informatie labrador

[Cetjeee]

Mijn moeder zegt tegen mij dat ze er over nadenkt. Maar mijn moeder kennende weet ik wat dit ongeveer wilt zeggen, want als ze absoluut voor iets niet is krijg ik wel een ander antwoord. Dus ik denk wel dat mijn moeder de middagen graag met de hond zal gaan wandelen, want wandelen doet ze graag. Het kwartiertje over de middag kan dus wel wat uitlekken als je het mij vraagt. Mijn moeder is bang dat ik de hond niet meer zal behandelen zoals ik dat het eerste jaar zal doen, maar ik zal dit wel doen, want het is tenslotte mijn hond en mijn beste maat. Dus ik zal tegen mijn hond nooit zeggen: Sorry, ik heb nu geen zin...

Ik wil jullie allemaal al bedanken voor jullie meningen te geven. Jammer dat jullie het mij afraden, maar ik heb gevraagd wat jullie ervan vinden. Misschien is dit ook een grote steun voor mij, nu zal ik nog eens extra nadenken hoewel ik o zo graag een lab wil.

Mvg,
Cédric

[Gerritte]

Ben helemaal met Cor eens. Kijk tuurlijk een hond is geweldig, maar denk eraan ook al plensregent het dan moet je erop uit met je hond. En vergeet niet een hond kan ziek worden, en dat kan heel veel geld kosten, wij zijn de afgelopen twee maanden ongeveer 500 euro al kwijt geraakt aan dokterskosten

Dus denk daar ook goed aan, het is niet alleen de leuk van een hond hebben maar ook de kosten die daar mee horen.
Zoals al aangegeven is een pup moet toch denken richting 800 euro, daarnaast de inentingen van je pup, wormenkuur ectr en daarnaast nog de aanschaf van mand-bench-riem-etensbakken-voer ectr.

Het zijn dingen die wij aangeven want er allemaal nog bijkomt

[Cor]

Mijn moeder zegt tegen mij dat ze er over nadenkt. Maar mijn moeder kennende weet ik wat dit ongeveer wilt zeggen, want als ze absoluut voor iets niet is krijg ik wel een ander antwoord. Dus ik denk wel dat mijn moeder de middagen graag met de hond zal gaan wandelen, (...)

Da's niet voldoende, Cédric... Ze moet er ook 110% achter staan, en de hond mee willen opvoeden, als jij er niet bent, of als je ziek op bed ligt. Daar zul je dus wat harder over moeten praten, dan de vraag of ze het ermee eens is dat je een hondje wilt kopen.

(...) Jammer dat jullie het mij afraden (...)

Ik raad het je zeker niet af! Ik vind dat elk kind moet opgroeien met dieren, en daar mede de verantwoordelijkheid voor moet dragen. Maar nooit ALLEEN de verantwoordelijkheid voor moet hebben. De rest van het gezin moet het er ook mee eens zijn, en er net zo goed voor willen en kunnen zorgen als jij dat wilt. Dus praat er goed over met je moeder of ze het ZELF ook wil. Dat ze niet alleen een hondje in huis haalt, omdat jij het zo leuk vindt, maar ook omdat ze het zelf leuk vindt.

(...) Misschien is dit ook een grote steun voor mij, nu zal ik nog eens extra nadenken hoewel ik o zo graag een lab wil.

Dat klinkt heel verstandig! En praten met je moeder, dat een deel van de verantwoordelijkheid voor je hondje ook bij haar zal moeten liggen, en of ze het echt heel graag wil.
Nog een keertje mijn eerdere vraag: hebben jullie al eerder honden gehad? Want als het ook voor je moeder de eerste keer is, zou je voorlopig (samen met je moeder) eens flink kunnen inlezen in de bibliotheek

Groeten,

Cor

[astrid schilder]

Hallo, ik zit dit net even door te lezen, kan me voorstellen dat je het hartstikke leuk vindt om een hond te hebben.
maar zoals je al hebt gelezen zijn er veel maren...
Weet je wat misschien ook een idee kan zijn.... eens naar het asiel te gaan en vragen of er een leuke hond voor jou bij is, die al wat ouder is. Dat maakt het al makkelijker lijkt mij. Misschien kan je er wel helpen en dan eens kennismaken met een hond door er eens mee te gaan lopen.
Wij hebben ook altijd honden gehad en ik zal je zeggen nu ik veel tijd heb om een hond te kunnen hebben; denk ik vaak aan mijn andere honden die het door school van de kinderen, werken van ons, toch wel bij zijn ingeschoten.
Ze hebben echt heel veel tijd nodig helemaal het eerste jaar.
Nou succes hoor met je beslissing!
Goed van je om het hier er over te hebben trouwens!

