Zoals ik hier al weer eerder heb verteld was Spirit zijn gedrag vorig jaar zomer heel erg aan het veranderen. Na de uitwerking van zijn implantaat werd hij heel opgefokt en rende weg naar alle andere honden die hij zag. Bij teefjes was hij heel opdringerig en bij gelijkwaardige reuen werd hij agressief en zocht ruzie. Wij reageerden daar heel fel en streng op want die agressie konden we niet toestaan en moesten we onderdrukken alleen het werd alleen maar erger. Ik liep zelf inmiddels ook helemaal gestresst rond met hem en vond wandelen niet meer leuk. Nadat het had geresulteerd in 2x dierenarts bezoek vanwege bijtwonden heb ik hulp gezocht bij een GT.
Zij leerde ons dat onze aanpak hem alleen maar agressiever maakte

en dat waren we ons totaal niet bewust. Ook is Spirit van nature snel opgewonden en elke dag een wandeling in het losloopgebied met al die luchtjes was niet goed voor zijn gemoedsrust. We zijn vanaf september 2013 begonnen met haar aanwijzingen en wandelen veel op rustige plekken (is hier gelukkig mogelijk rondom ons dorp). Nog maar één keer per week lopen we in het losloopgebied en zorgen ervoor dat we Spirit afleiden als er een vreemde hond aankomt en dat hij naar honden mag waarvan we weten dat het geen vechtpartij veroorzaakt. Na nog een enkel incident gaat het steeds beter. Het weglopen hebben we behoorlijk goed onder controle en hij is duidelijk veel gelukkiger. Hij straalt gewoon uit zijn ogen en ook de jachttraining gaat heel erg goed.
Maar gisteren gebeurde zo iets leuks! We liepen met een groepje bekende honden mee en dat ging heel goed. Ik liep te kletsen en zag niet dat er rechts over het bruggetje iemand aan kwam met een herderreu. Vorig jaar nog konden wij elkaar nauwelijks passeren omdat beide reuen elkaar in de haren wilden vliegen. Ik kijk voor me en denk, oooh nee. Die hond, dat gaat niet goed met Spirit!! Hoezo niet, zegt mijn vriend. Spirit is alweer doorgelopen en de herderreu stond nog heel stijf in het groepje honden met een hele hoge staart. Ik wist niet wat ik zag!!
Zo zie je maar hoe je met een juiste aanpak je hond zijn gedrag weer de goede kant op krijgt. Ik ben in elk geval heel blij en opgelucht dat mijn reu die dreigde te ontsporen weer helemaal een leuke vriendelijke reu aan het worden is.