Dagboek van een puppie

[Remmert]

Hallo Hondenliefhebbers,

Hier een kort overzicht van onze belevenissen met onze zwarte labrador pup van 9 weken en 2 dagen oud, Indy.

We hebben Indy opgehaald op vrijdag 27 augustus, ze was toen nog net geen 8 weekjes. De autorit terug naar huis was verschrikkelijk, niet door de pup hoor, maar door het erbarmelijke weer. De regen kwam met bakken uit de Hemel, het lawaai in de auto oorverdovend. Indy was echter een schatje, ze piepte af en toe wel wat, maar een lief woordje en een aai over de bol genas dit snel. Niet misselijk geweest of zo, we waren nu al zo trots op haar.

De eerste dag lekker met haar gespeeld en haar veel laten wennen. We kwamen er al snel achter dat de stenen en de planten in onze tuin een onweerstaanbare aantrekkingskracht op Indy hebben. Tot op heden hebben we haar dat nog niet af kunnen leren. Goed opletten dus als ze in de tuin is.

De eerste nacht in de bench was prima, alleen om 4 uur moest ze er toch wel even uit, verder heel erg stil geweest. Het gepiep s'nachts heeft ze maar twee dagen volgehouden, nu gaat het "hondenalarm"pas af rond 7 uur. En rond die tijd moet ik toch naar mijn werk.

Qua eten is het een echte labrador, binnen de minuut is de bak leeg.
Ze groeit als kool, ze begint al een echte dame te worden met haar 6,5 kilo. Qua gezondheid is zowiezo alles goed. De dierenarts heeft haar maandag nog uitvoerig onderzocht en ze was in zeer goede gezondheid.

Ook het zindelijk maken gaat heel goed, Indy gaat meestal netjes voor de achterdeur zitten. Natuurlijk zijn er nog wel de kleine foutjes, maar dit is meestal onze fout. Bijvoorbeeld die ene dag toen ze voor het eerst een rondje aan de riem had gelopen, de buurtkinderen had ontmoet en er ook nog bezoek kwam. S'avonds was ze volledig de weg kwijt, plaste ze overal behalve buiten en was ze hyperactief. Foei baasjes, rustig aan doen met je puppy.

Is er dan echt niets "negatiefs" te melden: natuurlijk wel. Indy heeft erg veel aandacht nodig. Alleen zijn is ze nog geen fan van. Ze maakt een hoop herrie dan.

Maar goed, alle herrie ben je compleet vergeten, als ze zo blij als een kind naar je toe komt. Zelfs al ben je maar een minuut de kamer uit geweest.

[Charella]

Wat fijn dat het al zo goed gaat met Indy

[FunnyNina]

Heerlijk dat het zo goed gaat

[Miske]

Wat een leuk berichtje zeg! Veel plezier met Indy!

[Janneke]

Leuke update zeg! Volgens mij heeft Indy een fijn plekje bij jullie...

[astrid schilder]

lief hoor!

[luckylabrador]

Succes met jullie scheet!

[Remmert]

Heel erg bedankt voor jullie reacties.

Tja ik kan nog wel 3 pagina's volkletsen met de belevenissen.
Puppies zijn toch echt erg komisch met hun vreemde capriolen.

Ze kan ook zo ontzettend ontdeugend kijken, zo van ik weet dat dit niet mag, maar ik doe het toch.

De twee weken vakantie van mijn vriendin zitten erop, vanaf morgen is het mijn beurt om twee weken bij Indy te zijn. Grote doel is om haar te laten wennen aan alleen te zijn. Ze zal toch een paar uurtjes per dag alleen moeten zijn op het moment dat we weer tegelijk aan het werk moeten.

Natuurlijk hebben we onze werkdagen en uren zoveel mogelijk afgestemd dat dit tot een minimum beperkt wordt.

Vanaf morgen vakantie, ik heb er zin in.

[esmoezie]

Leuk om te lezen
Het oefenen met alleen blijven vond ik in het begin wel moeilijk.
We deden Keo wel in de bench in de gang, maar ik vond dat er toch nog iemand in de buurt moest blijven, dus om de beurt boodschappen doen en dergelijke Na een tijdje kon ik het eindelijk loslaten en lieten we hem echt alleen thuis.

[Farmill]

Wat fijn dat het zo goed gaat met Indy, enne fijne vakantie!!!!

[Remmert]

Leuk om te lezen
Het oefenen met alleen blijven vond ik in het begin wel moeilijk.
We deden Keo wel in de bench in de gang, maar ik vond dat er toch nog iemand in de buurt moest blijven, dus om de beurt boodschappen doen en dergelijke Na een tijdje kon ik het eindelijk loslaten en lieten we hem echt alleen thuis.

We hebben haar al wel een paar keer alleen gelaten, max een uurtje of zo.
Soms echt weg, meestal even boven op de computer.
De laatste paar keer was ze stil toen we thuiskwamen en lag ze in de bench lekker te slapen.

Het joelen gaat mij ook door merg en been, maar ja het is nu eenmaal een noodzakelijk kwaad.