en wij met hun
banjer
-
pebi
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 533
- Lid geworden op: 19 nov 2011, 10:56
- Locatie: Huybergen
- Contacteer:
-
Imca
- Hele grote hondenneus

- Berichten: 1420
- Lid geworden op: 25 feb 2011, 20:20
- Locatie: Monnickendam
- Contacteer:
-
doggie
- Hele grote hondenneus

- Berichten: 1964
- Lid geworden op: 22 nov 2006, 17:12
- Locatie: Wervershoof
Wat heerlijk dat je nog zo kunt genieten van Banjer. Het is inderdaad heel gek dat je went aan het idee dat je hond leeft in geleende tijd. Eerst ben je verslagen en in paniek, en daarna besef je dat elke dag die je dan nog krijgt een geschenk is, en kun je op een goede manier naar het einde toe groeien. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat het niet moeilijk is!
Ik raak ontroerd door je verhalen met Banjer, denk dan terug aan mijn gekke Sjakie, die 4,5 maand in geleende tijd heeft geleefd.
Geniet van Banjer, je bent een geweldige baas voor hem!!
Ik raak ontroerd door je verhalen met Banjer, denk dan terug aan mijn gekke Sjakie, die 4,5 maand in geleende tijd heeft geleefd.
Geniet van Banjer, je bent een geweldige baas voor hem!!
-
H!lde
- Kleine hondenneus

