
Onze Igor is speelgek, dat het nu gaat om flostouwen, ballen of stokken. Als hij maar kan apporteren. Met een tennisbal in de hand ben ik verzekerd van aandacht.
Het syndroom van Asperger heeft ook z'n voordelen hoor

Ja toch wel, iedere huisgenoot moet hoger in de rangorde staan dan de hond. Om problemen te voorkomen. Nu kun je van een jong kind niet verwachten dat hij/zij een verantwoorde rol in de opvoeding van je hond gaat vervullen. Kwestie van je kinderen zoveel mogelijk duidelijk proberen te maken wat ze wel en niet met de hond mogen doen en zeggen. Dat help zowel de kinderen als ook de hond.Brownie schreef: Dank je Jules! Trouwens, jij was het toch die vertelde over de roedelleider en dat alle gezinsleden die rol moeten kunnen vervullen? Ik had daar nog een vraag over: ik neem aan dat je kinderen dan niet meerekent? Althans, kleine kinderen niet? Die van mij zijn 3 en 4 en met name de jongste is zelf ook nog een puppy. Met de oudste gaat het aardig.
Gittje: ik heb voor Rebel nog niet ontdekt wat zijn favoriete speelgoed is. Ballen en stokken liggen hoog in de ranking, maar apporteren ho maar. Ben nu wel extra met 'vast' en 'los' aan het oefenen. Als ik wil apporteren met hem, komt hij vrolijk naar me toe huppelen en laat de bal liggen, of hij gaat lekker liggen kluiven op zijn bal aan de andere kant van het grasveld
Ben je bekend met Asperger? Mijn zoontje en ik hebben het allebei. Het heeft zeker voordelen, ben ik met je eens. Ik merk nu wel dat de onrust van 'kids thuis vanwege vakantie' en 'overprikkelde pup' me af en toe naar het hoofd stijgt... Pfff..
Ik denk een hele goede beslissing, omdat stilte werd beloond. Ik denk dat je hem er in het vervolg misschien niet in moet doen. Ik weet niet of je het deed om te trainen ofzo. Maar het is ook prettig dat Rebel rustig bij jullie kan liggen en in slaap kan vallen zonder dat hij in de bench zit.Brownie schreef: We hebben erg getwijfeld wat te doen...? Wel eruit halen of niet?
Uiteindelijk hebben we gewacht met eruit halen tot hij stopte met piepen en nu ligt hij aan onze voeten op zijn bot te knagen.
Wijze beslissing of juist niet?