Echt niet leuk!

[Sigrid-75]

Jeetje...niet zo leuk om te lezen.
Ik heb geen ervaring, maar de tip van een gedragstherapeut inschakelen lijkt me een goeie! Hopelijk komt het allemaal weer goed voordat de kleine komt... wie weet voelt Barrel het wel aan dat er een kleintje op komst is en heeft hij daarom deze gedragsuitingen???
In elk geval wens ik je heel veel sterkte met de opvoeding van Barrel!

[Lupos]

Ik zou het ook echt niet weten, misschien dat je Lupos via een pb op dit topic kunt attenderen. Zij is GT en misschien dat zij enig idee heeft. In ieder geval sterkte hiermee en ik hoop dat jullie een oplossing hiervoor kunnen vinden.

Dat hoeft niet meer
Ik wil je een voorstel doen: jij komt mijn kant op (Rotterdam eo) en als ik je niet kan helpen, kost het je enkel je eigen benzine. Kan ik je wel helpen, dan betaal je het normale tarief. Oftewel: geen kosten of een oplossing Durf je de uitdaging aan?

[aldidajo]

wie weet voelt Barrel het wel aan dat er een kleintje op komst is en heeft hij daarom deze gedragsuitingen???

Er is geen kleine op komst hoor, daar zijn we een beetje te oude voor .

Lupos, ik vind het een prachtig aanbod, maar ik ben geen held in buiten de stad rijden (snelwegangst) dus Rotterdam gaat 'm niet worden.

Ik denk dat wij op zoeken moeten naar een gedragstherapeute die bij ons langs wil komen, maar dan nog is het de vraag of hij dan wel of niet een "aanval krijgt". Gisteren heeft hij het maar 1 keer gehad. Voorlopig maar even bijhouden hoe het per dag gaat.

Qua gedrag is me opgevallen dat hij begint te blaffen en ook met zijn staart kwispelt. Springen en happerig had ik al verteld. Gisteren was zijn bui snel over omdat we tijdens zijn "aanval" hem direct even apart konden zetten. Na twee minuten was hij volledig gekalmeerd.

[Bowie]

Je hebt in je onderschrift staan: In blijde verwachting...
't Zal nog zijn van toen jullie op je pup wachtten.

[Roos]

wie weet voelt Barrel het wel aan dat er een kleintje op komst is en heeft hij daarom deze gedragsuitingen???

Er is geen kleine op komst hoor, daar zijn we een beetje te oude voor .

Lupos, ik vind het een prachtig aanbod, maar ik ben geen held in buiten de stad rijden (snelwegangst) dus Rotterdam gaat 'm niet worden.

Ik denk dat wij op zoeken moeten naar een gedragstherapeute die bij ons langs wil komen, maar dan nog is het de vraag of hij dan wel of niet een "aanval krijgt". Gisteren heeft hij het maar 1 keer gehad. Voorlopig maar even bijhouden hoe het per dag gaat.

Qua gedrag is me opgevallen dat hij begint te blaffen en ook met zijn staart kwispelt. Springen en happerig had ik al verteld. Gisteren was zijn bui snel over omdat we tijdens zijn "aanval" hem direct even apart konden zetten. Na twee minuten was hij volledig gekalmeerd.

Hier herken ik toch echt Sam heel erg in, geef je hem wel iets in de bek als hij dit heeft of zorg je ervoor dat er iets ligt wat hij kan pakken? Sam heeft dit zelf opgelost door iedere keer (nu nog) als hij te blij is zelf iets te zoeken wat hij in de bek kan nemen, maar dit kun je hem ook aanleren. Hij sprong mij 1 keer midden in de rug uit blijigheid en toen heb ik hem uit reflex een beste knal gegeven en toen was het ook direct over. Niet mijn idee van opvoeden maar dit liep toen zo en het hielp ook

[aldidajo]

Oeps, ik zal mijn onderschrift gaan veranderen! Was inderdaad in blijde verwachting van Barrel .

Pfoei, blij dat iemand dit gedrag wat herkent.

Proberen iets in de bek te geven hebben wij zeker al geprobeerd. Maar dat is dan totaal niet leuk, nee één van ons is veeeeeeeel leuker!
Een iets hardere aanpak werkt ook niet; zijn blijheid (zo noem ik zijn "aanval dan maar, zeker ook omdat dit een stuk vriendelijker klinkt) Overvalt hem denk ik ook. Weet gewoon niet met zijn enthousiasme om te gaan.

Dominant is hij ook niet t.o.v. ons. Ik kan in de rustige momenten (die zijn er ook heeeeeeel erg veel) gerust zijn kluif afpakken, ik kan met mijn hand in zijn voerbak, zitten=zitten. In die zin is hij te bereiken als hij in zijn normale doen is. Gisteren hem dus apart gelaten in al zijn "blijheid" en was het snel over. Gisteren geen aanvaring met mij gehad, maar wel met mijn man.

