Verder was er helemaal niemand!
Dat had ik van tevoren ook niet gedacht dus ik was het ook wel van plan om haar los te laten. Stukjes worst en het hondenfluitje mee.
(Met het hondenfluitje oefenen we al een tijdje, fluiten betekend mega lekker snoepje!)
Ik had haar nog niet eerder los gelaten omdat ze zo onstuimig naar andere mensen/honden/fietsen/auto's reageerd dat ze ook nergens meer naar luisterd.
Maar goed, eerst heel goed om me heen gekeken, nog steeds niemand te zien dus riem eraf.
Miep leek eerst een beetje in de war, heej hier klopt iets niet
Ze liep een beetje om me heen te drentelen dus gooide ik een stok weg.
Als een speer erachter aan en toen had ze de smaak te pakken.
Als een doorgedraaide kanon alle kanten op gerend met zo'n leuke waanzinige blik!
Even stilstaan (met sliding... oeps) in een modderpoel, even graven en weer verder schieten! Een paar keer mij bijna omver springen.
Ik ben zelf langzaam op het pad verder gelopen terwijl Miep de hele omgeving doorkruisde. Op een gegeven moment kwam ik bij een stuk waar ze recent blijkbaar een stukje grond hebben afgebrand. Miep zag dat ook en begon op zwarte takjes te kauwen. Dat leek me niet zo'n goed plan dus het fluitje gebruikt.
Madam komt als een speer op me af
Ik heb haar nog nooit zo enthousiast beloond! Jeej, knappe Miep!
Riem er weer aan. Dat vond ze dan weer helemaal niks, steeds in de riem proberen te bijten. Jaja, eenmaal van de vrijheid geproefd
Na een tijdje weer terug gegaan. Mijn schoenen bleken niet waterdicht...
Ik vond het super spannend maar het ging geweldig!
En Miep vond het zeker ook helemaal geweldig!





