Nu hebben wij na lang denken besloten dat we graag een labrador pup willen. Inmiddels hebben we ook een fokker gevonden en hebben wij 9 juni de eerste afspraak.
Omdat het voor ons nieuw is zijn wij wel bang voor een eventuele afwijzing van de fokker. Zelf hebben we al veel informatie opgezocht over de benodigdheden voor een hond, de zindelijkheid, puppycursus, het mee nemen in de auto noem maar op. Ook willen we graag in de toekomst nog meer trainingen ( na de puppycursus) doen en gebruik gaan maken van geocaching ( speurtocht voor volwassenen noem ik het maar)
Zelf studeer ik en ben ik dus in de zomervakantie 6 weken vrij wanneer de pup eventueel bij ons zou komen. Wanneer school weer start zijn mijn dagen niet lang en mochten deze onverhoopt wel een keer langer zijn is er al met mijn ouders afgesproken dat zij de hond wel willen uitlaten en opvangen. Mocht dit eventueel niet mogelijk zijn wegens omstandigheden hebben we ook al nagedacht over een uitlaatservice.
Waarom zijn wij dan toch bang voor een afwijzing? Wij wonen zelf in een appartement op 3 hoog ( met lift, dus trappen zijn het probleem niet) Zelf ben ik van mening dat het niet zozeer de oppervlakte van je huis is danwel het gene wat je daarbuiten met je hond doet. Zelf kies ik liever voor een baasje met een kleiner huis die veel met een hond doet dan iemand met een groot huis maar niet meer dan een blokje om gaat.
Omdat dit onze eerste ervaring is met een echt gesprek met een fokker en met een hond ben ik benieuwd hoe jullie daar overdenken? Misschien iemand die zelf fokt? Ik ben zelf overtuigd dat wij dit samen heel goed kunnen doen, maar ben bang voor een teleurstelling als de fokker daar anders over zou denken.
Alvast bedankt




