mijn dochter heeft zoals een aantal van jullie wel weten in het begin veel moeite gehad met roef maar het laatste half jaar zijn ze heel erg naar elkaar toegegroeid. waar zij is daar is roef ook
maar het liefst zou ze roef ook eens vast houden aan de riem,maar roef is beresterk en ook best een drukteschopper buiten en daar is ze helaas een keer hardhandig achtergekomen toen ze hem vast had en roef een paar eenden zag,plat op de buik werd ze het veld overgesleept.
nu niet denken wie laat dat dan ook toe,ze is zal ik maar zeggen van het proefondervindelijk onderwijs
en het was een verlaten veld zonder honden en mensen en absoluut geen wegen in de buurt.we spreken over een jaar geleden dat dit gebeurde en ze heeft het nooit meer gevraagt om roef vast te houden. maar nu een jaar later en uren aan trainen met het gele monster durfte ik het wel weer aan om haar roef te geven. de band tussen die 2 is ook heel goed ,dus daar liepen ze voor op en ik er achter aan om gelijk in te grijpen als er iets zou zijn(roef luisterd nu keurig buiten)
ach wat ging dat goed
ik ben zo trots op die 2,roef liep helemaal naast en in haar tempo,hij paste zich keurig aan haar aan.netjes zitten als ze dat tegen hem zei en steeds naar haar kijken,af en toe wierp hij een blik over zijn schouders en keek echt zo van : goed he vrouwtje?
zo hebben we heerlijk door het park gelopen,in de bebouwde kom nam ik het weer over.maar dat mijn dochter trots is dat was wel heel duidelijk.
en ik? ik loop naast mijn schoenen om die 2
Roef (Matcho) 18-04-2008
en dat er nog veel van dit soort mooie momenten mogen volgen 
maar ik geloof dat dat wel goed zit 
Mis alleen nog een foto 
volgende keer 
toestel mee hoor 
