Heel de week ziek op de bank gelegen met mijn dekbedje erbij en ondertussen werd ik warm gehouden door mijn flinke kerels.
De ene lag op mijn benen en de andere tegen mijn buik en zo hebben we iedere dag gelegen. Mijn schoonmoeder kwam iedere dag langs om de honden uit te laten maar ze wilde telkens niet dus het was steeds maar een klein rondje.
Het zijn nog steeds springers dus als mijn vriend thuis kwam dan begonnen ze meteen te springen bij hem en daarna liepen ze weer naar mij en gingen ze er weer bij liggen.
Ze hebben ook zo goed geluisterd als ze begonnen ze spelen dan zei ik: Nou jongens lekker naar buiten. Maar dan gingen ze elkaar snel wassen en hielden ze op met spelen want ze wilde alleen maar bij me liggen
Wat kunnen ze op zulke moment toch lief zijn voor mij en voor elkaar.
Van het weekend voelde ik me wat beter dus zijn we lekker naar het bos gegaan en hebben ze heerlijk kunnen rennen en dollen. Ghost zat wel aan de lange lijn maar dat drukte de pret niet het baasje rende wel met hem mee
Ik had eigenlijk verwacht dat ze heel druk zouden zijn omdat ze bijna niet gingen wandelen en alleen maar bij me lagen maar dat viel gelukkig heel erg mee.
Nu ik me wat beter voel beginnen ze ook weer hun gewone streken uit te halen dus de rust is weer voorbij
maar wat ben ik trots op mijn mannen dat ze zo lief voor me waren en helemaal niet hebben verveeld ondanks dat ze bijna niet buiten kwamen.
Dus deze week maar eens extra wandelen met ze want dat hebben ze verdient
