na de laatste ronde en voor het laatste prakje van Boedha doe ik nog ff een momentje voor mezelf op de bank
maar de zwarte mannen denken daar toch duidelijk anders over.
Boedha is de aanstichter, die moet na de laatste ronde een gek momentje hebben om tot rust te kunnen komen.
Koda doet daar natuurlijk GRAAAAAAAG aan mee, maar beperkt zich over het algemeen tot liggend op het kleed wachten tot het kleine zwarte stormpje voorbij komt razen. Om hem dan even zachtjes in de kladden te grijpen en met hem te kop-kluiven tot klein monster zich weer los weet te wurmen. En dan herhaalt zich het riedeltje nog een keer of wat.
Meestal ligt Vesta ergens in de voorkamer te wachten tot de storm voorbij is.
Vandaag niet... Boedha rent rondjes over het kleed, Koda ligt te wachten op het moment dat hij hem kan grijpen, en Vesta komt ineens aanstormen uit de voorkamer, blaffend en wel (sorry buren...). Vesta krult zijn staart onder zijn buik en gaat toch even los, niet te geloven!
Rennen door de kamer, over de bank, door de gang, ene deur in, andere deur weer uit. Boedha en Koda er achter aan...
Het duurde even voordat ik de controle terug had.
Ik moest zo om Vesta lachen... Opvoedingstechnisch volkomen niet goed, want zo erg mogen ze in huis gewoon niet keten.
Maar dit gedrag laat hij zo zelden zien, dat ik daar even helemaal gelukkig van kan worden.
Maar, omwille van de pootjes van Boedha, het meubilair en de buren, met enige moeite er een eind aan kunnen breien. En zo plotseling als het begonnen is, zo plotseling eindigt het ook weer, ze liggen nu af en plat en schijndood te wezen.
Het is zo leuk, drie hondjes





