toos schreef:Dat is knap Johan, vertel eens wat meer wat het inhoud ed...
Eerst en vooral vroeg opstaan en naar de onderkant van België rijden

Als je aankomt je nummer afhalen en je werkboekje afgeven.
Er waren 16 honden voor de wedstryd zelf en wij kregen dus nr 17.
Als de start wordt gegeven rijden we met zen allen naar het bos en dan moet je aan de hand van je nr met een keurmeester meegaan.Ik moest meegaan met Jef Verrees.Normaal moet je bij iedere KM een 2tal apporten doen en ook eentje uit water maar dat was vandaag niet aan de orde omdat het water was bevrozen. We werden geplaatst tussen de geweren op een weg tussen het bos en een maïsveld.Ik mocht de hond aangelijnd vasthouden.Als het startsein is gegeven wordt in het bos het wild opgejaagd en de jagers schieten dan al het wild dat overvliegt en het wild dat neervalt wordt in een boekje genoteerd.Er viel een fazant net achter ons neer en je hond moet dus netjes blijven zitten bij dit alles,zelfs een konijntje kwam even voorbij huppelen !!
Als er wordt afgeblazen worden de wedstrydhonden ingezet en die rennen dan voor of achter je door op zoek naar het wild dat de keurmeester wil hebben en bij dit alles moet je dus.....wachten en je hond rustig houden.(toch zeker meer dan 1 uur)Als er genoeg wild is gevallen kan het zijn dat de keurmeester jou hond een apport zal laten doen maar bij de eerste drift kwamen we niet aan de beurt.Dus hele tijd in de kou gestaan en niets moeten doen.
Op naar de volgende proef,we werden geplaatst op een weg tussen het bos en een schuine steile heuvel achter ons.Er werden een 7 tal geraakte fazanten genoteerd en toen zei de KM dat er wild genoeg was nu voor ons en we werden verderop ingezet op die heuvel om te gaan zoeken.Hier heeft hy 3 fazanten gevonden in een echt wel dicht begroeid gebied van braamstruiken.Deze lagen wel niet verder dan een 15tal meter en de KM zei dat er hy zeker nog eentje van hogerop wou hebben,maar Xeros vond er niks en na een tijdje niks meer te vinden begon hy ander dingen te doen dan nog te werken en moest ik hem terugroepen.Dan werden er 2 wedstrydhonden op die plaats ingezet en........die vonden er ook niets !!!
2 van de 3 keurmeesters kropen dan maar zelf in de struiken en ja hoor er werd helemaal niets meer gevonden op die plaats.
Ondertussen was het middag en nog slechts 3 van de 16 wedstrydhonden waren nog in wedstryd.Dus wij terug mee met de overgebleven 3 honden naar de volgende proef.Aan de rand van het bos moesten we dus opnieuw wachten en achter ons viel voldoende wild maar toen de wedstrydhonden hier werden ingezet kwam één van de KM zeggen dat ik niets meer moest doen en de 3 apporten voldoende waren voor hun.
Toen de proef op deze plaats was afgelopen riep KM Verrees me toch nog een keer en moest ik toch men hond nog is ergens inzetten waar hy een stuk had zien vallen.Men hond vond er niets en ben ik met de KM weer in de struiken gaan zien en er lag inderdaad niets daar in de buurt.
Op naar de laatste proef dan maar en toch moest ik weer meedoen want Mr Verrees wou toch wat meer zien, wij met de nog enige in wedstrydhond en de 3 keurmeester en dit op een open vlakte. Toen het wild werd geschoten mocht ik al meteen men hond inzetten bij het eerste stuk dat neerviel,een goede 40 meter. Hij vertrok als een speer en ging het netjes halen en binnenbrengen. Opnieuw viel een stuk op een toch wel 100 meter en toen zei de KM Verrees als hy die binnenbrengt is het voldoende.Hy vertrok alweer in volle snelheid en aangekomen in het valgebied floot ik om te zoeken hij stopte en je zag hem naar links en naar rechts gaan en zen neus gebruiken want hy had het wild geroken en vond het uiteindelijk. Op zijn terugweg vielen er nog stukken naast hem gelukkig wisselde hij niet en kwam het netjes afgeven.Opdracht volbracht en de 3 KM waren tevreden.
Nadien mocht ik van de KM nog mee gaan nazoeken op al het wild dat was gevallen want de wedstrijd was afgelopen.
In de jachthut kreeg ik nog te horen van de andere deelnemers dat ze onder de indruk waren van die "dikke labrador" dat hy met zoveel snelheid uitgaat en op die verre markeer zo zijn neus heeft gebruikt want dat het niet echt gemakkelijk was
Dat is het dus een beetje hoe onze dag was.Heel lang wachten,geduld hebben,koud hebben maar vooral veel mooi werk gezien van de andere honden alhoewel er al veel snel uitlagen.........