Nu logeert er al een lange tijd een meneer in de appartementen die twee labradors heeft, allebei al wat op leeftijd.
Deze meneer logeert bij ons en gaat vanuit daar naar zijn werk e.d. als hij dan een keer een lange werkdag heeft, worden wij (de receptie) gevraagd om met de labjes te wandelen
HEEEEL LEUK MIJN WERK!! Dus gisteren was weer zo'n dagje en ik zei gelijk toen mijn aflossing er was, nu ga ik even met de hondjes he?!!
Mijn bazin waarschuwde mij wel dat één van de twee altijd lang nodig heeft om op te staan, dus dat ik even geduld moest hebben. Geen probleem dacht ik, dan eerst even knuffelen en dan naar buiten..
Maar ik kwam binnen en de blonde lab kwam gelijk naar me toe.. "hoiiiiii mevrouw, ik wil graag spelen!!" Helemaal enthousiast dus ik aaide hem en liep samen naar zijn grote (bruine) vriend die nog op het kussen lag.. Niks aan de hand dacht ik, hij had langer nodig om op te staan!
Maar dit mannetje wilde toch echt niet hoor.. Ik aaide hem en zodra ik hem aanraakte draaide hij zijn hoofd naar me toe en keek me met grote ogen aan "wie ben jij??" Ik een paar keer tegen hem gezegd, kom vriend.. gaan we even naar buiten toe een frisse neus halen.. roepen, roepen, aaien.. in zijn gezicht aaien.. alles om hem voldoende wakker te maken om mee te gaan
Jullie kunnen het al raden? Hij kon echt niet meer.. hij begon slijm te hoesten en kreeg daardoor niet veel lucht en keek heel gespannen uit zijn ogen, etc.
Ik gelijk mijn bazin gebeld en die kwam kijken.. en zij vertelde ook, Sarah, zo heb ik hem nog nooit gezien, dit is echt niet goed! Normaal kwispelde hij gelijk als je binnenkwam.. (dat was nu ook echt niet het geval).
Hij voelde zich echt beroerd
Ik ben in ieder geval even met zijn blonde vriend gaan wandelen.. hem weer teruggebracht en het liefste zou ik bij bruintje blijven totdat zijn baasje er was
We hebben het baasje gelijk gebeld en die was gelukkig al onderweg terug! Baasje vertelde dat hij paar daagjes wat achteruit aan het gaan was en daarom ook niet te laat terug wilde zijn Nu ben ik thuis en vraag ik mij zo af hoe het met bruintje is
Vond het zoooo zielig..
De beelden van onze eigen oude lab, die vorig jaar overleden is, kwamen gelijk terug.. dan wil je alleen maar naast ze zitten en ze blijven aaien zodat ze weten dat ze niet alleen zijn
Gelukkig was het blonde labje wel lief voor hem en likte zijn oogjes schoon en ging regelmatig even kijken! Dat doet je dan weer goed om te zien!
Onze grote, lieve vriendjes ook!!!!(heel verhaal maar ik wilde het graag even delen
)
Roef (Matcho) 18-04-2008
Pippi (12-05-2008)
Dazzle (14-04-2010)