Iemand vertelde ons dat chemische castratie een oplossing zou kunnen bieden, maar wij hebben daar sterk onze twijfels over.

Het maakt het zo lastig dat we het niet aan zien komen en er dan niet meteen op in kunnen haken. De velden waar we het meest lopen hebben geen paaltjes (helaas), dus alleen thuis kunnen wij hem als het meezit even afzonderen. Dat heeft gewerkt zag ik gisteren.

Het is zo'n schat van een hond, maar zijn bekkie is vanaf het begin eigenlijk al een probleem geweest. Ook na het wisselen. Hij hapt nog steeds graag, maar in goede doen zit daar wel een rem op, hij bijt zachtjes. Maar ook het nibbelen blijft hij gewoon doen, en wij vinden dat helemaal niet zo schattig meer. En tja, dan dat happen bij dit.... Al met al.... Ben over de ergste schrik heen, maar wil hier wel keihard aan werken!

Hartstikke bedankt trouwens voor het meedenken allemaal. Maakt ook wel dat het nu wat minder beladen voor ons is.

[sbientje]

nou fijn dat het iig al oplucht om er een beetje over te praten ik hoop dat je het met wat hulp opgelost krijgt, is voor alle partijen fijner..

[Roos]

Ik zou hem gek maken op iets, maar dan ook echt helemaal gek ( bij Sam is dat tovermiddel een tennisbal maar dat is even zoeken) en de eerste tijd zorgen dat je dat speeltje bij je hebt zodat je gelijk zijn koppie om kunt draaien als hij 'het' weer krijgt. In rustige situaties ook niet gebruiken, alleen ter afleiding van het happen. Ik kan nu alleen over mijn Sam praten en die is soms ook te overblij, maar het lijkt er wel veel op. Ik denk namelijk ook dat hij op dat moment echt even geen raad weet met zijn blijheid en stoppen is in zo'n situatie erg moeilijk dus daarom zou je het misschien met afleiden kunnen proberen. Sam heeft toen hij een stuk jonger was een implantaat gehad voor een half jaar, dat hielp uitstekend tegen dit verschijnsel maar Sam was mijn Sam niet meer, (dit was trouwens niet de reden van het implantaat), hij was echt een dooie slome druif geworden De meningen over het implantaat zijn divers, maar je zet wel samen met de hormonen ook zijn geestelijke groei stil en dat is denk ik wel een punt van aandacht.

[Carlijn]

Success

[aldidajo]

Vanmiddag een gesprek gehad met onze dierenarts. Implantaat is volgens haar wel aan te raden, zeker omdat Barrel ook groene druppels heeft en zijn piep soms duidelijk zichtbaar is. Morgen op bezoek bij DA en dan verdre bespreken. Sowieso mogen zijn nagels even geknipt, mag hij op de weegschaal, etc. etc. En dan ook de chemische castratie

Daar gaan we dan toch maar voor (mits toestemming van DA), gewoon omdat het tijdelijk is, maar niet als oplossing voor het probleem op zich... Daarvoor zouden we het nooit doen, maar de groene stempels is voor ons desondanks wel reden genoeg. Hij blijft ook maar likken..... Voelt hem blijkbaar niet goed .
Mocht het probleem zich daarna nog voortzetten dan gaan we op zoek naar een goede GT.

Wordt vervogld!

Vandaag nog geen rare dingen met hem beleefd. Hij is tevreden en doet het goed. Meestal rond deze tijd is de eerste "aanval" al geweest, maar nu we er heel bewust mee aan de gang gaan lijkt het toch beter te gaan. Geeft nog geen garantie voor de rest van de dag/avond.

[-kim-]

Vanmiddag een gesprek gehad met onze dierenarts. Implantaat is volgens haar wel aan te raden, zeker omdat Barrel ook groene druppels heeft en zijn piep soms duidelijk zichtbaar is. Morgen op bezoek bij DA en dan verdre bespreken. Sowieso mogen zijn nagels even geknipt, mag hij op de weegschaal, etc. etc. En dan ook de chemische castratie

Daar gaan we dan toch maar voor (mits toestemming van DA), gewoon omdat het tijdelijk is, maar niet als oplossing voor het probleem op zich... Daarvoor zouden we het nooit doen, maar de groene stempels is voor ons desondanks wel reden genoeg. Hij blijft ook maar likken..... Voelt hem blijkbaar niet goed .
Mocht het probleem zich daarna nog voortzetten dan gaan we op zoek naar een goede GT.

Wordt vervogld!

