heel veel sterkte.
Zarah is er niet meer
-
speurneus carola
- Speurneus

- Berichten: 4834
- Lid geworden op: 31 jan 2003, 20:48
- Locatie: veldhoven
-
Jo-Ann
Bedankt voor jullie medeleven, doet me erg goed om al die lieve berichtjes te lezen.
Kan niet stoppen met huilen, de hele dag door. Ben zo ontzettend verdrietig, en mijn man ook. Vreselijk is dit.
Zarah betekende zo ontzettend veel voor ons zoals sommigen misschien wel weten.
Ze is gewoon zo keihard bij ons weggerukt, dit had nooit zo mogen gebeuren, het is veel te vroeg. Ze was nog zo jong en zo ontzettend lief en mooi.
We missen haar echt zo ontzettend.
Met mn dochter is het goed gegaan, we hadden haar mand en speelgoed al weggehaald, zodat ze door heeft dat Zarah niet meer terug komt. Toen we vanmorgen beneden kwamen zocht ze Zarah, maar ze heeft haar naam niet genoemd, en ze was heel erg lief voor ons, extra kusjes en knuffels, alsof ze het door heeft.
Vanmiddag zei ze wel een paar keer Zarah, maar toen zeiden we Nee, Zarah is weg.
Gelukkig is ze nog te klein om het allemaal te snappen. Maar ik vind het wel heel erg dat ze zich later niets van Zarah zal herinneren. Die 2 waren zo close. Lynn mocht alles bij Zarah doen, bij wijze nog het voer uit haar bek pakken. Ballen van elkaar afpakken en zo. Dat is nu gewoon niet meer.
Foto's, filmpjes en herinneringen is alles wat we nog van haar hebben.
We zijn vanmiddag nog weer naar de dierenartspraktijk geweest. Mijn man wilde Zarah nog een keer zien, ik kon dat niet. Hij vind het fijn dat hij haar nog heeft gezien.
Zarah wordt dinsdag gecremeerd. We gaan haar as uitstrooien op dezelfde plek als waar we de as van ons doodgeboren zoontje hebben uitgestrooid. Dat is een heel mooi en bijzonder plekje voor ons.
Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen zonder Zarah.
Verschillende mensen hebben tegen ons gezegd dat we eigenlijk zo snel mogelijk weer een hond moeten nemen. We zijn echte hondemensen. maar daar moeten we nog maar even over nadenken.
Ik denk wel dat ze gelijk hebben, het verzacht het verdriet en het verwerkingsproces, maar ik wil hier niet zomaar aan voorbijgaan. Dat kan ik niet tegenover mijn Zaartje, mijn allerbeste vriendin. Zo een komt er nooit weer. Ze betekende zo ontzettend veel voor ons. We hadden alles voor haar over.
Ze kwispelde vannacht nog naar ons en 5 minuten later was ze weg.
Zo gemeen, zo oneerlijk, zo gruwelijk hard.
Sowieso als er een hond weer komt wordt het niet een lab. Er is maar 1 lab voor ons. Misschien ooit wel weer, maar niet nu. Kan ik niet tegenover zarah, en tegenover een eventuele nieuwe hond, zou het voor mijn gevoel niet eerlijk zijn een andere lab zou nooit aan zarah kunnen tippen.
Maar wat is nog wel eerlijk
Kan niet stoppen met huilen, de hele dag door. Ben zo ontzettend verdrietig, en mijn man ook. Vreselijk is dit.
Zarah betekende zo ontzettend veel voor ons zoals sommigen misschien wel weten.
Ze is gewoon zo keihard bij ons weggerukt, dit had nooit zo mogen gebeuren, het is veel te vroeg. Ze was nog zo jong en zo ontzettend lief en mooi.
We missen haar echt zo ontzettend.
Met mn dochter is het goed gegaan, we hadden haar mand en speelgoed al weggehaald, zodat ze door heeft dat Zarah niet meer terug komt. Toen we vanmorgen beneden kwamen zocht ze Zarah, maar ze heeft haar naam niet genoemd, en ze was heel erg lief voor ons, extra kusjes en knuffels, alsof ze het door heeft.
Vanmiddag zei ze wel een paar keer Zarah, maar toen zeiden we Nee, Zarah is weg.
Gelukkig is ze nog te klein om het allemaal te snappen. Maar ik vind het wel heel erg dat ze zich later niets van Zarah zal herinneren. Die 2 waren zo close. Lynn mocht alles bij Zarah doen, bij wijze nog het voer uit haar bek pakken. Ballen van elkaar afpakken en zo. Dat is nu gewoon niet meer.
Foto's, filmpjes en herinneringen is alles wat we nog van haar hebben.
We zijn vanmiddag nog weer naar de dierenartspraktijk geweest. Mijn man wilde Zarah nog een keer zien, ik kon dat niet. Hij vind het fijn dat hij haar nog heeft gezien.
Zarah wordt dinsdag gecremeerd. We gaan haar as uitstrooien op dezelfde plek als waar we de as van ons doodgeboren zoontje hebben uitgestrooid. Dat is een heel mooi en bijzonder plekje voor ons.
Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen zonder Zarah.
Verschillende mensen hebben tegen ons gezegd dat we eigenlijk zo snel mogelijk weer een hond moeten nemen. We zijn echte hondemensen. maar daar moeten we nog maar even over nadenken.
Ik denk wel dat ze gelijk hebben, het verzacht het verdriet en het verwerkingsproces, maar ik wil hier niet zomaar aan voorbijgaan. Dat kan ik niet tegenover mijn Zaartje, mijn allerbeste vriendin. Zo een komt er nooit weer. Ze betekende zo ontzettend veel voor ons. We hadden alles voor haar over.
Ze kwispelde vannacht nog naar ons en 5 minuten later was ze weg.
Zo gemeen, zo oneerlijk, zo gruwelijk hard.
Sowieso als er een hond weer komt wordt het niet een lab. Er is maar 1 lab voor ons. Misschien ooit wel weer, maar niet nu. Kan ik niet tegenover zarah, en tegenover een eventuele nieuwe hond, zou het voor mijn gevoel niet eerlijk zijn een andere lab zou nooit aan zarah kunnen tippen.
Maar wat is nog wel eerlijk
-
Alice van Ginkel
- Hele grote hondenneus

