Voor een jaar terug deze middag geen storm, hagel en regen maar sneeuw waarvan we samen nog zo volop samen genoten.
Dezelfde middag zelfs zijn rondje voor een keer wat langer gemaakt, normaal gesproken deden we dat niet meer omdat hij dat niet meer kon volhouden maar omdat hij sneeuw zo leuk vond en zo volop die middag genoot hiervan dit besluit maar zo gemaakt.
Nooit verwacht dat dat ook gelijk onze laatste wandeling samen zou zijn.
Morgenochtend voor een jaar terug dat hij niet meer naar beneden kon komen....Dan weet je dat het goed fout zit. Dezelfde ochtend is de DA nog langs geweest. Besloten om de ochtend er op foto's te laten maken.
Dezelfde avond al onbeperkt pijnstilling gebruik.....
En die ochtend niet meer foto's laten maken. Met een het is goed zo, het heeft zo duidelijk geen zin meer en onze lieverd is op hebben we die ochtend het allerlaatste definitieve besluit maar tevens ook het beste besluit voor ons maatje gemaakt...
Al moest hij ook die ochtend nog eventjes laten zien dat hij echt Bo nog wel was, baasje moest er ook bij zijn bij zijn laatste adem uitblazen.....Baasje is er dus ook bij geweest, na een laatste knuffel van ons blies hij zijn laatste adem uit met zijn kop op mijn arm....
Lieve jongen, het ga je goed achter de regenboogbrug!!
Houden van is ook loslaten immers.
Lief maatje, ik hoop dat jij samen met Thor bent die 2 maand later haar laatste adem uitblies. Ik hoop dat jullie samen daar achter de regenboogbrug elkaar hebben gevonden en samen spelen op de groene weides.
Lief maatje, bedankt voor al die fijne jaren. Maar vooral bedankt voor het bijbrengen van de liefde voor de labrador in baasjes hart.
Vergeten doen we je nooit, je zal altijd een speciaal plekje in ons hart blijven houden!!