- Berichten: 113
- Lid geworden op: 07 apr 2012, 22:15
- Locatie: Almere
- Contacteer:
-
francis v
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 390
- Lid geworden op: 29 mei 2011, 11:16
- Locatie: voorburg
Nog een kleine maand en dan is het alweer een jaar geleden dat 's middags Banjer een spoedoperatie moest ondergaan. Nu de datum dichterbij komt gaan mijn gedachten naar die 19e mei en maanden die volgden...tot nu. Banjer is sinds een week weer helemaal lekker in zijn vel.
De weken daarvoor ging hij steeds een klein beetje slechter lopen totdat hij ineens op een donderdag strompelde in plaats van liep. Dus ik hup donderdagmiddag gelijk vanuit mijn werk naar de kliniek en na overleg met de DA kreeg Banjer Rimadyll, tijdelijk. Ze stelde voor..eerst hogere dosis en per dag afbouwen. Banjer had de 1e dosis nauwelijks binnen of ja hoor...meneer zijn energieniveau ging met sprongen omhoog. Naast Rimandyll wilde ik met voedingssuplement beginnen voor artrose. Want ik denk dat hij artrose heeft en daarbovenop ook nog eens zijn schouder verrekt tijdens een wandeling in het bos.
Na een paar dagen gestopt met Rimandyll want elke medicatie is uiteindelijk niet goed voor Banjer zijn lever (en de beginnende haarden die december zijn ontdekt tijdens de echo). Volgens mijn dochter (en ik zie het duidelijk ook) is Banjer van 95% mank lopen naar 8% mank lopen gegaan. Ik moet niet vergeten dat hij geen jonge hond meer is...
Ik merk aan alles dat hij zich momenteel goed voelt. Zijn vacht glimt mooi voor een blondie. Hij is niet afgevallen. Hij smikkelt van alles qua eten. Heb alleen wel zijn ochtendeten aangepast. Hij vond de brokken niet lekker meer 'sochtends dus krijgt hij bruine boterhammen met diepvriesvlees. Ik had gedacht dat het voedingssuplement langer nodig had om aan te slaan maar wellicht vergis ik me.
Hopelijk blijft hij nog heel lang zoals hij momenteel is. Wellicht een voordeel bij een groot nadeel.....ik weet dat Banjer in reservetijd leeft, daarom geniet ik nog intenser van hem dan dat ik deed voor die ene dag in mei vorig jaar. Hij leeft nog net zo zijn hondenleven als daarvoor en dat vind ik het allerbelangrijkste.
Net als vele kan ik zo genieten als mijn labs om knuffels/aandacht komen vragen. Bundels doet dat ook maar toch ...bij zo'n ouwe dibbes...maakt mijn hart nog groter vreudesprongetje van geluk. De lieve Banjerdekanjer
De weken daarvoor ging hij steeds een klein beetje slechter lopen totdat hij ineens op een donderdag strompelde in plaats van liep. Dus ik hup donderdagmiddag gelijk vanuit mijn werk naar de kliniek en na overleg met de DA kreeg Banjer Rimadyll, tijdelijk. Ze stelde voor..eerst hogere dosis en per dag afbouwen. Banjer had de 1e dosis nauwelijks binnen of ja hoor...meneer zijn energieniveau ging met sprongen omhoog. Naast Rimandyll wilde ik met voedingssuplement beginnen voor artrose. Want ik denk dat hij artrose heeft en daarbovenop ook nog eens zijn schouder verrekt tijdens een wandeling in het bos.
Na een paar dagen gestopt met Rimandyll want elke medicatie is uiteindelijk niet goed voor Banjer zijn lever (en de beginnende haarden die december zijn ontdekt tijdens de echo). Volgens mijn dochter (en ik zie het duidelijk ook) is Banjer van 95% mank lopen naar 8% mank lopen gegaan. Ik moet niet vergeten dat hij geen jonge hond meer is...
Ik merk aan alles dat hij zich momenteel goed voelt. Zijn vacht glimt mooi voor een blondie. Hij is niet afgevallen. Hij smikkelt van alles qua eten. Heb alleen wel zijn ochtendeten aangepast. Hij vond de brokken niet lekker meer 'sochtends dus krijgt hij bruine boterhammen met diepvriesvlees. Ik had gedacht dat het voedingssuplement langer nodig had om aan te slaan maar wellicht vergis ik me.
Hopelijk blijft hij nog heel lang zoals hij momenteel is. Wellicht een voordeel bij een groot nadeel.....ik weet dat Banjer in reservetijd leeft, daarom geniet ik nog intenser van hem dan dat ik deed voor die ene dag in mei vorig jaar. Hij leeft nog net zo zijn hondenleven als daarvoor en dat vind ik het allerbelangrijkste.
Net als vele kan ik zo genieten als mijn labs om knuffels/aandacht komen vragen. Bundels doet dat ook maar toch ...bij zo'n ouwe dibbes...maakt mijn hart nog groter vreudesprongetje van geluk. De lieve Banjerdekanjer
Labradorliefde was een groot geluk in mijn leven
-
pebi
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 533
- Lid geworden op: 19 nov 2011, 10:56
- Locatie: Huybergen
- Contacteer:
-
wobbetje
Wat fijn om te lezen dat het toch ondanks alles nog goed gaat met Banjer en dat hij nog altijd geniet van zijn leventje....
Gelukkig zijn er middeltjes om zijn leven comfortabeler te maken...
Laat hem nog maar lang knuffelen, genieten, lebbers geven , en wat nog allemaal meer... kortom , dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten...
En ja het is inderdaad zo dat wanneer ze ouder worden zijn ze nog meer afhankelijk van hun baasje en wordt de band eigenlijk nog intenser... ze worden ook rustiger waardoor dikwijls alles veel harmonieuzer gaat... Elke leeftijd heeft dus zijn charme, das bij mensen ook zo , toch ?
Groetjes
Martine
Gelukkig zijn er middeltjes om zijn leven comfortabeler te maken...
Laat hem nog maar lang knuffelen, genieten, lebbers geven , en wat nog allemaal meer... kortom , dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten...
En ja het is inderdaad zo dat wanneer ze ouder worden zijn ze nog meer afhankelijk van hun baasje en wordt de band eigenlijk nog intenser... ze worden ook rustiger waardoor dikwijls alles veel harmonieuzer gaat... Elke leeftijd heeft dus zijn charme, das bij mensen ook zo , toch ?
Groetjes
Martine
-
francis v
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 390
- Lid geworden op: 29 mei 2011, 11:16
- Locatie: voorburg
Nog ruim een week en dan is het alweer een jaar geleden..de paniek vanwege zijn onwelwording (als ik op dat moment niet bij hem was, was hij doodgebloed), de heftige spoedoperatie met extreem veel bloedverlies, onrust na de operatie (niet wakker worden na de nacorse) en die grote klap dat het kanker blijkt te zijn. Terwijl ik dit berichtje maak ligt meneer met een kauwstaaf uitgebreid te genieten op zijn kussen en wat ziet die heerlijke lobbes er goed uit. Dat krijg ik ook van vele buurtbewoners te horen. De DA's en assistenten zijn helemaal versteld. Mede ook omdat zij de afgelopen maanden al diverse honden hebben moeten laten inslapen omdat de kanker te snel terugkwam.
Bij Banjer kwam tijdens een echo naarvoren dat er kleine haardjes te zien waren op zijn lever maar dat het nog geen tumoren zijn. Nu is het wel zo dat pas als de lever voor 3kwart vol zit met kwaadaardige cellen dat men dan pas iets aan de hond gaat merken. Uiteraard ben ik gefocust op Banjer zijn doen en laten. Maar meneer staat nog steeds vooraan als het om eten en snacks.
Als je hem zo ziet liggen met die glinstering in zijn ogen van genot dan maakt je hart een sprong van geluk...althans de mijne wel
hihihih.
19 mei ga ik hem nog meer verwennen dan gebruikelijk...
. Want het is tocht wat ...al een jaar in je reservetijd en dan nog zo volop in het leven staan.
I love you Banniewan....mijn grote vriend!!
Bij Banjer kwam tijdens een echo naarvoren dat er kleine haardjes te zien waren op zijn lever maar dat het nog geen tumoren zijn. Nu is het wel zo dat pas als de lever voor 3kwart vol zit met kwaadaardige cellen dat men dan pas iets aan de hond gaat merken. Uiteraard ben ik gefocust op Banjer zijn doen en laten. Maar meneer staat nog steeds vooraan als het om eten en snacks.
Als je hem zo ziet liggen met die glinstering in zijn ogen van genot dan maakt je hart een sprong van geluk...althans de mijne wel
19 mei ga ik hem nog meer verwennen dan gebruikelijk...
I love you Banniewan....mijn grote vriend!!
Labradorliefde was een groot geluk in mijn leven
-
pebi
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 533
- Lid geworden op: 19 nov 2011, 10:56
- Locatie: Huybergen
- Contacteer:
-
luckylabrador
- Hele grote hondenneus

- Berichten: 1258
- Lid geworden op: 05 dec 2009, 11:17
- Locatie: best
-
Bowie
- Speurneus

- Berichten: 17771
- Lid geworden op: 30 okt 2005, 16:21
-
Saskia.Bernadette
- Speurneus

- Berichten: 8740
- Lid geworden op: 13 sep 2004, 15:44
- Locatie: Almere
-
francis v
- Middelgrote hondenneus

- Berichten: 390
- Lid geworden op: 29 mei 2011, 11:16
- Locatie: voorburg



