Meestal ga ik zonder toestel, want ik merk dat ik me dan toch meer op haar kan concentreren en sneller haar aandacht kan krijgen.
Ze wijkt trouwens niet van mijn zijde. Ze wil aldoor werken. Dus ik laat haar veel apporteren, vooruit sturen, verloren apport, heerlijk vindt ze het. Het is echt genieten. Ik ben dan zo trots op haar.
Gisteren voor het eerst na weken ook weer gezwommen.
Eerst durfde ze niet, maar na een poosje ging ze er toch in en durfde ik de dummy in het water te gooien.






