Vanmorgen was Roy naar zijn werk vertrokken en voordat ik zelf moest gaan werken, maakte ik met Max zijn ochtendrondje. Toen ik terugkwam en de voordeur openmaakte, hoorde ik boven iets vallen. Ik schrok er een beetje van, omdat er niemand in huis zou moeten zijn. Het leek mij sterk dat er in het halfuur dat ik weg was, iemand in huis had ingebroken. Maar toch voelde ik mij alert. Ik klikte de riem los van Max, ik maakte oogcontact en gebaarde naar boven zonder een woord te zeggen. Max 'vloog' direct de trap omhoog en ik liep hem snel achterna. Boven aangekomen bleef Max rustig wachten. Ik merkte niks vreemd op aan zijn reactie en maakte de badkamer deur open. Gelukkig, geen inbreker te bespeuren....het bleek dat de haarborstel van de badrand was afgegleden.....
Ik vond het ontzettend knap van Max dat er geen woord nodig was en ik moet eerlijk zeggen dat ik er van onder de indruk ben dat Max en ik zo goed op elkaar ingespeeld zijn

Het doet mij ook wel wat dat ik volledig kan vertrouwen op zijn instinct/intuitie.
Tenslotte geeft zo'n zwarte mup van 32 kg naast mij wel een heel veilig gevoel, in huis maar ook buitenshuis. Zonder Max was ik met een broodmes op inspectie uitgegaan...

Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.