Dierendag 2013 , een mooie gelegenheid om Toosje nog eens, voor de laatste keer, in de spotlights te zetten.
Ik vind dat ze het verdient heeft, en aangezien ik vrees dat 2013 de laatste keer is dat zij dierendag zal meemaken is dit het juiste moment.
Tosca, zo heet zij eigenlijk, is een blonde labrador. 11 en half jaar geleden werd zij in Overijssel geboren en op een stormachtige dag heb ik haar opgehaald bij haar fokker.
Ze groeide op zoals iedere hond die ik in de afgelopen jaren heb gehad. Ze ging samen met mij op verschillende cursussen en op deze wijze kregen wij een goede band en zij een keurige opvoeding.
Toen zij drie jaar oud was hoorde ik van een kennis dat er een mogelijkheid was om samen met je hond scholen te bezoeken , om kinderen te leren hoe ze met honden om moeten gaan.
Wij hebben ons destijds aangemeld bij de Sophiavereniging in Amsterdam en nadat Toosje geslaagd was voor haar gedragstest konden wij samen op pad.
Meer dan 6 jaar lang hebben wij samen scholen bezocht in het kader van het "snuffelcollege" . Heel veel basisschool kinderen hebben wij samen geleerd wat je het beste wel, en beter niet kunt doen als je in contact komt met een hond.
De meest bijzondere klas was toch wel een klas in Wassenaar, waar Toosje na afloop van de les een liefdevolle aai kreeg van prinses Amalia, die samen met haar klasgenoten ook geboeid naar de lessen heeft geluisterd. ( zou zij ,net als de andere kinderen, het "snuffeldiploma" met daarop, naast haar eigen naam, en ook Toosje en mijn naam, op haar kamertje hebben opgehangen?)
Het was ook een kind in een van de bezochte klassen die haar naam Tosca in Toosje heeft veranderd en eerlijk gezegd vind ik deze naam ook heel goed bij haar passen.
Maar er was meer in het leven van de blonde labrador. Wij hebben samen zoveel beleefd en gedaan.
Om te beginnen heel veel hondencursussen: Gedrag en gehoorzaamheid A , B en C. Jachthondencursus waarin ze binnen onze eigen club ook nog eens een derde plek behaalde bij een workingtest op B niveau ( en ik kan vertellen, dat is héél erg knap). We hebben samen de cursus Breitensport gedaan, behendigheid, RallyO, we hebben samen de Triatlon voor baas en hond volbracht ( fietsen , zwemmen en hardlopen).
Toosje heeft meegewerkt aan verschillende reclame campagnes, gewoon omdat ze zo braaf luisterde en deed wat er gevraagd werd.
Ze heeft op beurzen ( hondenshows) spelletjes gedemonstreerd , zoals de spelletjes van Nina Otterson, waar ze dol op was.
Ze was te zien in Hart van Nederland, op AT 5 voor het snuffelcollege en heeft haar medewerking verleend in een tv programma.
Ze heeft meegedaan aan de "leukste hond van Nederland" verkiezingen , is daar 6de geworden en het jaar daarna heeft zij mij begeleid toen ik in de jury zat van dit evenement , waarbij ze braaf op het podium zat toe te kijken hoe ik met andere honden om ging.
Ik denk dat er maar weinig honden zijn die zo'n vervuld leven hebben als deze blonde labrador heeft gehad.
Altijd is ze met kwispelende staart en guitige blik met mij mee gegaan .
Ondertussen is ze met pensioen, 2 jaar geleden heeft ze voor het laatst een bezoek gebracht aan dementerende ouderen , een taak waar zij ook uitermate geschikt voor was. Net zoals het werken met autistische kinderen , waar zij het meest bijzondere teweeg kon brengen.
Lieve Toosje.
Speciaal voor deze foto heb ik haar de oude "werk-halsband" weer eens omgedaan. Gekregen van een goede vriend: een mooie rode halsband met haar naam in glanzende letters.
Ik kijk met dankbaarheid terug naar de tijd met deze hond die zo vaak in haar leven in Kranten en tijdschriften heeft gestaan, dat ze al geduldig gaat zitten als ze een camera ziet.
Toosje is oud. Ze heeft een ziekte onder de leden waardoor ze dagelijks Prednison tabletten moet gebruiken. Zonder deze medicijnen kan ze niet meer lopen. Toch zijn er nog dagen dat ze intens kan genieten: van het zwemmen in het IJsselmeer, het zoeken naar een verloren balletje bij de tennisvelden en het voorzichtig stoeien met mijn andere twee labradors.
Dat ze daarna soms niet meer uit haar mandje kan komen omdat de gewrichten stijf zijn is wel een beetje te begrijpen.
Ik hoop dat ze nog een tijdje bij ons blijft, maar ook een hondenleven is eindig. Af en toe is ze "het padje al een beetje kwijt" Dan kijkt ze verbaasd om zich heen en lijkt niet meer te begrijpen waar ze is of wat ze van plan was. Ik weet dat de dag zal komen dat ze niet meer wil en/of niet meer kan en dan zal ik er voor haar zijn en haar niet in de steek laten. Net zoals zij mij nooit in de in de steek heeft gelaten in de afgelopen 11 en half jaar.
Ik wil er liever nog even niet aan denken , ik geniet nog iedere dag van deze lieve oude hond.
Roef (Matcho) 18-04-2008
Kyra (Of Faskally's Fauve) 31-12-2008
Daisy (2-4-1997 - 29-4-2004)
Tess (2-6-2004 -25-02-2013)
Lola; Call me Rainbow v/h Hakkershof 28-8-2003-------R.I.P 20-07-2017
Yosta *15-01-1995 -(overleden 04-07-2003)