[Tiene]

Niet aan beginnen, heb je zo graag een hond, wel ga dan als vrijwilliger werken in een dierenasiel, genoeg hondjes die wachten op wat aandacht en liefde , doe dit gedurende een zeer lange periode, zo leer je de verantwoording en het omgaan, opvoeden van een viervoeter, ook als je je een dag minder goed voelt, toch ervoor gaan, de dageijkse zorgen op je nemen en dit kan onder begeleiding van een volwassen iemand. Ik raad je aan een alternatief te zoeken door bij mensen te rade te gaan in je omgeving, familie en vrienden.

[marron]

Ik denk dat je hele goede bedoelingen hebt Cedric, maar ik denk ook dat je het erg moeilijk zult krijgen om bij een goede fokker een labje te krijgen, ze willen vaak eerst een kennismakingsgesprek, gaat je moeder dan mee? daar word je veel gevraagd over hoe je het gaat doen met de pup, wat je wilt enz enz..
Ik heb nu een tweede nestje gefokt, zoals het hoort (nlv), mijn pupkopers komen zelfs uit zeeland, om kennis met mij te maken en mijn honden, en ze weten nog niet eens of er een pup voor ze geboren word, en of het klikt, ik geef mijn pups niet zomaar uit handen, kijk jij kunt wel wat willen, maar of een goede fokker daarin meegaat betwijfel ik zoals jij de situatie omschrijft, maar ja een geschreven woord komt ook weer anders over als een gesproken woord, dus miss zit ik wel mis
Maar ik wil je wel even attenderen op de kant van de fokker.
Verder sluit ik me helemaal aan bij wat Cor heeft geschreven

[Lupos]

Ik denk dat ik tegenstrijdig ben met sommige andere mensen hier, maar dat komt met name omdat ik jouw leeftijd had toen ik honden begon te trainen (iets jonger zelfs )
Ik kan dan ook alleen maar beamen dat honden geweldig zijn!!
Toch komt er van mijn kant ook een "maar" want zoals ik je schema's nu lees, onderschat je het werk dat erin gaat zitten.
De eerste maanden ben je bezig met zindelijk maken, en dat betekent eigenlijk dat je de hele dag met de pup in de weer bent: opvoeden, zindelijkheid, band opbouwen enz. In de regen, in de zon, als je met vriendjes wilt afspreken, als je moe bent... je pupje gaat gewoon door. Dit duurt voort tot je pupje een maand of 6 is, daarna begint de behoefte aan aandacht, training en beweging. 30 minuutjes voor een volwassen labrador is veeeeel te weinig.
Daarnaast, ik weet uit ervaring dat een hond hebben en op school zitten, onmogelijk is om alleen te doen. Daar heb je absoluut je ouders bij nodig. Zij moeten achter je staan en je hondje de aandacht geven die hij nodig heeft als jij op school zit. Bedenk je goe dat je je enorm bindt: na schooltijd ga je niet met vriendjes op stap, maar begint het op stap gaan met het vievoetige vriendje: je hond!
Onze honden gaan 's ochtends ruim een uur lopen, in de middag kort uit, eind van de middag ruim een uur lopen en 's avonds een korte ronde. Daarnaast worden er diverse spelletjes gedaan. En... je hond wordt als het goed is een jaar of 13 oud. Dan ben jij 28. Past het dan nog in je leven? Je ouders zullen dan allicht niet meer meehelpen. Denk ook aan gaan werken en op jezelf wonen. Past je hond daar ook in? Ook dit is belangrijk om over na te denken. In mijn geval had ik daarover nagedacht en staat alles al jaren in het teken van mijn hondjes (ik heb er zelfs mijn beroep van gemaakt )
Allemaal zaken waar je bij stil moet staan. Ook al begrijp ik heel erg goed dat je graag een hond wilt en er al lang mee bezig bent. Een hond ís ook heel erg leuk en absoluut een maatje. Maar wel een maatje als JIJ er voldoende tijd in stopt en aan besteed.
Heel veel succes met je keuze. Nog één kleine waarschuwing: koop niet in een opwelling ergens een goedkoop pupje, want daar zul je eeuwig spijt van hebben! Zoek een goede fokker via al eerder genoemde sites, en laat je ook daar informeren hoe en wat. Sta open voor meningen van meer ervaren mensen en leer ervan. Trek dan je conclusie of het écht is wat je wilt.

