Het boek had ik jaren geleden al eens aangeschaft 'Honden trainen volgens de regels van de natuur met de Roedelmethode- deel 1' en al een paar keer gelezen ook maar ik kon me er niet echt een praktijkvoorstelling van maken.
Op naar de Ardennen dus, naar Arjen en Francien
Op zaterdag begonnen we met een stuk theorie over de communicatiesystemen van de hond waarbij geur het belangrijkste communicatiemiddel is.
Pontus demonstreerde dat of eens heel mooi door lekker te liggen suffen maar wel meteen te reageren op het moment dat Arjen zijn voorhoofd rimpelde en er dus meer geur vrij kwam. Het was ook geen toeval want Pontus deed dit tot twee keer toe.
Daarna het veld op voor het praktijkplaatje. Marianne was met Pandora en ik had 'de raggende mannen'.
We moesten veel rondlopen waarbij de honden ons moesten volgen zonder commando. We kregen een demonstratie dat onze eigen hond, ondanks dat hij niet naar ons kijkt, toch heel goed weet wanneer je je linker voet verplaatst en dus moet volgen. Er was geen hond die het niet deed.
We leerden een techniek om spanning bij onze honden te meten omdat wij dit niet kunnen ruiken. We leerden hoe we onze hond kunnen laten zitten op overheersing en er was geen hond die het niet snapte, Ramses heeft nog wel even getest of ik wel snapte wat ik aan het doen was maar daarna deed hij het moeiteloos. Pontus kende het trucje al en deed het meteen.
Gaandeweg de middag geven de mannen zich steeds verder over aan de situatie en liepen steeds netter mee.
Ook de zondag begon met een gedeelte theorie. Nu over de rol van de moeder in de eerste paar weken en welke belangrijke dingen de pup dan al leert die hij later nooit meer zal vergeten. En dat terwijl wij denken dat de pup volkomen hulpeloos is en niks anders doet dan eten, slapen en verzorgd worden. Niets is minder waar!
Daarna weer het veld op voor een beetje actie en weer zag ik dingen onder mij handen gebeuren die ik niet voor mogelijk had gehouden.
De mannen liepen wederom beter mee tot een bepaald punt dat mijn puberende Pontus besloot dat hij het wel genoeg vond. Die ging in onderhandeling door in de riem te gaan bijten en Ramses lastig te vallen.
Dat lag in de lijn der verwachtingen en ging ook weer over.
Het betasten en boetseren lieten ze allebei toe en ze gaven er zich steeds beter aan over. Het leek voor hen allemaal heel logisch en helemaal niet zo vreemd als ik dacht.
Na al die informatie dacht ik mijn slungelpuber veel beter te begrijpen en dat vond ik eigenlijk nog het fijnst! Vanaf hier kunnen we weer aan de slag met elkaar.
Het was een leerzaam weekend vol indrukken en informatie maar natuurlijk ook bergen genieten en gezelligheid.
Inmiddels zijn we een paar dagen verder en zie ik nog steeds dingen veranderen. Ik maak met het drietal heerlijke wandelingen terwijl zij steeds beter meelopen aan de buikriem, netjes naast en achter me zonder dan ik daar heel veel moeite voor moet doen.
Gisteren een stuk gestept met mijn pubertje en halverwege even de tijd genomen om mijn geur op hem over te brengen. Het klinkt niet zo heftig en dat is het ook niet want Pontus zit er heerlijk van te genieten maar loopt vervolgens wel veel beter met me mee. Niet schuin voor me, naast het voorwiel van de step maar in mijn knieholte, heerlijk ontspannen. De bochten vormen geen probleem omdat we veel meer een eenheid zijn en we bewegen samen ipv naast elkaar. Het is genieten! Het was al genieten maar er is meer contact dus nu genieten we nog meer.
Ik ben benieuwd wat het ons in de loopt der tijd nog allemaal gaat brengen...
van Max en een 
van Luna, Doran en Zinzi
Keo 26-03-2009
Harvey 30-07-2015
