Verslag van de Studium Generale Van Hall

[Laboriginals]

Vorige maand was er een lezingenmiddag bij het Van Hall instituut, waar binnen de kynologie grote belangstelling voor was.

Hier is de samenvatting:
http://www.groenkennisnet.nl/dierenwelz ... ?npid=4760" onclick="window.open(this.href);return false;

In het rechtermenuutje kan je doorklikken naar de presentaties. Er wordt ook aandacht besteed aan de (toen nog niet aangenomen) motie Van Gerven en wat de implicaties daarvan zullen zijn. Vooral de laatste presentatie van Iara Boissevain gaat daarover. Zij stelt ook dat de toekomst het zal moeten leren. Maar in diverse lezingen komt naar voren dat we bij de aanpak van problemen in de rashondenfokkerij niet moeten uitgaan van de kritische consument. De consument koopt een hond nou eenmaal uit emotie, wordt er gezegd.

Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Ik denk zelf dat er al een behoorlijke slag geslagen is. Veel mensen weten inmiddels best wel waar ze op moeten letten bij aanschaf van een pup. Maar het zijn er nog lang niet genoeg. Zulke processen kosten nou eenmaal heel veel tijd, daar gaan tientallen jaren overheen. Dus moet inderdaad de bal niet bij de kritische consument liggen, maar bij de fokkers en de kynologische organisaties.

Ergens in één van de presentaties wordt gesteld dat de doelen van fokker en consument verschillend zijn. De één wil een zo perfect mogelijke rasvertegenwoordiger fokken die zo mogelijk goed scoort op wedstrijden, de ander wil alleen maar een leuke, gezonde kameraad met de gemiddelde kenmerken van dat ras. Dat matcht niet, wordt er gesteld.

Op zich een interessante gedachte, maar binnen de labradorfokkerij geldt dat denk ik niet (meer). Ik denk dat inmiddels vrijwel geen enkele fokker meer ´schoonheid´ boven gezondheid zet. Misschien een aardige stelling voor een discussie?

Hanneke

[Roos]

Op zich een interessante gedachte, maar binnen de labradorfokkerij geldt dat denk ik niet (meer). Ik denk dat inmiddels vrijwel geen enkele fokker meer ´schoonheid´ boven gezondheid zet. Misschien een aardige stelling voor een discussie?

Hanneke

Dat mag ik toch hopen dat dat niet voor de labradorfokkers opgaat Hanneke, dat zou niet best zijn. Ik ben wel benieuwd naar een discussie over deze stelling

[sbientje]

sowieso is schoonheid heel subjectief.. Met Jaimy hier van het forum heb ik het regelmatig over labradors die we her en der van het internet afplukken. Wat zij prachtige honden vindt, vind ik vaak he-le-maal niets en andersom precies zo. Maar goed, daar ging het niet direct over.

Als ik fokker was, zou ik een hond willen fokken die een in mijn ogen labradortypisch karakter had (en daarvoor zou ik wat meer honden moeten leren kennen, om te weten wat daar precies onder valt), gezond is en eruit ziet als een labrador. die eerste 2 vind ik even belangrijk, punt 3 komt daar direct onder.. En dan streef je misschien idd naar jouw interpretatie van de rasstandaard.. Maar daarvoor moet je wel echt een hoop labradors gezien en beoordeeld hebben.

het is maar goed dat ik niet ga fokken haha, zou niets voor mij zijn denk ik

[Cor]

(...) Ik denk dat inmiddels vrijwel geen enkele fokker meer ´schoonheid´ boven gezondheid zet. Misschien een aardige stelling voor een discussie?

Hanneke

Ik denk dat we het stadium voorbij zijn dat schoonheid boven gezondheid gaat. De publieke discussie is het daarover volgens mij wel eens. Na "gezondheid" wordt het moeilijker: dan strijden schoonheid en karakter om voorrang.
Ik denk dat we over schoonheid nog wel discussie zouden kunnen hebben, maar over karakter nauwelijks. De will to please, de mensgerichtheid, het relaxte karakter: dat zijn eigenschappen die iedere liefhebber graag ziet in de Labrador. De smaken qua schoonheid liggen volgens mij verder uiteen dan de smaken over karakter.

