esmoezie schreef: nou, hier ervaring hoor met het opeten van een handschoen
Keo heeft vorig jaar een leren handschoen van me opgegeten.
Alleen wist ik dat niet, dacht dat ik hem kwijt was.
Precies een week later heeft hij hem in zijn geheel uitgepoept. Ik zag iets vreemd in zijn poep en heb het geinspecteerd. Er zat alleen een scheur in.
Heb hem toch maar in de kliko gedeponeerd
Tja waarom at hij hem op?Mijn theorie is dat die handschoen naar alle beloningen rook die hij krijgt.
Alsof een labrador een reden nodig heeft om iets op te vreten
Ik ga wel langs bij die mevrouw met de uitgekotste (en inmiddels gewassen en gedesinfecteerde ) handschoen, want hij is nog helemaal netjes. Zal haar zeggen dat ik via mn verzxekering ook een nieuwe kan kopen, dus dan zal ze het wel eerlijk zeggen lijkt me. Ken haar al langer.
"Gelukkig" is Guus niet de enige oen dus, pff als t door het keelgat past wil t niet zeggen dat t eetbaar is
Gelukkig is bij Keo en Leentje het ook goed gekomen! Blijft gevaarlijk die vreetmachines!
cooper heeft hier ook al 2 x een sok opgegeten en uitgepoept. Wij waren er ook van geschrokken, maar hadden t niet gezien, dus ja dan is het ineens een verassing. Waar ie vandaan had? W.s had een van de kinderen m uitgedaan en Cooper m gevonden....
Ik heb hier ook zo'n verschrikkelijk allesvretend exemplaar(of misschien is het gewoon opruimwoede ).... eet sokken, stoffen zakdoeken en..... ahum.... strings .....en euh.... onderbroeken...... Tot hiertoe is het er allemaal langs natuurlijke weg uitgekomen..... soms met een beetje hulp van het vrouwtje.... (is wel genant als het op straat gebeurt)..... En nu is het vrouwtje paranoïde.. Telkens ik met was rondloop kijk ik als een bezetene rond of er toch maar niets gevallen is.....
Jeetje zeg, goed hoor dat je naar de da bent gegaan, ik zou het risico ook niet nemen. Mijn Max staat bij de da trouwens bekent als de hond die de frisbee opat, Heb ik er ook van boven uit laten komen zeg maar.
Max eet het op omdat hij weet dat ik het ga afpakken. Op zo'n moment richt ik geen aandacht op hetgeen hij in zijn bek heeft en pak ik de riem of een bal of een koekje zodat ik zijn aandacht ervan af leid. Dan laat hij het los. Ik kan hem nl wel altijd bij me roepen.
Misschien deed Guus het ook omdat hij wist dat je het af ging pakken.
Ja als iets heel lekker ruikt laat hij het buiten niet snel los, binnen wel. Net nog met een runderoor geoefend binnen en dat laat ie gewoon vallen. Meer naar buiten dus.. maar het feit alleen al dat hij iets pakt wat niet voor hem is en wij die dan allemaal gelijk roepen 'Guusje LOS' vindt hij helaas machtig interessant
Hahaha....oh ook weer zooooooo herkenbaar! Gelukkig is het goed afgelopen! Milow heeft een keer een badeend in zijn geheel naar binnen gewerkt....en waarom????
nou, hier ervaring hoor met het opeten van een handschoen
Alsof een labrador een reden nodig heeft om iets op te vreten 
) handschoen, want hij is nog helemaal netjes. Zal haar zeggen dat ik via mn verzxekering ook een nieuwe kan kopen, dus dan zal ze het wel eerlijk zeggen lijkt me. Ken haar al langer.
Floortje 25-04-2006