Ze hebben het wel erg gezellig samen en willen het liefste de hele dag spelen en stoeien met elkaar. En dat levert regelmatig onrust (qua lawaai) en schuivende meubels op
Het stoeien is meestal niet wild of ruw. Max gaat op zijn rug liggen en Bob gaat op Max zitten en dan gaan ze met de bekken stoeien. Of naast elkaar liggen en dan met hun bekken stoeien. De onrust ontstaat pas zodra Max overprikkelt wordt door Bob en rondjes gaat rennen. Bob rent erachter aan en dan treffen zij elkaar ergens en dan is het even wild stoeien en dan Max weer sprintje door de woonkamer..
Een ander favoriet spelletje is het uitkiezen van een speeltje en dan -als-je-het-wilt-hebben-kom-het-maar-halen te spelen. Het is geweldig mooi om hun lichaamstaal te zien en het plezier dat ze er beiden in beleven. Maar ook dit spelletje kan ontaarden in een sprint als Max overprikkelt wordt.
Op het moment dat Max in zijn hyperactieve toestand komt, kan ik niks meer doen en dring ik niet meer door. Het enige dat helpt is een hard geluid maken, Mijn vraag aan jullie is hoe je honden kunt leren dat het 'klaar' is, dat er rust moet zijn? Toen Bob nog echt klein was, was dat vrij makkelijk...hopsakee in de bench. Nu hij bijna een halfjaar is en dus minder in de bench is, wil ik overgaan tot een duurzame oplossing.