[Lupos]

Ik zal nog een klein kostenplaatje voor je neerzetten, dan weet je een beetje wat voor aanslag het op je budget is. Als voorbeeld zal ik Nicki nemen, mijn labrador die ik van mijn vader kreeg tijdens mijn studeren (ik was toen 18jaar oud)

aanschaf: €800,-
Speeltjes, riem, mand: €100,-
Voeding: €30 per maand
kauwstaafjes: €3,- per week
Inentingen: €80,- per jaar
Onworming/ontvlooien/tekenspray: €40,- per maand
Hondenbelasting: €70 per jaar
Lidmaatschap hondenschool: €50,- per maand

En toen kwamen de onverwachte kosten, die we maandelijks tot haar dood hebben betaald:
operatie Elleboogdysplasie: €1300,-
medicatie: €70 per maand (later werd dit €170,- per maand!!)
hydrotherapie en fysiotherapie: €150,- per maand

Natuurlijk hoop je dat je hond gezond is en blijft, maar soms kan het toch zo zijn dat je hondje iets heeft en dit is erg duur!!

Klein voorbeeldje van nog één van mijn honden. Juna is nu bijna 2 jaar oud, maar had als pup moeite met tandjes wisselen en die moesten worden getrokken: €480,- verder waren we toen!

Juna kost zo'n beetje:
€ 18,- per maand aan verzekering ziektekosten
€ 30,- per maand aan voeding
€ 40,- per maand aan hondenschool
€ 35,- per maand aan wedstrijden
€ 40,- per maand aan extraatjes, ontworming en teken/vlooien bestrijding
-------------------
Dat is alleen al per maand zo'n €160,- aan terugkerende normale kosten onvoorziene zaken reken ik er nog niet bij nu zoals ziekte, of iets dat kapot gaat, duurder worden van voer enz.

De eenmalige kosten zijn dan de aanschaf, riem enz. Maar omdat ik met haar train voor wedstrijden van apporteren, komen hier ook nog flink wat kosten bij:
Kleding voor mezelf, voor het trainen: regenjas, regenbroek, laarzen, warme onderkleding, paraplu's, dummy's, dummytas enz.
Bij elkaar ben ik daarmee al zo'n €500,- verder.

[mariska1972]

misschien een beter idee als je dan echt niet kunt wachten om een herplaatser te nemen die al ouder is

persoonlijk vind ik ook dat je nu te jong bent voor een hond te nemen en zeker een pup in een pup gaat de eerste jaar zoveel tijd energie en kosten zitten dat ik bang ben dat je dat inderdaad niet kunt opbrengen

een lab is pas laat volwassen dus je zult echt een paar jaar flink moeten trainen enz

ik hoop dat je er nog eens goed over na denkt en dat je geen inpuls aankoop doet zodat je na een paar maanden hem of haar weer moet herplaatsen

het is echt niet zo dat iedereen het hier op het forum zegt omdat ze geen vertrouwen in je hebben maar de meesten weten wel wat het opvoeden en het onderhouden van een hond inhoud


gr mariska

[-kim-]

Ik kreeg mijn eerste eigen hond toen ik 18 was. Direct na mijn examens.

Wij hadden toen wel al 13jaar onze Charlie in huis, waar ik mee wandelde, trainde en echt mijn maatje was.

Met Mexx ben ik met 9weken begonnen met de puppycurcus en we trainen nog steeds, een groot deel van mijn tijd staat in het teken van de hondjes en dat is iets wat je moet willen. Maar ik wil ook werk maken van mijn hobby. Soms heb ik het echt zwaar gehad met Mexx hij was/is erg eigenwijs en heel actief. Met dit schema zou Mexx ontzettend ondeugend worden, het is echt te weinig beweging.

