts wakker, ik hoorde Co steeds lopen in de gang: Kyra lag languit in zijn mand en hij gaat echt niet op haar kussen liggen,dus ik moest haar wegsturen :hup naar je eigen bed jij! Zielig hoor, hij plofte opgelucht in zn mand.

Wat een doetje is hij dan he hoewel, van de week heeft hij nog wel even een opdringerig reutje (cocker spaniel) op zn plek gezet,die wilde Kyra even aanranden; hij kan het dus nog wel!

Zou het dan toch gewoon echte liefde zijn?

echte liefde is het Wil!
teefjes zijn over het algemeen wat pittiger en een reu schikt zich.
ik zie het hier ook bij mijn heren,ik wandel een paar keer per week met 2 vriendinnen met hun teefjes en die 2 doedels van mij hebben niks in te brengen
maar owee de vreemde reu die loopt te klooien!!! dan komt de macho weer boven en zo`n sukkelaar wordt flink afgedroogt door Hidde met in zijn kielzog Roef

Dat MOET wel echte liefde zijn!! Wij hadden het thuis ook met een zeer a-typische jack russell die geen vlieg kwaad deed maar wel altijd dacht dat hij een grote Deerhound was. We kregen er een teckel teefje bij en die deed precies de dingen die Kyra bij Co doet. En 't oude mannetje maar uit zijn mand of in een hoekje gaan liggen en je zag hem denken 'ach, laat ook maar'. Of hij lag lekker rustig op zijn plekje, kwam die teckel eens even bepalen dat zij met haar lange worstenlijf ook eens even in die mand erbij zou komen. Hij liet zich gewoon opzij duwen en vond het allemaal wel best. Maar wat was hij een tijd verdrietig toen zijn vriendinnetje overleed:( Niets zo leuk om te zien als 2 leuke honden die echt elkaars maatje zijn.

agossie, straks moet je nog een trouwpakkie en een bruidsjurkje kopen Wil

Wat lief zou 'ie nog tot bezinning komen? Als de ergste vlinders over zijn?? Hahaha

Aaah wat lief!