[sbientje]

(...) Ik denk dat inmiddels vrijwel geen enkele fokker meer ´schoonheid´ boven gezondheid zet. Misschien een aardige stelling voor een discussie?

Hanneke

Ik denk dat we het stadium voorbij zijn dat schoonheid boven gezondheid gaat. De publieke discussie is het daarover volgens mij wel eens. Na "gezondheid" wordt het moeilijker: dan strijden schoonheid en karakter om voorrang.
Ik denk dat we over schoonheid nog wel discussie zouden kunnen hebben, maar over karakter nauwelijks. De will to please, de mensgerichtheid, het relaxte karakter: dat zijn eigenschappen die iedere liefhebber graag ziet in de Labrador. De smaken qua schoonheid liggen volgens mij verder uiteen dan de smaken over karakter.

nou, dat ben ik niet helemaal met je eens.. Ook in karakter zit best veel verschil volgens mij. Er zijn fokkers die meer zoeken naar een karakter voor een werkende hond, dus trainbaarheid, maar ook een hoge mate van eigen initiatief, maar er zijn ook fokkers die meer zoeken naar een meer inschikkelijk,volgzaam karakter, misschien wat minder eigen input. Dit klinkt misschien wat negatief, zo bedoel ik het niet.

Overigens, wat moet je met een kerngezonde hond met een klotekarakter? Net zo balen als een topkarakter in een krakkemikkig lichaam. In mijn ogen zijn die 2 punten even belangrijk..

Schiet maar

[Laboriginals]

Ik denk dat we het stadium voorbij zijn dat schoonheid boven gezondheid gaat. De publieke discussie is het daarover volgens mij wel eens.

Heb even weinig tijd om uitgebreid te reageren... mijn pups vliegen dit weekend uit.

Maar om eens even een prikkelend voorbeeld te geven:
prachtig mooi teefje, goede uitslagen, lief karakter, werkt leuk, prima afstamming uit gezonde lijnen. Krijgt haar eerste nest van een dito reu. En er blijkt een hondje met ED in te zitten. De overige pups zijn in alle opzichten geweldig.

En toen? Teefje afschrijven omdat gezondheid nou eenmaal boven alles gaat? Of nog een nest proberen met een andere vader? Omdat het toch doodzonde zou zijn om zo´n mooi meisje niet te gebruiken en een gevalletje pech hoort er nou eenmaal bij.

Ik vind dit zelf ook een groot dilemma hoor, ik denk dat ik zelf het nog een keer zou proberen, maar als er in dat tweede nest van die andere vader weer een ED-geval zou zitten, is het natuurlijk over en uit.

Hanneke

[Roos]

Kan het ontstaan van ED niet afhankelijk zijn van meerdere factoren? Vererven is dacht ik niet altijd de oorzaak? Een tijd terug heb ik ook iets gelezen over ED en dat was dat het in de genen zou zitten van de honden en dus op deze manier pas een generatie (of twee) later terug kan komen. Maar goed, dat weet ik niet meer precies. Het maakt het allemaal wel erg lastig mocht het in de genen zitten, want dan kun je via foto's uit gaan sluiten wat je wil maar dat heeft dan weinig zin.

[Marga]

Tja, pas geleden een artikel gelezen over het feit dat er nu al zolang wordt geröngend en er eigenlijk geen grote sprongen vooruit worden gemaakt. Bestaat er uberhaupt wel een erfelijk gen? Het blijkt dat die heel moeilijk is te vinden.
Ook bij het KWPN worden paarden al decennia geröngend en blijven de afwijkingen als bv OCD bestaan. Ook las ik ergens dat erfelijkheid hooguit 30% zou zijn. Misschien is het daarom zo moeilijk het gen te vinden? In het artikel werd voeding als voornaamste oorzaak aangehaald. Iets wat in een artikel van prof. Hazewinkel ook werd genoemd. Het blijft moeilijk om helderheid te krijgen en een standpunt in te nemen.
Nog iets wat ik las. Foto's kunnen niet altijd uitsluitsel geven je zou een MRIscan moeten laten maken.