Maar ik vind het zo leuk om met honden bezig te zijn, dat wij er nog een pup bij genomen hebben, maar toen was ik inmiddels 20. Dus een hele andere situatie.

De hondjes kosten heel veel tijd en geld , maar die heb ik er graag voor over !

Je moet er echt heel goed over nadenken, het hondje zal je veel tijd en geld gaan kosten. En je ouders moeten er echt achterstaan alleen kun je dit niet.

[Charella]

Ik kwam hier ook toen ik ongeveer 15 jaar was. Ik wil ook dolgraag een hond, maar ik ben te jong en wij hebben er thuis geen tijd voor. Mijn ouders werken en ik en mijn zus gaan naar school. Moet jou labrador dan ook hele dagen thuis zitten? Dat is toch hartstikke zielig.... Straks zit je in je eindexamenklas en dan heb je zo ontzettend veel te doen. Dan heb je echt geen tijd om je hond uit te laten en op te voeden. Ik hoop dat je zo verstandig bent om nu geen labrador te nemen. Ik ben bang dat je er anders spijt van krijgt. Een puppy opvoeden is echt niet zo makkelijk en daar vergissen mensen zich soms heel erg in!!!

[Zootje]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er vrij weinig aan toe te voegen heb..
Natuurlijk is het geweldig een hond in huis te nemen maar het vergt echt veel meer tijd dan je vooraf denkt.. Ons hele leven staat inmiddels ook aardig in het teken van onze Ziva die nu bijna 8 maanden is.. Ik ben bijna 21 en mijn vriend is net 27 en wij wonen samen en hebben dus samen Ziva... Maar zelfs dan is het nog veel tijd hoor...!
De eerste maanden waren het lastigst, zindelijk maken, trainen en vertrouwen krijgen van je pup... Ik denk persoonlijk niet dat 2 maanden thuis genoeg is om een pup helemaal vertrouwd te maken en dat een pup van 4 maanden al gelijk zo lang alleen thuis kan zitten.. Misschien is Ziva daarin verwend maar die zit met haar bijna 8 maanden dus nog niet langer dan 4 uur alleen gewoonweg omdat wij dat niet leuk vinden voor haar.. Ondanks haar gigantische bench waar ze in kan rennen ongeveer, kun je zoiets niet maken..

Een hond heeft heel veel tijd en liefde nodig, en ik weet bijna zeker dat jij het niet in je eentje gaat redden eigenlijk.. Je ouders zullen je daarbij echt heel veel moeten helpen ook in de zin van opvoeding, wanneer je alleen woont prima dan heb jij als enige contact zeg maar met de hond.. Maar wanneer je met meerdere in een huis woont (dus met je ouders) zullen je ouders dezelfde opvoeding meoten hanteren als jij anders snapt een hond en zeker een pup er niets van...

Voorbeeld: als jij thuis bent en van jou mag de hond op de bank, vervolgens is de hond daaraan gewend maar bij je ouders mag het niet.. Zo leert de hond niks.. Snapt er niets van..

Alles moet helemaal op elkaar afgestemd zijn en IEDEREEN moet zich volledig inzetten voor de opvoeding van je hond...

Misschien is een herplaatser inderdaad een beter idee.. Mits ze in het asiel een hond hebben die al redelijk opgevoed is en geen gigantische trauma's heeft opgelopen want ook daar gaat weer enorm veel tijd in zitten..

Toch eerst afstemmen met je ouders of zij er ook volledig achter staan want ook een hond uit het asiel zal je moeten opvoeden naar jouw wens... En zal vertrouwd moeten raken...

Je hebt er uiteindelijk veel plezier van dat geef ik toe en wij hebben nog geen enkel moment gehad dat we spijt hadden van de pup die we in huis namen... Maar dit kost tijd, en vooral ook veel geld inderdaad...

Succes met je beslissing...

[Esther87]

Ik ben het helemaal eens met mijn voorgangers.
Ik wil alleen nog 1 ding toevoegen:
Sommigen zeggen,neem dan een herplaatser.
Een herplaatser is ook zo makkelijk nog niet hoor.
Ik heb er hier 2,met beiden de nodige trauma's.
En geloof mij,ook daar gaat heel veel tijd in zitten,en een herplaatser is moeilijker om dingen aan/af te leren dan een pup.
Dus denk nu niet,oh dan neem ik wel een herplaatser,want zo makkelijk is dat nog niet.

