Wat een opluchting om dit te lezen. Ik had vaag wel al ergens zo'n gevoel, maar het is fijn het hier bevestigd te zien. Dat geeft me toch wat meer vertrouwen.doggie schreef:Wat ook nog zal schelen tov de blonde lab die je op proef hebt gehad, is dat je nu voor een puppie gaat. Dat is zo anders dan een volwassen hond, en je groeit langzaam met het pupje mee.
Ik ging voor een herplaatser omdat ik dacht dat het me zou helpen om een hond die minder kansen heeft dan een puppy een beter leventje te geven, omdat ik het gevoel had dat ik dan nog kon rouwen (omdat je minder meegesleurd wordt in dat speelse en dat schattige) en omdat ik niet kon wachten
En ergens ook omdat het heel moeilijk is om niet te vallen voor zo'n schattig, klein ding en dat ergens als verraad, als vervangen aanvoelt.
Tegelijkertijd geeft jouw bericht me het gevoel dat het wel eens net troostend zou kunnen zijn om zo'n speels, schattig, onmogelijk niet leuk te vinden, jong ding hier rond te lopen hebben.
Met als extra voordeel dat hij/zij dan van jongs af aan door mij opgevoed zal worden. Dat oudere Labje (7 jaar) mocht van haar eigenaars bv. niet in het water, had behoorlijk wat jachtinstinct, was niet zo sociaal en nam niets in haar mond. En dat miste ik toch wel.
Ook al dacht ik wel dat dat een kwestie van tijd en opvoeding was, ik had het er te moeilijk mee. Een herplaatser is misschien gewoon geen goed idee als je nog aan het rouwen bent.
)Lab zal worden!Ik wens je veel sterkte toe met het maken van de juiste keuze!!!
, en ja ik mis onze vorige Lab (gelukkig) ook nog.