Hond en verhuizen

[Remy]

Hallo allemaal,

gisteren mijzelf hier aangemeld als mogelijk toekomstig eigenaar van een labrador. Nu op dit subforum beland omdat ik nog een aantal vragen heb, die mij redelijk in het belang van de hond lijken. Zelf ben ik 22 jaar oud en woon nog thuis bij mijn ouders. Het kan zijn dat ik binnen 2 a 3 jaar het ouderlijk huis verlaat. Is dit mogelijk met een hond of hecht deze zich aan het huis waar hij woont? Daarbij zal ik ook zelf de hond gaan onderhouden en verzorgen, met af en toe hulp van mijn ouders. Hecht een labrador zich aan mij, omdat ik degene ben die hem in het algeheel zal opvoeden, of kan het zijn dat hij/zij zich vooral aan één van mijn ouders hecht? Dit kan dan bijvoorbeeld een probleem worden als we (hond+ik) gezamenlijk het huis verlaten. Hopelijk weten jullie hier het antwoord op!

Alvast bedankt:-)

[lucievd]

Wel grappig, ik zit in precies dezelfde situatie als jij, met het verschil dat ik al een hond heb haha
1,5 jaar geleden kwam Flits hier, ik woon dus ook nog bij m'n ouders. Ik studeer nog en ik wilde altijd al een hond en dit was min of meer het moment, ik hoefde toch niet perse in de stad te wonen.
In mijn geval is het ook zo dat, als ik dit laatste jaar van m'n studie afgerond heb, ik op mezelf ga wonen en Flits gaat natuurlijk mee.
En daar zal hij absoluut geen problemen mee hebben, dat weet ik nu al. Ook al is dit nu zijn 'thuis', het nieuwe huis wordt heel snel opnieuw zijn 'thuis'. Zolang hij maar bij mij is, is het altijd goed.
Flits is dus heel erg op mij gericht doordat ik vanaf dat hij bij ons in huis kwam (in mijn zomervakantie) alles met 'm deed. Alle trainingen en de alledaagse dingen.
Tegen de tijd dat ik weer naar de studie moest was hij al heel erg op mij gefocust.
Flits vindt m'n ouders best leuk hoor, maar ik ben voor hem toch echt wel de nr 1. Dat merk je aan alles.
Dus ik denk dat als jij echt van plan bent om zoveel mogelijk alles zelf te doen met de pup/hond, dan wordt ie echt wel heel erg gericht op jou.
En tegen de tijd dat je hem dan meeneemt naar je nieuwe huis, dan zal dat vast geen moeilijkheden opleveren aangezien hij allang blij is dat ie met jou, de baas, mee mag!
Dus komt vast helemaal goed

[lablove]

Ik had toen ik thuis woonde ook een lab, een bruintje. Toen zij drie jaar was vond ik het tijd worden om het huis uit te gaan. Mijn vader was heel emotioneel hij zei nou moet ik mijn dochter en dat bruine monster missen. Omdat ik heel dichtbij mijn pa bleef wonen, en hij er toen gewoon meer tijd voor had als ik. Is mijn meissie daar gebleven en werd ik oppas. Ik was er kapot van.... heb een paar jaar toen geen lab gehad. En toen ik de tijd ervoor had kon ik nog geen bruintje nemen. Ik heb destijds gekozen in haar belang. Bij mijn vader hoefde ze eigenlijk nooit alleen, en hij wandelt en onderneemt veel met ze, iets wat ik toen nog niet zo deed.


Nu heb ik 2 labjes,zwartjes, mijn pa en ik hebben samen een reu (wonen nog steeds dichtbij elkaar) en ben ik er heel gelukkig mee dat ik af en toe een nestje mag fokken. En inmiddels toch op zoek naar een bruin meisje...


Maar kijk dus uit haha want je ouders....kunnen zich ook verschrikkelijk gaan hechten aan je woeffie...

Succes met je keuze.

[Jessie]

Toen ik nog bij mijn ouders woonde hadden we daar een windhond van mijn moeder en mijn toller Bailey.
Ik heb altijd met de honden gewandeld en getraind.
Later ging ik samenwonen met mijn vriend, ik nam Bailey niet mee, ik wilde de honden niet uit elkaar halen.
Ik zou een labradorpup nemen als ik samenwoonde.
Maar Bailey is na 2 maanden toch bij ons komen wonen, hij was toen al 6 jaar.
Dus we hebben de honden gescheiden, dat ging gelukkig goed.
Ze zagen elkaar nog dagelijks met wandelen.
En een half jaar geleden hebben we zelf een labradorpup in huis genomen is intussen bijna 8 maanden.
En mijn moeder heeft sinds 2 weken een labrador van bijna een jaar uit het asiel.
Ik denk dat het per hond verschillend is en hoe jouw band met de hond is.

[Remy]

Verschillende ervaring dus zo te zien.
Zal mijn ouders even goed toespreken en zal zodoende nog meer ondernemen met de pup, zodat er goed duidelijk is dat ik zijn baasje ben;)

[Nienke & Foofer]

Ik woon nu net weer op mezelf na 1,5 jaar bij mijn ouders te hebben gewoond. Foofer is als pup bij mij en mijn ex gekomen, wij hebben altijd samen voor hem gezorgd. Vrij plotseling voor mij ging het uit en ben ik samen met Foofer bij mijn ouders ingetrokken.
Voor Foofer veel veranderingen, geen baas meer, opeens bij opa en oma wonen en vrouwtje die een bak verdriet heeft. Toch hebben we ons gered en heb ik Foofer duidelijk kunnen maken dat vrouwtje blijft. Mijn ouders hebben in de "normale" standaard manier met hem gewandeld, alszijnde dat ze op hem passen en ik lang weg was (ongeveer 1x per maand). Voor de rest heb ik alle zorg gedaan zoals dat zou zijn als ik weer op mezelf zou wonen. De dagen voor de verhuizing was Foofer zenuwachtiger als vanaf het moment dat we hier nu wonen, zo'n 3 weken. Het enige wat verschilt als toen ik nog samen met mijn ex voor hem zorgde is dat Foofer mij wat meer volgt en nog meer in de gaten houdt. Maar ik denk ook dat dit komt omdat we met z'n tweëen zijn.
Conclusie, ik denk dus ook als je al het zorgende, cursussen enz met je pup doet hij zich thuis voelt waar jij bent en jij als baasje aangeeft hier wonen we nu. Succes!