Happen naar gezicht

[Gerdien]

Hallo allemaal,

Tom is een heerlijke hond van 6,5 maand oud
en hij doet het erg goed. Is nu bezig met zijn 2de training (gehoorzaamheid 1) waarvan hij 19 november examen doet.
We hebben alleen 1 probleem wat moeilijk af te leren lijkt:
Tom kan op een onverwacht moment ineens naar je gezicht springen met open bek, waardoor hij dus een soort van "bijt".
Herkennen jullie dit gedrag als ervaren hondenbezitters?
En weten jullie wat dit betekent?
Boos worden op dat moment, of een (zachte) tik op zijn neus leveren weinig op, wat kunnen we dan doen?
Vanavond sprong meneer ook weer en had me vlakbij mijn oog
te pakken, het deed behoorlijk zeer en ik stond gewoon even te draaien omdat ik er duizelig van werd...
Ik was het zo zat, dat ik dacht: "dit lijkt me een vraag voor het LB-forum". Hebben jullie tips wat we kunnen doen om Tom dit af te leren?
Iemand een idee wat we fout doen? Tom zat nu heel braaf (op commando) om een voorbijganger te laten passeren, ik had als beloning een koekje, wat op de grond viel en waarvan hij een stukje liet liggen. Ik wilde dat dus aanwijzen en... HAP!

Ben benieuwd naar jullie reacties, hoop dat er goede tips bij zitten waarmee we aan de slag kunnen!

[Gerdien]

(nog) niemand een idee wat ik hieraan kan doen?!

[Els]

Ik zou of je hond weer helemaal terug op af zetten of een GT inschakelen. Happen is nooit een goed plan.
Het klinkt alsof ie zn grenzen aan het verleggen is en dat betekend hier thuis dat alle verloven per direct worden ingetrokken en dat jullie terug moeten naar de basis.

Je schrijft dat je met hem naar school gaat, wat zeggen ze daar over dit probleem?

[*Remy*]

Nee, ik herken het niet en beschouw het als vrij brutaal gedrag waarmee hij aandacht krijgt. Bij mij is de regel dat vanaf dag 1 pups van mijn lichaam af moet blijven (respect moeten hebben voor mijn lichaam als het ware). Dwz niet in mijn handen bijten, niet tegen mij opspringen, niet aan mij komen. Ik daar en tegen raak de jonge honden wel veel aan, knuffel met ze wanneer ik het wil (ik maak dus als 1e lichaamscontact). Naarmate ze ouder worden word ik veelal milder en laat ik lichaamscontact dat geïnitieerd wordt door de hond wel toe (bv hoofd op mijn been leggen), alleen reageer ik er niet altijd op. Ik denk dat het voor jouw hond niet duidelijk is dat hij van jouw lichaam af moet blijven (of dit nu je hoofd of een ander lichaamsdeel is). Ik zou terug gaan naar de basis en helemaal geen lichaamscontact accepteren van je hond. Hij moet 1e respect hebben voor je lichaam. Gaat hij bv tegen je aanzitten dan duw je hem rustig weg zonder wat te zeggen (ook geen aandacht geven dus). Je kan hem zoveel knuffelen als je wil, wanneer jij hem uitnodigt en niet andersom. Wanneer hij van je afblijft (wanneer die regel duidelijk is), kan je je gaan verlagen, je gaat bv op de grond zitten en verwacht nog steeds afstand van hem. In welke situatie dan ook, of je hoofd nu laag of hoog is, hij moet weten dat hij niet in je kan en mag bijten.

Een andere manier om het gedrag aan te pakken, dat uitgaat van een totaal ander principe dan het bovenstaande is om je hond ander gedrag aan te leren bij het zien van je hoofd (je gaat hem een kunstje aanleren, wat vaak werkt hoor). Je gaat je hond leren dat wanneer je hoofd laag is hij zich niet moet focussen op je hoofd maar op je hand waar je iets lekkers in vasthoudt. Je gaat bv op de grond zitten of op je knieën en legt een paar meter verder op iets lekkers neer (of je houdt dit in je hand). Blijft hij netjes zitten dan mag hij het brokje pakken, springt hij naar je hoofd dan staak je het spel en negeer je hem. Je zou dit dan elke dag kunnen oefenen totdat hij wanneer hij je hoofd ziet niet denkt daar moet ik naar toe springen, maar dat hij direct om zich heen gaat kijken op zoek naar het brokje dat ergens ligt (of je vasthoudt). Je gaat het patroon dat ontstaan is (hoofd betekent happen) doorbreken met ander gedrag. Je moet dan minimaal een aantal weken elke keer dat je hoofd laag is iets lekkers in de aanslag hebben. Alleen, en misschien heb ik het helemaal fout hoor, denk ik dat er misschien toch meer aan de hand is wanneer een puberale hond een happende beweging maakt richting hoofd, dat je op kan lossen met het aanleren van een kunstje/trucje.

[RaymondC]

Als je merkt dat hij wilt gaan springen (er zijn altijd wel signalen, waaraan je het merkt), op het moment dat hij springt stap je zijn richting uit.
Je duwt hem uit de zone, eigenlijk loop je hem omver.
Niet denken is zielig, och het arme hondje, nee je denkt och mijn arm gezichtje, me neus

En die "zachte" tik werkt niet, je moet hem in 1x goed vast hebben, en hij mag echt wel piepen/janken, want dat is gedrag wat je niet accepteert.

Nu doet hij het bij jou, maar morgen bij een klein kind.

Je zal iets "harder" en consequenter moeten zijn tegen je hond.

Ook terug naar de basis als pup zijnde van 8 weken, en zeker terug de bench gebruiken en ook de momenten dat je eten geeft.
Dat zijn perfecte trainingsmomenten, en "misbruik" ze dan ook.