Mijn Ninootje
-
Boris Amber Damey
- Grote hondenneus

- Berichten: 705
- Lid geworden op: 20 aug 2005, 18:22
OMG... Bij het lezen van je post zat mijn hart in m'n keel.
Wat zal je geschrokken zijn zeg
Fijn dat hij nu geen last meer heeft.
Geef die pretbek maar een dikke knuffel en neem er zelf ook 1
Wat zal je geschrokken zijn zeg
Fijn dat hij nu geen last meer heeft.
Geef die pretbek maar een dikke knuffel en neem er zelf ook 1

De wind van gister helpt je niet vooruit
De wind van morgen blijft misschien wel uit
Je moet zeilen op de wind van vandaag
-
speurneus carola
- Speurneus

- Berichten: 4834
- Lid geworden op: 31 jan 2003, 20:48
- Locatie: veldhoven
-
wobbetje
Dat is écht om je rot te schrikken.... ik kan mij voorstellen dat dat nog wel een paar dagen zal nazinderen.....
Het is inderdaad een geluk dat het gebeurde toen je nog niet weg was.
Gelukkig heeft de DA hem goed kunnen helpen en zal het nu wel goedkomen met hem..... bij zoiets merk je nogmaals wat voor impact een hond op je leven heeft
Ik heb het ook meegemaakt toen wobbe twee jaar geleden 's morgens bij het opstaan wezenloos bleef liggen en niets wou, niet eten, niet drinken , niet buitengaan ....HOOGST abnormaal ! Hij had toen een geweldige dikke en gespannen buik.... zomaar uit het niets.... de dagen ervoor niks aan gemerkt.... Het was toen ook een geluk dat ik nog niet naar mijn werk was vertrokken, want dan had ik hem 's middags dood gevonden. Ben toen ook met hem naar de DA gereden. Daar staken ze een naald in zijn buik waarna het bloed er uit gutste.. Mijn hart stond toen letterlijk stil. Ze hebben hem toen meegenomen voor een spoedoperatie. En ik ben al wenend terug naar mijn werk gereden.... want daar hadden ze er geen begrip voor dat mijn hoofd helemaal niet naar werken stond....
En ondertussen dacht ik dat ik wobbe nooit meer levend zou terugzien
Dikke knuffels aan Nino vanwege ons
Het is inderdaad een geluk dat het gebeurde toen je nog niet weg was.
Gelukkig heeft de DA hem goed kunnen helpen en zal het nu wel goedkomen met hem..... bij zoiets merk je nogmaals wat voor impact een hond op je leven heeft
Ik heb het ook meegemaakt toen wobbe twee jaar geleden 's morgens bij het opstaan wezenloos bleef liggen en niets wou, niet eten, niet drinken , niet buitengaan ....HOOGST abnormaal ! Hij had toen een geweldige dikke en gespannen buik.... zomaar uit het niets.... de dagen ervoor niks aan gemerkt.... Het was toen ook een geluk dat ik nog niet naar mijn werk was vertrokken, want dan had ik hem 's middags dood gevonden. Ben toen ook met hem naar de DA gereden. Daar staken ze een naald in zijn buik waarna het bloed er uit gutste.. Mijn hart stond toen letterlijk stil. Ze hebben hem toen meegenomen voor een spoedoperatie. En ik ben al wenend terug naar mijn werk gereden.... want daar hadden ze er geen begrip voor dat mijn hoofd helemaal niet naar werken stond....
En ondertussen dacht ik dat ik wobbe nooit meer levend zou terugzien
Dikke knuffels aan Nino vanwege ons
-
Nino&Toosje
- Speurneus

- Berichten: 3249
- Lid geworden op: 12 feb 2009, 19:05
- Locatie: Drenthe
Ik heb gelukkig een werkgever die weet hoeveel de honden voor mij betekenen. Ze hebben allemaal naar hem geinformeerd en dat doet mij toch wel goed.wobbetje schreef:Dat is écht om je rot te schrikken.... ik kan mij voorstellen dat dat nog wel een paar dagen zal nazinderen.....
Het is inderdaad een geluk dat het gebeurde toen je nog niet weg was.
Gelukkig heeft de DA hem goed kunnen helpen en zal het nu wel goedkomen met hem..... bij zoiets merk je nogmaals wat voor impact een hond op je leven heeft
Ik heb het ook meegemaakt toen wobbe twee jaar geleden 's morgens bij het opstaan wezenloos bleef liggen en niets wou, niet eten, niet drinken , niet buitengaan ....HOOGST abnormaal ! Hij had toen een geweldige dikke en gespannen buik.... zomaar uit het niets.... de dagen ervoor niks aan gemerkt.... Het was toen ook een geluk dat ik nog niet naar mijn werk was vertrokken, want dan had ik hem 's middags dood gevonden. Ben toen ook met hem naar de DA gereden. Daar staken ze een naald in zijn buik waarna het bloed er uit gutste.. Mijn hart stond toen letterlijk stil. Ze hebben hem toen meegenomen voor een spoedoperatie. En ik ben al wenend terug naar mijn werk gereden.... want daar hadden ze er geen begrip voor dat mijn hoofd helemaal niet naar werken stond....
En ondertussen dacht ik dat ik wobbe nooit meer levend zou terugzien
Dikke knuffels aan Nino vanwege ons
En het was voor hun vanzelfsprekend dat Nino voor alles ging.
Daar ben ik wel heel blij om.


