Alles gaat hartstikke goed! Ze is heel lief.
In het begin was ze heel erg rustig, maar nu ze al aardig gewend is komt steeds meer de labrador naar boven.
Als een gek rondjes rennen in de tuin, heel blij zijn als we thuiskomen, tegen ons op springen etc. het is soms net alsof we Zarah weer terug zien.
Ze moest wel een beetje bijgeschaafd worden, want ze sprong een paar keer tegen het aanrecht op, pakte koekjes van Lynn en van de salontafel af.
Ze heeft ook al een pop en wat duplo van Lynn vermoord haha. Maar dat was allemaal toen ze er net was, nu weet ze dat het niet mag, en blijft er (meestal) netjes vanaf.
Ze begint nu ontzettend te haren, maar hier zit ze dan natuurlijk niet halve dagen buiten, zoals bij Bianca, dus die mooie vacht is aan het uitvallen.... ben benieuwd hoe ze eruit ziet als ze helemaal verhaard is.
We kunnen nu wel 2 of 3 keer per dag stofzuigen, zoveel ligt er steeds. Voorlopig maar geen zwarte broeken aan haha.
Ben al bezig geweest met de furminator, maar dat moet nog wel ff een paar keer.
De laatste paar dagen houden we het deurtje van de bench open als we weg zijn en 's nachts. Dat gaat gelukkig hartstikke goed. Ik had gister zelfs expres een koekje op tafel laten liggen, ik dacht ns ff kijken of ze die pakt. Had het wel verwacht, maar nee hoor! Toen we thuiskwamen lag het koekje nog mooi op tafel! Hartstikke goed!
Ze kan ook al heel goed alleen zijn. Eerst even een klein poosje geprobeerd en zo opgebouwd naar steeds wat langer, en dat gaat echt heel goed.
Ze zit nooit langer dan een paar uurtjes alleen.
We willen uiteindelijk de bench weg doen, dat ze gewoon een mand krijgt en altijd los kan.
Ze wilde overdag nooit in de bench, maar nu ligt ze er wel steeds vaker in. 's nachts gaat ze er vanzelf in. Ga binnenkort een mand kopen, en dan zien of ze daar ook in wil liggen.
Zitten kan ze ook al heel erg goed (en helemaal voor een koekje haha)
Tijdens het uitlaten laten we haar vaak loslopen en ze blijft heel netjes bij je lopen. Soms ben ik haar "kwijt", maar dan loopt ze zo strak achter me dat ik haar gewoon niet zie!
Soms wordt ze een beetje "geterroriseerd" door Lynn, maar ze loopt dan weg of kijkt de andere kant op. Natuurlijk geven we Lynn wel "op haar donder", want dat willen we dus absoluut niet hebben, maar ja, ze is haar grenzen aan het verkennen. Peuterpubertijd noemen ze dat. We houden het in ieder geval heel goed in de gaten.
17 april ben ik bevallen van een gezonde zoon. Hij heet Mick. Ontzettend mooi en lief kereltje

Al met al gaat het super gelukkig.
Ik voel nog lang niet voor Kyra wat ik voor Zarah voelde, weet ook niet of dat ooit gaat gebeuren. Je hebt maar 1x je eerste eigen hond he, en Zarah was dan ook wel heel speciaal. Mis haar nog ontzettend, elke dag en moet nog vaak huilen om het ontzettend grote gemis. Soms kan ik foto's van Zarah kijken, maar meestal doe ik dat maar niet. Maak ik mezelf alleen verdrietig door. Misschien straks, als het wat verder weg is.
Kyra maakt wel veel goed en we herkennen ook wel dingen van Zarah terug. Dat is wel mooi, dat het toch een halfzusje is. Maar zoals ik wel steeds zeg, Kyra is geen Zarah en zal dat ook nooit worden. Is ook niet eerlijk tegenover Kyra, en al helemaal niet tegenover Zarah.
In het begin had ik er wel een beetje moeite mee, dat er zo ineens een blonde in huis rondloopt, die niet alles kent... Bij Zarah ging het luisteren en de commando's automatisch, maar bij Kyra gaat dat anders, die kent bijna geen commando's.
Maar nu ze hier alweer anderhalve maand is, is Kyra ook steeds meer gewend, en wij ook.
Al met al zijn we heel blij met Kyra, en hadden we ons geen lievere 2de hond kunnen wensen.
Moet er een eind aan breien, heb hier een lief kereltje van 3 weken die wat aandacht van mama wil. (De lieve meid van bijna 2 is bij oma vandaag)
Zal zo ook nog wat foto's plaatsen in de fotohoek.