Pandora is een moppie en daar mogen anderen best van meegenieten dus ik dacht: "Ach, waarom niet? We gaan gewoon eens kijken of het wat voor ons is."
Nah, dat was weer wat!
We meldden ons keurig op de afgesproken tijd bij de portier en die stuurde ons naar een afdeling.
Hup, met de lift naar boven. Pandora hobbelde gezellig mee, benieuwd waar we nu weer uit zouden komen.
Op de afdeling deinsde de eerste medewerker achteruit bij het zien van Pandora. Nee, we moesten beslist niet op die afdeling zijn maar misschien aan de andere kant?
Wij de gang door. Onderweg een paar keer gestopt omdat Pandora een kamertje werd binnengeroepen voor een aaitje. Pandora gaf heel lief een likje op het uitgestoken handje vanuit het bed
Aan 'de andere kant' gekomen vonden we geen medewerkers maar wel geinteresseerde mensen in rolstoelen die het helemaal gezellig vonden dat we er waren. Behalve één mevrouw, die zei : "Ik vind de hond wel leuk maar ik vind u niet zo aardig".
Ik zei: "Dat kan, maar dat vind ik niet erg hoor!" 
Intussen wist ik nog steeds niet of ik op deze afdeling verwacht werd en ik kreeg geen zinnig woord uit deze mensen dus Pandora en ik zijn maar weer richting portier getogen. Na een telefoontje naar boven bleek het toch de juiste afdeling te zijn.
Wij weer naar boven.
Nu kwam ook het personeel tevoorschijn: drie Surinaamse dames die alle drie panisch voor honden waren
(die hadden dit ook duidelijk niet zelf bedacht 
)Eentje stond me te woord vanachter een glazen deur die ze ieder moment dicht zou kunnen gooien als Pandora besloot tot de aanval over te gaan
Pandora stond alleen maar heel vriendelijk naar haar te kwispelen
Ik kreeg een kopje koffie die ze op een tafeltje zette waar ik het zelf even af moest pakken als zij weer weg was. Het was echt een klucht
We hebben een kopje koffie gedronken met de mensen die natuurlijk met allemaal verhalen kwamen over hun eigen honden
Pandora heeft vier kaakjes toegestopt gekregen, dus die vond het allemaal best
Ze kreeg wat klopjes bovenop haar kop waarvan ze dacht "Vind ik dit leuk? " maar een drama vond ze het ook niet.De dames van het personeel deden ook graag een babbeltje dus die durfden steeds dichterbij (als Pandora naar ze keek deden ze snel weer een stapje achteruit
) Ze vonden toch wel dat ze schattig keek, Pandora zat dan ook echt te acteren met haar koppie helemaal schuin 
, en dat ze wel heel braaf en rustig was.En toen was het tijd om weer naar huis te gaan.
Ik geloof niet dat dit een nieuwe hobby van ons wordt.
De geur die op zo'n afdeling hangt...
Pandora is niet bijzonder geinteresseerd in oude mensen, ze is veel beter met kinderen en angstige mensen, maar ze vond het ook niet vervelend. Ze zat me een beetje aan te kijken van "Wat doen we hier eigenlijk?"
Maar goed, het is wel leuk om een beetje te kijken naar Pandora en te onderzoeken waar haar talenten liggen en van alles te proberen. Met pandora is 'proberen' ook heel leuk
Kim en geleidehond op pensioen Olly, een zwarte labrador retriever van het Belgisch Centrum voor Geleidehonden te Tongeren.