stond er ter hoogte van mijn garage een wagen midden op de rijbaan. Terwijl er notabene 3 parkeerplaatsen vrij waren. Hij stond te wachten op mijn buurman.
Ik woon in een straat die teneinde overgaat in een steeg, waar dus geen auto's meer doorkunnen. Die auto rijdt tergend traag voort tot ik mijn draai kan nemen om mijn garage binnen te rijden. Ik moet dan nog wel de garage gaan open doen natuurlijk, dus laat ik mijn wagen zo staan.
Ik moest immers Wobbe ook nog uit de auto halen. Ik nam hem mee mijn garage in omdat hij kletsnat was om hem daar eerst even af te drogen. Toen ik terug kwam stond die man pal achter mijn wagen geparkeerd zodanig dat ik zelfs mijn koffer (stationcar) bijna niet dichtkreeg. En zijn rechtse zijraam stond open. Daar ik eerst terug een klein beetje achteruit moet rijden om vervolgens in mijn garage te kunnen, vroeg ik hem vriendelijk of ik even achteruit mócht rijden. Begint die mij gewoon uit te kafferen
waarop ik zeg : sorry dat ik hier woon hoor ! daarop deed ie zo'n gebaar naar mij van : scheer je weg , trut.... 
Dan deze morgen laat ik Wobbe uit. In de verte komt er een man aan met een Boarder Colli. Die hond liep héél onderdanig , met het hoofd naar beneden en staart tussen de poten naast zijn baasje. Toen hij Wobbe zag aankomen, was hij natuurlijk wel geïnteresseerd. Het baasje sprak hem echter zeer streng toe en onmiddellijk luisterde hij. Toen hij mij eenmaal gepasseerd was, hoor ik plots dat baasje zo met ingehouden woede tegen die hond : en nu ga je hier zitten en je beweegt ni meer. Ik keek achterom en zag dat hij die hond vasthad bij zijn nekvel
gadver..... dat was toch helemaal niet nodig ! Ik bleef hen nakijken en even verderop gaf hij die hond nog een stamp tegen zijn bek waarop deze luid kaiete. 
Man ik word daar zo kwaad van ....Die hond liep ongelooflijk braaf naast hem en dan geeft die hem zomaar een trap. Ik stond daar op mijn tong te bijten, maar wat kan je doen....
Ik heb toch iets geroepen (t was wel een forse man en ik een vrouw alleen) maar hij keek niet eens om.....
Dan vandaag na de middag was ik met wobbe aan het wandelen. Hij was al wat moe en wat achterop aan het sjokken. We moesten een straat oversteken. Ik had goed uitgekeken dat er zeker niets aankwam.
We waren halverwege het zebrapad toen er een auto met een rotvaart
kwam aangevlogen... wel 90 km/u waar je maar 50 mag....
Wobbe liep een klein beetje achter mij. Bij het oversteken houd ik hem immers altijd kort. Maar hij is niet altijd meer van de vlugsten.... Dus ik heb mij gewoon naast hem op het zebrapad gezet om hem te beschermen.
Die rotman in die auto kon nog net stoppen.
Wij leven toch écht wel in een toffe maatschappij hoor!! Ik ben tegenwoordig alleen maar blij waneer ik mijn voordeur kan dichttrekken.
Respect, goed fatsoen, inlevingsvermogen....... iets wat heel veel mensen niet meer in hun woordenboek hebben staan.
Een mens zou er depressief van worden.
Ik heb in elk geval een leuk piekerweekend gehad. Bedankt aan die leuke mensen die denken dat de wereld enkel en alleen van hun is.
Moest even van mijn hart
Groetjes
.