[donna]

Bij ons op de jachttraining is een meisje van 15 die ook een labrador traint, haar hond is bijna drie jaar oud. Deze hond heeft zij van pup af aan opgevoed. Haar ouders helpen haar hierbij en de laatste ronde doet haar vader altijd. Wanneer zij naar clubdiplomadagen gaat gaat altijd een van de ouders mee. Naar de trainingen wordt ze of gebracht of ze rijdt met iemand mee die bij haar in de buurt woont. Het kan dus wel, maar de ouders blijven toch altijd verantwoordelijk, ook financieel. Wanneer jouw moeder besluit om geen hond te kopen zul je je daar bij neer moeten leggen en wachten tot je volwassen bent en op je zelf woont. Een pup opvoeden is echt heel veel werk en het kost je ontzettend veel tijd. Misschien een ideetje om in de zomervakantie voor een oppashond te zorgen? Dat heb ik ook eerst gedaan om te kijken of ik het wel aankon om altijd voor een hond te zorgen.

[Jitske-Esther]

en dan nu een Belgisch verhaal ...
WIJ hebben 2 honden, moeder en dochter.
We wilden al heel erg lang een hond, maar omwille van tijdgebrek deden we het toch maar niet. Toen de kinderen groter werden, en wij zeker wisten dat zij enige verantwoordelijkheid konden nemen (zij waren toen 9 en 13!) hebben we toch een hond genomen. Het was grotendeels mijn verantwoordelijkheid. wandelen, eten geven, opvoeden, hondenschool, kortom ik was er bijna constant mee bezig. maar, de kinderen gingen er ook graag mee een blokje rond (= extra beweging) ze speelden er graag mee, vertroetelden haar ... en terwijl kon ik heel even andere dingen doen ...
Zo zou jij dit met je moeder ook moeten afspreken, jij neemt de volledige verantwoordelijkheid, maar je moeder helpt je erin, en neemt het even van je over als jij naar school moet of moet studeren bv.
Mijn dochter wou al direct een eigen hond. Wij hebben haar gezegd dat ze te jong was. maar ... als ze 12 zou worden, en ze wou nog steeds een hond, dan zouden we een gepaste hond voor haar zoeken. waarover ik weer de volledige verantwoordelijkheid zou dragen, maar zij zou mee moeten. hondenschool, wandelen, dierenarts, eten geven ...
en dat doet ze ook allemaal, elke week 2 keer hondenschool, al bijna 2 jaar. eten geven (poep opruimen) zelfs de werpkist poetsen toen het nog een pup was, ... echt alles doet ze, onder mijn supervisie natuurlijk.
Dus mijn mening, een eigen hond op 15 kan wel, maar zoals hierboven gezegd, je moeder/ouders moeten ermee akkoord gaan en jullie moeten alles samen doen. en natuurlijk goed afspreken bij de opvoeding, wat wel kan, wat niet mag, hoe jullie belonen, welke woorden jullie gebruiken ...
en wat de kosten betreft, vermoedelijk gaan deze naar je ouders zolang jij thuis woont, maar doe er iets voor terug ! als je hond slaapt, zorg jij dat je schoolwerk klaar is, maar je zorgt ook voor een nette kamer, doe de afwas, hou de tuin mee netjes ... ik weet het, het lijkt op omkoperij, maar ouders waarderen zulks enorm
over het 4 uur alleen zitten dan. het kan mijn inziens wel, maar leer het langzaamaan aan en begin er op tijd mee.
Een herplaatser ipv een pup vind ik geen goed idee, je moet er evenveel tijd en geld insteken.
maar wat wel een goed idee is, ga als vrijwilliger naar een asiel in je buurt, sta 's morgens vroeger op om eerst met een hond te gaan wandelen, probeer je levensritme alvast aan te passen aan het leven met een hond ... als het jou hond niet is, en je kan het volhouden, dat is een goed teken ... test jezelf !!

Het volgend is voor NIEMAND persoonlijk bedoelt, enkel MIJN persoonlijke ervaring
Kinderen die op jonge leeftijd een huisdier hadden, zijn veel verantwoordelijker, zelfstandiger en aangenamer ...
maar het kost bloed, zweet, tranen, tijd, geduld en een boel geld