Omdat het vandaag te warm was om inspanning van de honden te vragen zijn we na het eten nog even naar het honden strandje gegaan.
Ik wilde met de Hussell ook nog even het zwemmen voor de triathlon trainen en dan konden Missy en Lina gelijk lekker ravotten in het water.
Nou ze hebben genoten hoor. Op de pretmeter scoort zoiets wel een 9 denk ik.
Net toen we aan inpakken begonnen te denken kwamen er weer nieuwe mensen het strandje op. Een jong gezinnetje. Mevrouw hoogzwanger (lijkt me een warme toestand nu

) met twee peutertjes en twee Chiwawa's.
Die kleine krummels kwamen luid blaffend op ons trio ingestormd.

Missy laat dit soort typetjes links liggen en Baila was gelukkig nog in het water. Maar Lina vond dit echt geweldig. Eerst keek ze nog even om; Kun je dit eten baas?

Dan ga ik er even 1 vangen hoor.
Dus ze draait zich om en met een paar soepele sprongen -het is en blijft een langpootmug he

- had ze er bijna 1.

Die zette het natuurlijk op een lopen. Skwieken en piepen en gillen joh. En Lina had er alleen nog maar achteraan gesjeesd dus.
Nu betaalde die 4 gehoorzaamheids cursussen zich dubbel en dwars terug. Even roepen en ze kwam keurig terug.

Daar stonden de eigenaren van die Chiwi's, die bij het aanblaffen van hun hondjes eerst stonden te lachen, maar bij het skwieken vonden ze het al minder komisch natuurlijk

, wel van te kijken.
Oh wat heb ik toch een leuke honden, die vangen als het moet hun eigen avondeten.

Als beloning heb ik Lina na thuiskomst toch maar gewoon haar brokken gegeven.
