Nog elke morgen als ik naar beneden ga hoop ik je lieve zwarte koppie weer te zien,beneden aan de trap.Als ik naar buiten kijk,wil ik zo graag dat je daar weer op je vaste plekje ligt.En als ik mijn ogen sluit,en mijn handen je zoeken om je te strelen,grijp ik in het niets.
Tegelijkertijd hoor ik je zuchten in je mand,omdat ik het zo graag horen wil.Jij ,lieve Wammes zorgde ervoor dat ik weer weet dat liefde ontzettend pijn kan doen.Ik weet dat je in mijn hart woont,maar ik mis je zo

Mousy