Het was gisteravond, en ik pak Juna om haar even te laten plassen bij de slootkant. Iets verderop sloft een kleine stoffer, baasloos een beetje rond. Ik bekijk het tafereel, en ineens steekt stoffer (wij noemden hem later schurfie) de weg over, vlak voor een auto langs
Tja, dat kan ik dan niet he, gewoon weglopen. Dus ik loop er vlot achteraan. Bijna had ik hem, maar hij schrok en zette de vaart erin waarbij hij nog eens een paar keer de straat oversteekt
Een vrouw ziet het blijkbaar en roept boos "je moet je hond niet zo laten lopen, da's veel te gevaarlijk! Je hebt die andere toch ook aan de lijn?"
Enigszins geïrriteerd roep ik terug "als t mijn hond was geweest had ik m ook echt niet los laten lopen hier hoor!"
Het valt me op dat hij vooral bang is voor Juna. Dus Juna zet ik op zit langs de kant, en ik wandel naar hem toe, lijn hem aan met de riem van Juna en neem hem mee. Juna gebied ik me te volgen en we lopen naar huis.
Het arme beestje is al oud, heeft overal kale plekken, enorm opgezette balletjes maar is verder vrij relaxt. Omdat hij zo bang is voor honden (want als Juna al eng is, zal dat met Mees en Fust niet minder zijn) besluiten we om hem buiten te laten tot de dierenambulance hem ophaalt.
Helaas is het kleine mannetje niet gechipt, maar wordt liefdevol meegenomen door de vrijwilligers. Ik hoop dat er een baasje is, maar hij is niet vermist opgegeven en zoals hij eruit ziet... ik hoop dat hij toch nog herenigd zal worden!







