Muiske schreef:Welkom terug
Indy doet het zo te lezen een stuk beter dan Bob..

Die heeft nog steeds een stel bananen in zijn oren bij het comando 'Hier'.
vergis je niet hoor! Indy is echt niet heilig (verre van zelfs......) maar ik merk dat hoe vaker ik negatief over zijn gedrag praat, hoe negatiever hij lijkt te doen.
En ik vond het ook zo wat om met een waslijst aan opmerkingen weer terug te komen hahahaha.
Nee zonder gekheid; de laatste paar weken gaat het écht goed! Hij is veel meer onderdeel van het gezin aan het worden, is vaker uit de bench dan erin (al móet ik hem er echt nog in doen, anders pakt hij écht zijn rust niet). En het lopen buiten gaat ook steeds vaker zonder trekken.
Komen we een andere hond tegen, dan kan ik alles wel vergeten en zijn we weer terug bij af
Maar om je een indruk te geven: een paar weken terug was ik voor zijn ogen bij de dierenarts. Die merkte ook dat hij erg druk is en maar door blijft gaan. Heel tactvol kwam ze met een folder aan over gedragstherapie...... En diezelfde week is mijn man door de trainster ook even apart genomen. Dat we er wel bovenop moeten zitten anders zijn we hem kwijt. Qua dominant gedrag dan.
En wat we nu precies anders doen dan anders, of dat het een samenloop van omstandigheden is, ik weet het niet, maar sindsdien gaat het echt zoveel beter!
En het is niet dat hij onhandelbaar is, maar hij is overal haantje de voorste. Speelgoed is nu uit het zicht, want WIJ bepalen wanneer er gespeeld wordt.
En wat ik al zei; sinds ik veel positiever over hem praat, gedraagt hij zich veel beter. Het zal ongetwijfeld maar eigen invulling daaraan zijn, maar ach, het werkt wel!

When life gives you a 100 reasons to cry, show life that you have a 1000 reasons to smile