Vandaag nog geen rare dingen met hem beleefd. Hij is tevreden en doet het goed. Meestal rond deze tijd is de eerste "aanval" al geweest, maar nu we er heel bewust mee aan de gang gaan lijkt het toch beter te gaan. Geeft nog geen garantie voor de rest van de dag/avond.

Ik vind hem erg jong voor een chemische castratie, ik vind dat een hond zijn hormonen nodig heeft om geestelijk volwassen te worden.

En ik vind dit gedrag ook echt niet lijken op een hormoon probleem, zeker niet omdat hij dit al een tijd doet.

Zijn piep kun je gewoon schoonmaken , als je dit een aantal dagen doet is het meestal over voor een tijdje

Wel fijn dat het vandaag beter gaat ! Zou zeggen houd vol

[renate]

Kaine is ook heel lang een happer/bijter geweest.
Hij kan niet omgaan met stress en spanningen en moet zich dan afreageren. Voor hem hebben we nu "doekie". 's morgens is hij zo blij als we beneden komen dat hij ging happen en springen, nu pakken we 's morgens een handdoek en die noemen we "doekie". Daar spelen we dan samen mee en daar kan hij in happen en gek doen en zijn spanning is weg en wij zijn niet de pineut.
Zelfde als met visite. Dat is voor hem heel stressvol en hij begon op een gegeven moment ook de visite te happen in de handen ( niet hard maar happen is happen ). Dit hebben we opgelost door ze beide een botje te geven op het moment dat ik met de visite binnen stap. Wanneer zijn botje op is zit de visite al een tijdje rustig en is voor Kaine de rust en het overzicht ook weer terug. Dan komt hij rustig de visite begroeten en gaat daarna ergens rustig liggen.

Wij hebben hiermee ook met een gt gewerkt om de oorzaak van het gedrag te achter halen en dat is bij Kaine: drukte, geen overzicht hebben en geen controle, stress.
Dat zijn allemaal dingen waar hij moeilijk mee om kan gaan en zich even moet afreageren om de rust in zijn koppie terug te krijgen.

[roelien]

Ik zou eerst op zoek gaan naar een goede gedragsdeskundige en dan met diegene overleggen over eventuele chemische castratie.
Dierenartsen grijpen hier snel naar, maar bij de helft van de honden is dit helemaal niet de oplossing, in sommige gevallen verergeren de klachten zelfs.

Welke buurt woon je? Dan kan je hier miss tips krijgen voor een goede gedragsdeskundige.

[aldidajo]

Gisteren geen "aanval" gehad, vanmorgen heel even, maar ben ik weggelopen en gaan zitten op een plek waar hij niet bij me kan komen. Moment was ook gelijk over!

Vanmiddag sowieso dierenartsbezoek... Wegen, nageltjes en daar maar eens een goed gesprek houden. De groene druppels zijn wel chronisch, hoor. Niet éénmalig zoals het lijkt in mijn vorige posts. Daar moet sowieso wat aan gedaan worden en is (was) voor ons de meest belangrijke reden om hiertoe over te gaan. Hij blijft maar likken. Maar misschien is hier een andere oplossing voor en gaan we niet over op chemisch castreren.
Als hij dit niet gehad had, dan zouden we het zelfs niet eens overwegen!

Renate, wij gaan de tips die jij had zeker toepassen! Barrel is precies zoals jij Kaine beschrijft. Het is puur enthousiasme (weten we nu) en dan gaat hij al zijn grenzen voorbij. Puur uit baldadigheid en blijdschap. Oké, voor ons op een niet leuke manier.
Hoe oud is Kaine nu? Is hij dit gedrag nu helemaal kwijt? En hoe oud was hij toen jullie hiermee begonnen?

Kheb nu net even met hem "zoek" gedaan. Alle brokjes gevonden, de bench in en meneer slaapt meteen. Geestelijke uitdaging werkt goed, moet ik echt meerdere malen per dag doen. Super hoor.

Jullie allemaal bedankt voor de tips en tricks, we hebben er erg veel aan!

[renate]

Kaine is nu 1,8jaar en als wij hem niks geven om op "af te reageren" dan doet hij het nog steeds. Dit is voor Kaine de manier om rust in hem te krijgen.
De trainer had meer adviezen maar die hielpen bij Kaine niet.
Bijv. Kaine net zo lang negeren tot hij af ging en dan pas begroeten, jammer genoeg bleef Kaine dan ook happen en soms ook best hard.
Ik maak hem er niet druk mee. Ik geef hem de handdoek en dan rent hij daarmee rond, maakt gekke sprongen en schud het de hele kamer door. Daarna komt hij met zijn doekje naar me toe om goede morgen te zeggen. Soms daagt hij met het doekje uit en dan pak ik een kant vast en doen we even een trek spelletje maar daarbij zeg ik niks en ik trek ook niet, ik houd hem alleen vast om extra opwinding te voorkomen.