Het is 11 en 18 weken na zijn operaties aan linker- en rechterelleboog (soort LPC).
We merken eigenlijk heel weinig meer aan hem. Hij loopt goed, al draait zijn rechtervoorpoot nog wel iets naar buiten, maar dat zal waarschijnlijk ook wel zo blijven. Het probleem zit hem nu meer in zijn conditie, of meer in het opbouwen van zijn conditie.
We lopen gemiddeld 4 á 5 x per dag met hem (nou ja, eigenlijk loopt manlief de meeste rondjes) en dan maximaal 30 minuten per rondje. Langzaamaan zijn we aan het uitbreiden naar 2 á 3 langere wandelingen, maar we merken dat hij nog erg gauw moe is.
We hebben ook een DoggyRide en daar lopen we dan mee als we een rondje bos gaan lopen (wandeling van ongeveer een uur). Ziggy kan op dat rondje ook stukken los lopen en dat is natuurlijk ook erg lekker voor hem.
Maar als hij dan los heeft gelopen, dan is hij maar wat blij als hij weer plaats kan nemen in zijn kar, want dat is dan wel erg lekker relaxed.
Eind november zijn Hanneke en Jan op bezoek geweest en zij zagen ook niet echt veel bijzonders aan zijn lopen. Hij moet nog wat spieren gaan opbouwen, maar dat gaat wel goed komen. Het is, in onze ogen, een prachtige hond, met een mooie golvende vacht (net als zijn vader) maar bovenal is het een hele lieve en vriendelijke hond.
Sinds een paar weken zijn we ook weer begonnen met training, in een heel kleine groep (nu 3 honden) en dus met heel veel aandacht voor elke hond (andere honden zijn Schipperke en Rhodesian Ridgeback). We merken echt dat Ziggy dit enorm heeft gemist, hij vindt het leuk om voor je te werken en om je te pleasen. Andere honden die we tijdens het wandelen tegenkomen moeten hem leuk vinden (althans dat vindt Ziggy
) en langzaam leert hij nu toch dat dat niet altijd het geval is. Ook niet alle mensen moeten aandacht voor hem hebben, hij moet aandacht voor de baas hebben 
Tijdens de training is er ook wat tijd voor behendigheid en ook dat is iets wat hij graag doet. We bouwen het heel rustig op, alles steeds in goed overleg met de trainster en ons.
De afgelopen dagen met de sneeuw was natuurlijk weer een hele nieuwe ervaring en we waren best wat huiverig om hem los te laten lopen. Het was op sommige plekken hier in de buurt best wel glad, maar Ziggy hield zich goed staande.
Hij mocht op het veld in het dorp even los en hij vond het geweldig. Helaas waren zijn oren een beetje aangetast door de sneeuw, dus de mooie "Ziggy, Kom voor" klonk heel erg luid, maar werd niet opgevolgd
Ach, het gaat vast goed komen met onze Ziggy.
Wij hebben er alle vertrouwen in dat deze kanjer uitgroeit tot een prachtige labrador met een heerlijk karakter.
Ziggy (Laboriginals Oi Va Voi), 4-3-2014
Kay 22-10-2006
Bob (Damiën De Heicopper) 22-02-2009
James (Mollywood's Innuendo) 25-02-2011 - 24-02-2012