[Roos]

Het verhaal van het verschil tussen de foto's en scan ken ik ook, heb al meerdere malen gelezen dat er met een scan wel ED te zien was terwijl de foto's helemaal in orde waren. Voeding en milieu ken ik ook als factoren, voeding lijkt mij dan weer waarschijnlijker dan milieu, maar over welke voeding hebben we het dan? Er zijn inmiddels zoveel verschillende manieren om de ouders/pups te voeren, dat lijkt mij helemaal het zoeken naar een naald in een hooiberg.
Geval van 'hoe meer je weet, hoe minder je weet' naar mijn mening

[Laboriginals]

Inmiddels is er door diverse studies een sterk vermoeden dat ED erfelijk is, maar dat de expressie ervan afhankelijk is van verschillende factoren (zie bijv. dit artikel van de OFA: http://www.offa.org/pdf/elbowarticle.pdf" onclick="window.open(this.href);return false; blz. 4 )

Het is polygenetisch, dat is ook bekend, dus meerdere genen spelen een rol. ED is een verzamelnaam voor verschillende aandoeningen, die ook nog eens allemaal op hun eigen manier vererven. Dat maakt de zaak zo complex.

Maar om terug te komen op het onderwerp:... bij de gezondheidsdicussie draait alles om genetische variatie, het voorkomen van verdere inkrimping van de genenpoel, want die inkrimping wordt gezien als bron van alle ellende. Stel nou dat je alle honden met het minste of geringste defect zou uitsluiten van de fok, dan hou je een wel heel smalle fokbasis over. Met als gevolg verdere inkrimping van de genenpoel. En dat willen we nou net niet. Die gedachte zou pleiten voor het behouden van zo veel mogelijk fokdieren, ook al dragen ze misschien ziekmakende genen, uiteraard wel door ze in verstandige combinaties in te zetten.

Aan de andere kant... ieder dier met ziekmakende of minder gewenste genen, waarmee gefokt wordt, geeft die vervelende eigenschappen aan 50% van zijn nakomelingen door. De helft van zijn nakomelingen is drager. Zo verspreid je die kwalen weer verder door het ras.

Wat is wijsheid? Wanneer moet je een dier uitsluiten voor de fokkerij en wanneer niet? En dan gaat het niet om de duidelijke gevallen, een kreupele hond met HD of ED, of een hond met een zware atopie of epilepsie, daar moet je niet mee fokken. Dat snapt iedereen. Het gaat om de grensgevallen. De prachtige reu met vele goede eigenschappen die bijv. in bijna elk nest wel een cryptorchide zoon geeft, of enkele cataract-gevallen. Of een teefje dat in een nest een ED-geval geeft, of een geval van epilepsie. Moet je die meteen uitsluiten omdat gezondheid boven alles gaat?

Hanneke

[Laboriginals]

Nog even over erfelijkheid van ED en nut en noodzaak van screenen... hier nog wat cijfers: http://www.offa.org/ed_faqs.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Hanneke

[Roos]

Jammer dat de linkjes in het Engels zijn Hanneke, mijn engels is oke maar ook niet meer dan dat dus dit soort teksten zijn moeilijk te bevatten voor mij.

[Marga]

Jammer dat de linkjes in het Engels zijn Hanneke, mijn engels is oke maar ook niet meer dan dat dus dit soort teksten zijn moeilijk te bevatten voor mij.

En tegenover deze onderzoeken kun je weer andere zetten en zo blijft het een heel ingewikkelde materie. Als toevoeging van alle wetenschap vind ik dat het "fokkersgevoel" ook een rol speelt. En bij dat gevoel hou je de wetenschap weer in het achterhoofd.
En dat geeft weer aan wat fokkers doen, wikken en wegen.