Ik ben na ruim 4 jaar weer teruggeweest met Pippi. Lang verhaal kort: Pip is als pupje van 4 maanden in Utrecht geopereerd aan zgn. ectopische ureteren, dat zijn urineleiders die fout zijn aangelegd. Die zijn weer keurig in de blaas gelegd, maar ook haar sluitspier bleek niet optimaal te werken, zodat ze nog steeds licht incontinent is.
Waarom heb ik weer een consult aangevraagd? Wij merken dat ze in de aanloop naar een loopsheid veel erger gaat lekken, hele plassen i.p.v. een paar druppels. Ik wilde overleggen of sterilisatie misschien een optie is. Plus, ze krijgt nu dagelijks antibiotica, preventief tegen blaasontsteking, en daar wil ik eigenlijk liever ook vanaf.
Eerst wordt er nu urine op kweek gezet, er is vanmorgen steriele urine uit de blaas geprikt. Als die schoon is, gaan we de antibiotica erafhalen en vervangen door cranberrysap. Natuurlijk met regelmatige controles van de urine. Dus duim maar mee dat het allemaal gaat lukken.
Maar dan die toegenomen incontinentie rond de loopsheid. Die treedt op t.g.v. de progesterontoename. Toch werd sterilisatie mij met klem ontraden, want dan skip je weliswaar de progesteronproductie, maar ook de oestrogeenproductie. En dat zou wel eens een dramatische effect kunnen hebben op de incontinentie, ze zou weer zo lek als een mandje kunnen worden.
Is er dan niks aan te doen? Jawel. Ze adviseren in zo´n geval de chemische castratie, oftewel de prikpil. Die schijnt tegenwoordig lang niet meer zo slecht te zijn als vroeger. De chirurg in Utrecht zei dat chemische castratie dezelfde negatieve invloed heeft als de loopsheid zelf. Ook bij een intacte teef zorgt iedere loopsheid voor een toenemend risico op baarmoederontsteking en melkkliertumoren. Dat risico is niet veel groter bij chemische castratie. Ik zou dan met mijn eigen dierenarts een schema moeten bespreken, afhankelijk van Pippi´s cyclus.
Heeft iemand hier ervaring mee, met de moderne prikpil bedoel ik? En dan ook voor langere tijd, want dat is dan wel de bedoeling.
Hanneke