- Berichten: 1215
- Lid geworden op: 16 mei 2008, 09:57
Lieve Jo-Ann, ik lees jouw berichtje en ik ben zo geschrokken!! Dit is onbegrijpelijk en zo oneerlijk, zo'n jonge hond. Ik wens jullie héél veel sterkte met dit grote verlies. Ik weet dat jullie dit zelf moeten verwerken maar misschien helpt het een klein beetje als ik zeg dat jullie in mijn gedachten zijn en dat Zarah opgewacht zal worden door een hele mooie gele reu met de naam Youri. Zarah zal altijd bij jullie zijn want liefde is oneindig!! Ook voor jullie dit mooie gedicht:
Those we loved, don't go away,
they walk beside us every day.
Unseen, unheard, but always near.
Still loved, still missed, still very dear.
Ik denk aan jullie,
liefs van Alice.
Those we loved, don't go away,
they walk beside us every day.
Unseen, unheard, but always near.
Still loved, still missed, still very dear.
Ik denk aan jullie,
liefs van Alice.

-
mugo
- Speurneus

- Berichten: 19875
- Lid geworden op: 14 jan 2003, 09:05
- Locatie: Monnickendam
- Contacteer:
-
liesjeb
- Hele grote hondenneus

- Berichten: 1004
- Lid geworden op: 01 okt 2009, 15:50
- Locatie: Breda
Hoewel het niet te vergelijken is wat ik nu ga schrijven... Wil ik het toch met je delen. Toen Silly was overleden heeft mijn vader een paar dagen later contact gezocht met de kennel waar ze vandaan kwam. Ik begreep niet waarom hij daar al zo snel mee bezig was, want Silly is niet vervangbaar en dat vind ik nog steeds! Toch heb ik er mee ingestemd en zijn we op gesprek gegaan bij de kennel. Alles klikte en mijn vader sprak zijn voorkeur uit voor een zwart teefje. Zij werd geboren, maar stierf toen ze 6 weken was. Hierdoor hebben wij besloten voor een geel teefje te gaan. Achteraf had het zo moeten zijn! Tot op de dag dat ze bij ons kwam had ik dubbele gevoelens... Ik ging mijn hart openstellen voor Dizzy, maar mocht ik dat wel?? En ja, dat mocht ik! Dizzy lijkt totaal niet op Silly, niet dezelfde kleur, ander karakter -> maar wel een labrador! Inmiddels opgegroeid tot een mooie damen; mijn meisje! En wat ben ik dankbaar dat zij in mijn leven is gekomen!!'Jo-Ann schreef:Bedankt voor jullie medeleven, doet me erg goed om al die lieve berichtjes te lezen.
Verschillende mensen hebben tegen ons gezegd dat we eigenlijk zo snel mogelijk weer een hond moeten nemen. We zijn echte hondemensen. maar daar moeten we nog maar even over nadenken.
Ik denk wel dat ze gelijk hebben, het verzacht het verdriet en het verwerkingsproces, maar ik wil hier niet zomaar aan voorbijgaan. Dat kan ik niet tegenover mijn Zaartje, mijn allerbeste vriendin. Zo een komt er nooit weer. Ze betekende zo ontzettend veel voor ons. We hadden alles voor haar over.
Ze kwispelde vannacht nog naar ons en 5 minuten later was ze weg.
Zo gemeen, zo oneerlijk, zo gruwelijk hard.
Sowieso als er een hond weer komt wordt het niet een lab. Er is maar 1 lab voor ons. Misschien ooit wel weer, maar niet nu. Kan ik niet tegenover zarah, en tegenover een eventuele nieuwe hond, zou het voor mijn gevoel niet eerlijk zijn een andere lab zou nooit aan zarah kunnen tippen.
Maar wat is nog wel eerlijk
Hoe hard het ook is, in het leven verlies je dierbaren. Maar zij willen niets liever dan dat je gelukkig bent!
Niemand kan haar plaats innemen, maar hopelijk kun je jouw hart ooit weer openstellen voor een ander maatje...
Voor nu wens ik je veel sterkte, maar denk ook aan jezelf/gezin en baby!
-
Saskia.Bernadette
- Speurneus

- Berichten: 8740
- Lid geworden op: 13 sep 2004, 15:44
- Locatie: Almere
-
Dinie
- Speurneus

- Berichten: 9630
- Lid geworden op: 20 dec 2006, 18:18
- Locatie: Luyksgestel (N.-Br.)




