Syndroom van Horner

[retrieverliefhebster]

Hallo allemaal,

Ik heb een vraagje over het verloop van het Syndroom Horner.
Heeft iemand hier ervaringen mee, dan zou ik het graag horen/lezen als reactie op onderstaand wat ik op internet erover heb gevonden:

****

Horner syndroom
Wat is het Horner syndroom?

Het syndroom van Horner is een, meestal éénzijdige, oogafwijking die wordt veroorzaakt door beschadiging van de zenuwbanen die het oog van prikkels voorzien. Dit kan een centrale oorzaak hebben (in de hersenen) of een perifere (het ruggemerg en de zenuwen die het oog aansturen) waarbij de perifere vorm vele malen vaker voorkomt dan de centrale. Het syndroom is vernoemd naar Johann Friedrich Horner, een Zwitserse oogarts die het syndroom in 1869 voor het eerst beschreef.

Wat zijn de symptomen van het syndroom van Horner?

Honden met het syndroom van Horner zullen de volgende symptomen vertonen:
• vernauwde pupil (miosis) van het aangedane oog
• zichtbare derde ooglid van het aangedane oog
• het aangedane oog ligt dieper in de kas
• afhangend bovenooglid van het aangedane oog
• het oor en de neuszijde van de aangedane kant kunnen warmer aanvoelen




Wat is de oorzaak van het syndroom van Horner?

De meest voorkomende oorzaken van het syndroom van Horner bij de hond zijn middenoorontstekingen, tumoren in de oogkas en trauma. Bij een grote deel van de honden met het syndroom van Horner wordt echter geen oorzaak gevonden en spreken we van een 'idiopathische' Horner.


Hoe stellen we de diagnose?

Op basis van de klinische verschijnselen wordt de waarschijnlijkheidsdiagnose gesteld die met behulp van adrenaline 1%-oogdruppels of phenylephrine 10%-oogdruppels kan worden bevestigd. Bij de verdenking syndroom van Horner druppelen we één van beide middelen in het aangedane oog. Wanneer de symptomen binnen 30 minuten verdwijnen is dit het bewijs voor het syndroom van Horner en is een perifere beschadiging waarschijnlijk. De pupil zal binnen deze 30 minuten verwijden en het oog komt weer normaal in de kas te liggen.



Wat is de behandeling van het syndroom van Horner?

De behandeling bestaat uit het 2-3x daags druppelen van het aangedane oog met adrenaline- of phenylephrine-oogdruppels gedurende 4-6 weken waarna over het algemeen de symptomen verdwenen zullen zijn. Het opsporen en behandelen van een eventuele onderliggende aandoening is echter ook van belang.

Hoe is de prognose?

Wanneer het oog goed reageert op de druppels is de prognose over het algemeen goed en zullen de symptomen verdwijnen. Wanneer er geen of nauwelijks verbetering optreedt is de kans op een centrale beschadiging groot en is de prognose veel minder goed. Het blijft in beide gevallen uiteraard belangrijk om de eventueel aanwezige onderliggende oorzaak op te sporen en te behandelen.

****



Die druppeltjes die bovengenoemd staan heb ik inderdaad via mijn dierenarts gekregen (zij hadden deze besteld bij Universiteit Utrecht)

Ik heb gedruppeld maar er is totaal geen verbetering opgetreden. Ik moet er even wel bij vermelden dat het om mijn oudste retriever gaat, een golden van bijna 13 jaar.

Mocht iemand ervaring hebben met het verloop van dit syndroom dan zou ik hier graag een reactie over ontvangen.
Alvast hartelijk bedankt.

Groetjes joyce

[Laboriginals]

Weten jullie zeker dat het om dit syndroom gaat? Want bij zo´n oude hond waarbij ineens een afhangend oog ontstaat, zou ik denken aan iets neurologisch, een tia bijvoorbeeld. En dan heb je kans dat het vanzelf weer bijtrekt.

Van het syndroom heb ik overigens nog nooit gehoord, dus ik kan je helaas niet helpen.

Hanneke

[retrieverliefhebster]

Als het een tia zou zijn geweest dan had ze op die druppels van Dierenkliniek Utrecht positief moeten reageren. En dan zou het inderdaad opgelost zijn.

Helaas is dat nu niet het geval.

Volgens de dierenarts is er verder niets aan te doen. Alleen goed opletten op uitval van andere zenuwen.

Als dat gebeurd zullen wij een definitieve beslissing moeten nemen wat inhoud dat we haar moeten laten inslapen. Zo ons medegedeeld.

Vandaar dat ik heel benieuwd was naar ervaringen met het syndroom van Horner hier op het forum.

Groetjes Joyce

[Laboriginals]

Ik herinnerde me ineens dat er al eerder een topic over geweest is:
viewtopic.php?highlight=horner&t=74631" onclick="window.open(this.href);return false;

Je hebt er waarschijnlijk niet veel aan, maar toch

Hanneke

[Bommel Achter 't Dijkje]

Mijn rottweiler had een tumor achter haar oog waar ze ongeveer dezelfde klachten van had, we hebben haar in moeten laten slapen omdat het uit was gezaaid en ze veel pijn had, ik zou echt verder zoeken hoor, wij zijn maanden met oogdruppels bezig geweest terwijl zij zo'n pijn had

[retrieverliefhebster]

dank jullie wel voor de moeite en het meedenken, ik heb de vorige berichten gelezen. Ik weet niet of het kan helpen.

Laika heeft volgens ons totaal nergens last van. wat ouderdomsverschijnselen. Maar we houden het zeker nauwlettend in de gaten.

Groetjes Joyce

[retrieverliefhebster]

Helaas is mijn lieve golden retriever Laika op 24 september rustig en vredig op mijn schoot ingeslapen.
De dierenarts had een herseninfarct geconstateerd en daarna kreeg ze steeds meer kleine probleempjes bij elkaar.

Ik wilde haar alle leed besparen en heb besloten haar in te laten slapen op de leeftijd van bijna 13 jaar (6 november zou ze 13 jaar zijn geworden).

Het is goed zo en ze heeft nu nergens meer last van.

Groetjes Joyce

[FunnyNina]

Sterkte met het verlies van Laika.
Rust zacht Laika.

[NicoleGoossens]

Veel sterkte! Het gemis zal groot zijn.

[laika]

sterkte

[-Marianne]

Heel veel sterkte!

[Laboriginals]

Rust zacht, lieve Laika,
Sterkte voor jullie.

Hanneke

[M_n_q_e]

Veel sterkte

[roef]

heel veel sterkte!

[retrieverliefhebster]

Allemaal bedankt voor jullie lieve reactie's.

Ik heb er vrede mee ook al mis ik Laika natuurlijk wel.
Maar ik moet ook realistisch zijn en ik heb zo'n ongelofelijke mooie tijd met haar gehad. En dat wel bijna 13 jaar lang (6 november zou Laika 13 jaar worden)

Ik kon het alleen niet aanzien als zij nog meer zou aftakelen naast haar hersen infarct.
Het is goed zo.....


Groetjes Joyce